Marc (56) verliest job bij sluiting Balta in Sint-Baafs-Vijve: “Ik lig er ‘s nachts van wakker”

Marc Van den Steen (rechts) naast zijn man Marc Bogaert in hun tuin. Ze hebben allebei groene vingers. © Rémi Bruggeman
Rémi Bruggeman
Rémi Bruggeman Medewerker KW

Marc Van den Steen werkt voorlopig nog aan de kwaliteitscontrole bij Balta Carpets, een afdeling van Balta Industries in Sint-Baafs-Vijve, maar op 20 juli is het definitief gedaan. Vorig jaar kocht het Britse Victoria het bedrijf en in februari kwam het met het nieuws naar buiten dat Balta Carpets ermee ophoudt. Marc is een van de bijna 300 mensen die zijn/haar job verliest.

“Ik ben 56 jaar oud. Ik vind niet zomaar een nieuwe job. Tegenwoordig willen bedrijven mensen met Bachelor- of Masterdiploma’s. Wat moet ik doen? Op mijn 56e nog gaan studeren? Ik hoop echt dat ik nog een nieuwe job kan vinden…” Het zijn de woorden van Marc Van den Steen uit Menen, een van de getroffenen door de stopzetting van Balta Carpets (een afdeling van Balta Industries) in Sint-Baafs-Vijve. Hij zit vanaf 20 juli, samen met z’n 270 collega’s, zonder werk.

“Ik lig er ’s nachts van wakker. Niet elke nacht, maar toch. Ik mag blij zijn dat mijn man me zo steunt.” Marc Bogaert (61), de gepensioneerde man van Marc, vertelt hoe hij het ervaart: “Het is natuurlijk een moeilijke periode. Ik heb begrip voor mijn man zijn zorgen. Het is geen cadeau om in de herfst van je carrière nog te moeten veranderen van job. Ik steun hem volop, al is dat de ene dag makkelijker dan de andere.”

Engel en duivel

Ook Marc Van den Steen erkent dat hij de situatie met ups en downs ervaart: “Ik weet van begin dit jaar dat Balta Carpets stopt en dat ik dus nieuw werk moet zoeken. Sindsdien zitten er als het ware en engeltje en een duiveltje op mijn schouders. Het duiveltje vertelt me constant dat ik het moet opgeven, dat ik te oud ben, dat ik geen werk zal vinden, etc. Het engeltje geeft me dan weer moed, zelfvertrouwen en drive. Dankzij die engel ben ik momenteel al aan het solliciteren. Momenteel werkt mijn afdeling een week wel en een week niet. Dat is op zich wel handig, want dan kunnen we ons al volop bezighouden met solliciteren.”

Op de dag dat wij Marc spraken was de engel duidelijk aan het winnen van de duivel: “Vandaag ben ik positief en dat komt grotendeels door Marc. Op mijn goede dagen zie ik wel in wat voor een uniek profiel ik heb. Ik heb 32 jaar de kwaliteitscontrole van tapijten gedaan. Ik kan elk detail spotten. Ik zal wel een nieuwe job vinden.”

“Sommige van mijn collega’s zijn minder positief. Ze zien het niet meer zitten en denken na over een brugpensioen. Onze ploeg is door de jaren heen een ware familie geworden en in het algemeen zat de sfeer in de afdeling in Sint-Baafs-Vijve goed. Nu het lot van een deel van het bedrijf beklonken is, is die sfeer wel omgeslagen. Balta Carpets verdwijnt, maar Balta Home blijft bestaan. Een 36-tal arbeiders van Balta Carpets kan aan de bak bij Balta Home. Dat zorgt dan wel voor enige wrevel in de ploeg. Sommigen zijn jaloers tegenover de mensen die wel kunnen blijven werken.”

Geen investeringen meer

De ontslagronde komt er doordat de productie van de tapijten verhuist naar het Verenigd Koninkrijk. Balta Industries werd vorig jaar in april overgekocht door het Britse Victoria. De Menenaar geeft aan meteen een slecht gevoel te hebben gehad bij die overname: “Ik zei direct tegen mijn echtgenoot: “Het zal niet lang duren vooraleer we op straat staan!” De laatste 10 à 15 jaar had Balta sowieso al geen investeringen meer gedaan in nieuw materiaal. Het bedrijf was verder al serieus verzwakt door de corona- en Oekraïnecrisis en de uitspraken die de nieuwe eigenaars deden getuigden van weinig interesse in het behoud van het bedrijf. Tel daar nog eens bij dat het sowieso moeilijk gaat met de tapijtindustrie en je komt al snel tot de gemaakte conclusie.”

“Het is een onzekere periode, maar ik kom er wel door”

“Ik ben zelf syndicaal afgevaardigde van het ACV in Balta Industries. We hebben van alles gedaan om de condities voor de arbeiders beter te maken, maar de herstructurering en het massale ontslag waren onontkoombaar. We hebben met het ACV voorgesteld om de afdeling op halve kracht verder te zetten, maar daar hadden de aandeelhouders geen oren naar. Bovendien zijn we toch wel aan ons lot overgelaten. Er is professionele begeleiding, maar de psychologische ondersteuning was ontoereikend. Er is één dag een psycholoog gekomen, waar de arbeiders een kwartiertje mee konden gaan praten. Die lachte je gewoon in je gezicht uit. Als je bovendien die dag niet moest werken, dan kon je sowieso niet op psychologische hulp rekenen.”

Overrompeling op de arbeidsmarkt?

Marc onderstreept het feit dat dit ontslag, samen met de stopzetting van een andere Balta-afdeling in Avelgem vorig jaar, bijna heel Zuidwest-Vlaanderen raakt: “Mensen van overal in de regio waren er tewerkgesteld. Die moeten nu allemaal een nieuwe job zoeken. De tapijtfabriek Beaulieu in Wielsbeke is sinds november vorig jaar ook gesloten. Dat wil dus zeggen dat in een halfjaar tijd bijna 500 mensen die in dezelfde sector tewerkgesteld zijn een nieuwe job moeten zoeken. In dezelfde kleine regio dan nog.”

Marc deelt ten slotte nog mee dat hij hoopt dat anderen die zich in zijn verhaal herkennen zich gesterkt zullen voelen: “We zijn niet alleen. Het is belangrijk om positief te blijven als je je in mijn positie bevindt. Het is een onzekere periode, maar ik kom er wel door.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier