“Al van kleins af heb ik een fascinatie voor WO I”: Ieperlinge Maika Deleu (55) combineert B&B met gidsbeurten en massages

Na 23 jaar op de toeristische dienst van Vleteren maakte geboren en getogen Ieperlinge Maika Deleu een klein jaar geleden een carrièrewending van jewelste. Ze werd zelf toeristisch ondernemer en opende B&B beApart. Daarnaast is Maika beginnend gids en ervaren masseuse.

Maika Deleu (55) groeide op in de Rijselstraat in het centrum van Ieper, maar toen ze trouwde en kinderen kreeg, week ze even uit naar Vlamertinge. “Met kinderen denk je dat je een grote tuin nodig hebt en die was niet te vinden binnen ons budget in het centrum van Ieper”, vertelt Maika.

“Vlamertinge was wel fijn, maar ik miste het om ’s avonds gewoon een toertje te kunnen wandelen door de stad. Dus keerden we tien jaar geleden terug naar de stad.”

Wanneer openden jullie de bed & breakfast?

“Dat was vorig jaar in mei. Je kent dat: de kinderen gaan het huis uit en je staat plots met ruimtes die je niet benut. Dus besloten we om daar iets mee te doen. Het was wel een bewuste keuze om het bij één kamer te houden. We willen de mensen het idee geven dat zij de enige gasten zijn. Zelf ben ik een hele moeilijke slaper en als we op vakantie gaan, ben ik altijd bezorgd dat mijn nachtrust zal verstoord worden door andere gasten. Hier is het zo stil dat mensen echt tot rust komen. Vandaar de naam beApart.”

Hoe is het leven als nieuwbakken logiesverstrekker?

“Het valt goed mee. Nochtans was ik niet helemaal gerust. Het blijft een kamer in ons huis. Maar het respect en de positiviteit van de mensen, dat vind ik zo aangenaam. We hebben nog geen enkele slechte ervaring gehad. Ik had gedacht dat ik veel Britten ging zien, maar we krijgen vooral veel Nederlanders over de vloer. 75 procent van onze gasten komt uit Nederland. Belgen staan op de tweede plaats en dan de rest van de wereld. Bijzonder ook is dat de mensen alle schilderijen die hier aan de muur hangen, kunnen kopen. Het zijn allemaal werken van Yves Delplace, mijn schoonbroer.”

Je bent ondertussen ook bijna een jaar stadsgids. Waarom koos je daarvoor?

“Dat is toch vanuit een fascinatie voor de Eerste Wereldoorlog. Mijn vader verzamelde postkaarten, bij voorkeur van voor of tijdens WO I, en als tiener ging ik vaak mee naar rommelmarkten. Op de een of andere manier heeft dat zich toch ergens vastgezet in mijn hoofd, want ik ben daar altijd geïnteresseerd in gebleven. Op de toeristische dienst van Vleteren, waar ik 23 jaar werkte, kon ik daar niet veel mee doen. Vleteren lag immers achter het front. Het ging meer over bier en natuur. De fascinatie voor de oorlog flakkerde weer op toen ik daar stopte.”

Doe je veel gidsbeurten?

“Ik hou het beperkt. Je moet het ook allemaal kunnen combineren. Mensen beseffen soms niet hoeveel tijd daarin kruipt. Als ze een wandeling aanvragen, ga ik eerst mijn toer doen, kijken wat interessant is, de foto’s en teksten opzoeken, mijn verhaal maken en dan ben je twee uur effectief aan het gidsen. Ik ben ook nog maar pas begonnen, dus het is niet dat ik een mapje heb met gebruiksklare gidsbeurten. Er kruipt daar veel voorbereiding in.”

Voel je je dan ook een beetje ambassadeur voor Ieper?

“Natuurlijk draag ik Ieper in mijn hart. Je zal niet gidsen in een stad waar je geen voeling mee hebt. Ieper was het toneel van drama en we dragen dat nog steeds in ons DNA. Je bent daarmee opgegroeid. Ieder kind heeft gezien wat er gebeurt aan de Menenpoort. Je kan ook niet naast al die begraafplaatsen kijken. Of je er nu in geïnteresseerd bent of niet, je hebt er iets mee te maken, je weet dat het aanwezig is. En hoewel je er al heel je leven mee geconfronteerd wordt, toch blijf je steeds nieuwe verhalen ontdekken.”

Ik zag op de website dat je ook massages geeft.

“Dat doe ik al langer, maar recent ben ik wel met iets nieuws begonnen en dat zijn zorgmassages. Dat is een massage die je geeft aan mensen die kanker hebben of die herstellen van kanker. Het is een heel zachte massage die de mensen ook het idee geeft: ik mag weer genieten van mijn lichaam. Het gaat ook niet enkel om de massage, mensen luchten ook hun hart, en dan bied ik een luisterend oor.”

Ben je een trotse Ieperlinge?

“Absoluut. Ten eerste: het is mijn geboortestad. Ik heb ook heel mijn leven gewoond in Ieper en ik ben er altijd wel trots op geweest. Er zijn wel altijd dingen waarvan ik zeg: hadden ze dat maar anders aangepakt. Denk maar aan de Leet. Maar in het algemeen ben ik wel trots op wat Ieper verwezenlijkt en de inspanningen die het doet. Je hebt de stad, maar ook nog de rust. Hopelijk nog lang en hangen ze niet te veel luidsprekers met muziek in de winkelstraten, want gidsen op de Grote Markt van Ieper brengt de nodige uitdagingen met zich mee. Het is al een levendige plek met veel omgevingsgeluid en de toevoeging van muziek uit luidsprekers maakt het soms moeilijker om een verhaal goed over te brengen. Ook het parkeren op de Grote Markt roept gemengde reacties op. Sommige bezoekers zijn verbaasd dat de binnenstad niet verkeersvrij is, terwijl anderen het net als een voordeel zien dat ze dichtbij kunnen parkeren.”