Vanaf 15 december zal je niet langer naar ‘Vanleetjes’ kunnen gaan om een brood te kopen. Vincent en Doreen sluiten hun bakkerij in de Roeselarestraat, waarmee een traditie van 118 jaar ‘bakkerij Vanlede’ in Wevelgem eindigt.
In de herinnering van alle Wevelgemnaren is er altijd een bakkerij Vanlede geweest in Wevelgem. Zelfs twee, tot Luc Vanlede stopte in de Nieuwstraat. Daar startte de overgrootvader Anatol Vanlede in 1903 met een bakkerij.
Zijn zoon Raymond bleef bakken in de Nieuwstraat, een andere zoon Georges ging het even verderop zoeken in de Roeselarestraat. Vanaf 1948 op het nummer 221. Daar zette diens zoon Bernard het werk voort, en nam Vincent in 1994 de zaak over.
Eerste broodsnijmachine
“Dat was niet evident”, zegt Vincent (54). “Na mijn middelbare studies zou ik industrieel ingenieur studeren, maar ondertussen hielp ik vader al in de bakkerij en kreeg ik de liefde voor de stiel te pakken.”
Die liefde zit in de familie, zoveel is zeker. Georges, de opa van Vincent, had vijf kinderen en allemaal zijn ze in de regio in de bakkerswereld beland.
“Mijn grootvader was vooruitziend”, vervolgt Vincent. “Hij bracht brood rond in een triporteur, hij was ook de eerste in de regio die een broodsnijmachine kocht. Heb je dat nu nog geweten, een broodsnijmachine!, lachten de mensen. Helaas bestonden er nog geen broodzakken, de gesneden broden bond hij vast met een elastiek, die wel eens durfde te lossen zodat het brood los in zijn triporteur terechtkwam.” (lacht)
Je vrouw moet de bakkersstiel ook zien zitten. Je moet met twee zijn
Na 27 jaar zetten Vincent en Doreen (55) er een punt achter. “Ik doe het nog altijd heel graag”, klinkt het haast verontschuldigend. “Maar het wordt te veel. Ik vind geen personeel meer om te helpen.”
“Op een doordeweekse dag sta ik op om twee uur en werk ik tot 12 uur in de bakkerij. In de namiddag rust ik wat en begin ik al snel aan de voorbereidingen voor de volgende dag. In het weekend begin ik nog een uurtje vroeger.”
Harde stiel
“Het is geen toeval dat we stoppen net voor de feestdagen, ik zou het niet meer rondkrijgen. Liever sluiten dan verder doen tot je dolgedraaid bent en slechte kwaliteit aflevert.”
“Ik heb 15 stagiairs gehad en opgeleid. Niemand wil de bakkerij overnemen, het is een harde stiel, weet je. En nog iets: je mag dan wel cum laude afgestudeerd zijn aan de bakkersschool en de stiel graag doen, je moet met twee zijn. Je vrouw moet die levensstijl ook zien zitten. Gelukkig had ik zo’n vrouw die even hard wou werken als ik. Terwijl ze wel een diploma kinesitherapie op zak heeft.”
Van 16 naar 5 bakkerijen
Noch Vincent, noch Doreen zullen op hun lauweren rusten. “Vincent hoopt werk te vinden in de bakkerswereld, maar dan overdag. En Doreen heeft al plannen om haar diploma eindelijk eens in praktijk brengen. Vincent ziet de toekomst van de warme bakkers met een eigen bakkerij trouwens somber in.
“Toen ik in 1994 de zaak overnam waren er 16 bakkerijen in deelgemeente Wevelgem. Nu zijn er nog slechts vijf waarbij vier van de vijf bakkers ouder zijn dan 55 jaar. Eenzelfde evolutie zie je in de buurgemeenten. En toch blijf ik erbij: het is een mooie stiel!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
