Wat begon met een stage in Chicago, groeide uit tot een levensverhaal over ondernemingszin en liefde. Thomas Wynants vertelt over zijn eerste stappen op de Amerikaanse markt, hoe hij Extremis – het kwalitatieve meubelbedrijf van zijn vader Dirk Wynants, gevestigd in Proven – daar mee op de kaart zette, en over zijn leven met echtgenote Ashlee in Michigan.
Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?
“Het begon met een naschoolse stage bij het bedrijf MNML, de geboorteplek van veel alledaagse producten. Naast mijn stage kon ik het niet laten om ook op zoek te gaan naar kansen voor ‘Extremis’. Met heel wat moeite heb ik uiteindelijk mijn ouders kunnen overtuigen om deel te nemen aan een meubelbeurs in Chicago, vlak na mijn stage. Naast de beurs kon ik ook mijn werkgever overtuigen de kantoren beschikbaar te stellen voor een afterparty. In de periode dat ik dit probeerde te organiseren, liep ik de vertegenwoordiger van St. Bernardus tegen het lijf in Chicago. Na een stuk of drie Abt 12’s hadden we het geniale idee om St. Bernardus ook bij ons evenement te betrekken. Ik was toen bezorgd dat mensen het niet zouden zien zitten om de metro of een taxi te nemen.”
“Het zou moeilijk zijn om alles wat Michigan te bieden heeft achter te laten”
“Op weg naar mijn werk liep ik iedere ochtend langs een Tesla-showroom. Dat was in 2015 nog een heel exotische auto. Op een ochtend trok ik mijn stoute schoenen aan en liep naar binnen om te vragen of ze een shuttleservice konden voorzien. Na een paar vervolgbezoeken kreeg ik groen licht. Zo hadden we een toplocatie in Chicago, het beste bier van de wereld en zeven luxeauto’s met chauffeur voor een Extremis-evenement. Nu moest ik nog Extremis overtuigen om deel te nemen. Het thuisfront reageerde begrijpelijk vrij sceptisch toen ik zei dat ik dit allemaal geregeld had.”
(lees verder onder de foto)
“Dat evenement was voor mij zowat het begin van Extremis op de Amerikaanse markt. Ik denk dat ik mijn gebrek aan ervaring en mijn naïviteit te danken heb aan het succes. De ervaring die ik de afgelopen tien jaar heb opgedaan, zou me vandaag waarschijnlijk in de weg staan. Als bedrijf hadden we niet veel te verliezen, dus konden we het ons permitteren om fouten te maken. In die periode leerde ik ook Ashlee kennen, nu mijn echtgenote. We waren eerst gewoon vrienden, en het werd pas meer toen ze me bezocht in Poperinge tijdens een reis die ze al gepland had naar Parijs.”
Wanneer werd de stap gezet om in Amerika te blijven en er je leven op te bouwen?
“De stap is eigenlijk nooit echt gezet. Ik had een langeafstandsrelatie met Ashlee en reisde voor Extremis regelmatig naar de VS, altijd gecombineerd met een bezoek aan Chicago om Ashlee te zien. Al snel werd duidelijk dat Amerika te groot was om als markt vanuit België te ontwikkelen en dat een langeafstandsrelatie geen langetermijnoplossing bood. Dankzij een gebrek aan ervaring en veel naïviteit, dit keer op vlak van relaties, besloten Ashlee en ik om samen te gaan wonen en werken. Toen richtten we de vennootschap Extremis Inc. op, est. 2016. We besloten voltijds in Amerika rond te reizen om alle meubelwinkels en architecten te bezoeken. Ashlee zegde de huur van haar appartement op en ik kocht een auto, vol met catalogi, en zo gingen we de baan op.”
(lees verder onder de foto)
“Na drie jaar de goedkoopste hotelkamers en Airbnb’s te hebben gezien in iedere stad, hadden we het wel gehad met die levensstijl. We werden benaderd door Amerika’s grootste kantoormeubelfabrikant voor een samenwerking. Om dit verder uit te klaren gingen we naar West Michigan, meer bepaald Grand Rapids, een stad bekend om de meubelsector en bierbrouwen. Ik voelde me er meteen thuis. De staat Michigan is als een schiereiland, omringd door de drie grootste meren van de wereld. Het is makkelijk te vinden op een kaart: zoek die drie grote blauwe plekken, daartussen ligt Michigan. Ashlee en ik kochten hier een huis en maakten er een thuis van. Na acht jaar samenwerken besloten we dat een duidelijke scheiding tussen werk en privé goed zou zijn. Ashlee werkt ondertussen voor het grote Amerikaanse meubelbedrijf Haworth, ook in Michigan, waar ze verantwoordelijk is voor communicatie.”
Wat mogen we ons voorstellen bij wonen in Michigan?
“Michigan heeft het eigenlijk allemaal: prachtige groene zomers, witte stranden, blauw water, eilanden, cultuursteden zoals Detroit, Grand Rapids en Ann Arbor, rivieren en wintersportmogelijkheden. Het skiën valt wel wat tegen: de sneeuw is goed, maar het gebergte is vergelijkbaar met Heuvelland. Ik zou graag ooit weer in Poperinge wonen, maar het zou moeilijk zijn om alles wat de ‘Great Lake State’ te bieden heeft achter te laten. Over het algemeen bevalt het leven in Amerika me goed. Ik maak me wel zorgen over de politieke situatie, net als veel Amerikanen.”
(lees verder onder de foto)
Welke plekken zou je aanbevelen mochten we op bezoek komen?
“Michigan heeft 104 state parks, allemaal natuurreservaten beschermd door de DNR (Department of Natural Resources). Veel van die parken bieden ook kampeermogelijkheden en wandelroutes langs meren en bossen. De inkomsten gaan naar natuurbehoud. Ik heb een motorhome uit de jaren ‘70 en veel van mijn vrije tijd gaat naar kamperen en sleutelen aan de motorhome. Ik had ooit eenzelfde model in Poperinge.”
Loop je veel Belgen tegen het lijf?
“Ik ken vrij veel Belgen in de VS, maar nog nooit één in de regio van Grand Rapids, terwijl er hier opvallend veel Europeanen wonen en werken. Bij Extremis VS werken een Duitser en een Nederlander. Op het terrein van Extremis USA verhuren we enkele vierkante meters aan een Nederlands bedrijf. Er is nog ruimte over, en ik zou er graag een Belgisch bedrijf bij zien komen.”
