Met de publicatie van het rapport van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) over de loonkosten in België en de buurlanden werden vorige week de onderhandelingen over een interprofessioneel loonakkoord voor 2021-2022 echt afgetrapt. Weinig verrassend. In de nasleep van de zwaarste economische crisis sinds de Tweede Wereldoorlog is er op korte termijn weinig of geen ruimte voor hogere lonen. Maar waarom is dat?
In samenwerking met Voka West-Vlaanderen.
Wel, voor Voka West-Vlaanderen is het duidelijk dat we nú volop werk moeten maken van een versterking van onze economie op langere termijn. Deze versterking vereist een enorme inhaalbeweging op vlak van overheidsinvesteringen, vooral voor digitalisering, infrastructuur en duurzaamheid, een grondige hervorming van de arbeidsmarkt met klemtoon op opleiding en flexibiliteit, een bijsturing van de regulering en administratieve lasten die ondernemen vergemakkelijken en een volgehouden inspanning om onze internationale concurrentiepositie te vrijwaren. Een hele opgave dus, die alleen maar bemoeilijkt kan worden door ondoordachte loonstijgingen of belastingverhogingen.
Op basis van een vergelijking met de loonstijgingen die de komende twee jaar verwacht worden in de buurlanden, veruit onze belangrijkste handelspartners, zou er maximaal 0,4 procent ruimte zijn voor loonstijging bovenop de indexering. Die indexering wordt in België sowieso gegarandeerd, wat in onze buurlanden niet het geval is, en wordt door de Nationale Bank geraamd op zo’n 2,8 procent in 2021-2022. De totale loonstijging in die periode zou dus uitkomen op 3,2 procent, wat gezien de aanhoudende crisissituatie voor heel wat bedrijven een zware dobber dreigt te worden.
Bijkomend risico voor herstel
De vakbonden reageerden al negatief op het rapport en eisen hogere loonstijgingen. Daarbij verwijzen ze naar de sectoren die niet geraakt zijn door de crisis en naar de noodzaak om de koopkracht op te krikken. Dat zijn evenwel vreemde argumenten. Uit enquêtes bij de bedrijven blijkt namelijk dat alle sectoren geraakt zijn door de crisis. Zo lag bijvoorbeeld ook de activiteit in de farma en chemie in december nog altijd 10 procent onder het normale niveau.
Met te sterke loonstijgingen in de huidige context zouden we nog maar eens een fout uit het verleden herhalen
Daarnaast blijkt uit enquêtes van de Nationale Bank dat er geen sprake is van een algemeen koopkrachtprobleem in deze crisis. Zo ervaarde 74 procent van de gezinnen geen inkomensverlies. In die zin vormen ondoordachte loonstijgingen geen antwoord op deze crisis, maar eerder een bijkomend risico voor het herstel.
Concurrentiepositie ondergraven
Met te sterke loonstijgingen in de huidige context zouden we nog maar eens een fout uit het verleden herhalen. Ook na eerdere economische crisissen werden we geconfronteerd met sterkere loonstijgingen in vergelijking met onze belangrijkste handelspartners. Daardoor wordt onze concurrentiepositie aangetast, wat nefast is voor een kleine open economie zoals de onze.
Zowat een derde van onze economische activiteit en van onze jobs is direct of indirect gelinkt aan de buitenlandse handel. Elk herstel uit deze crisis zal in belangrijke mate bepaald worden door het herstel daarvan.
Heeft u hieromtrent nog vragen of wenst u meer te weten over dit thema? Neem dan gerust contact op met bart.vansevenant@voka.be.
voka_wvl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
