Toen Johnny Meeuw in 1981 startte in Bellewaerde als manusje-van-alles was de Keverbaan aan zijn eerste seizoen toe. 41 jaar later gaan ze samen met pensioen. In die vier decennia werd Johnny een quasi onmisbare schakel als elektricien die mee Bellewaerde hielp uitbouwen tot het pretpark dat het nu is. “De eerste sturing van de kevertjes was nog handbediend. Dan moest je remmen zoals je een handrem hebt van een auto”, vertelt Johnny.
Johnny Meeuw (60) is afkomstig van Poperinge – “een geboren en getogen Keikop” – maar woont nu in Geluwe. “Het was maar tien minuutjes rijden naar hier, dus dat was een groot voordeel”, zegt Johnny, die getrouwd is met Emmily Vandeputte en drie kinderen heeft: Hannelore uit een eerder huwelijk en Joran en Yara met zijn huidige vrouw. Ondertussen is er ook al een kleinkindje van anderhalf jaar oud.
“Alles wat je je kan bedenken, hebben we gevonden rond de Keverbaan, tot zelfs een vals gebit”
Bellewaerde beschouwt Johnny als zijn tweede thuis. Twee jaar als dakwerker had hij achter de rug toen hij als 19-jarige in 1981 in het pretpark terechtkwam. “In het begin was ik manusje-van-alles: attracties bedienen, frieten bakken, klinkers leggen, houtbewerking… Alles wat je je maar kan voorstellen bij klusjes in een pretpark. Toen de familie Florizoone het park eind jaren negentig verkocht, werd ik fulltime elektricien.”
Kleiner pretpark
In 1981 draaide de Keverbaan zijn eerste seizoen in Bellewaerde. “Dat was al meteen dé topattractie in het park, dat toen nog veel kleiner was dan nu. De Mexico-zone en de zone met de Rapid River en de Niagara bestonden nog niet. Het was toen enkel de site waar nu de Far West is met de Keverbaan, de Jungle-zone en het Kidspark”, vertelt Johnny, die duizenden keren aan de kevertjes sleutelde.
“De Keverbaan was geen attractie die ons veel kopzorgen bezorgde. Als we eraan moesten werken, was het puur ter controle voor de veiligheid. Wel hebben we twee keer het sturingssysteem veranderd. De eerste sturing was nog handbediend. Dan moest je remmen zoals je een handrem hebt van een auto. Door die veranderingen werd de attractie veel veiliger.”
Miljoenen mensen hebben op de attractie gezeten en door de vele bochten en versnellingen verloren ze al eens de inhoud van hun broekzakken. “Het is normaal dat iemand eens iets verliest op een achtbaan”, lacht Johnny. “Vroeger waren dat veel munten, truien, portefeuilles… Het zotste wat je kan noemen, hebben wij al gevonden in de struiken rondom de Keverbaan. Een keer heeft iemand zelfs zijn vals gebit verloren. Gelukkig konden we het snel terugvinden. Of er nu nog veel te vinden is? Ik denk het niet. Sowieso doen de mecaniciens iedere dag een controleronde van het parcours om te kijken of alles in orde is. Als er iets ligt, dan vinden ze het wel.”
Geen favoriet
De Keverbaan is niet de enige attractie waar Johnny aan werkte. Alle attracties heeft hij onder handen genomen. Een favoriet heeft hij echter niet. “Ik kan daar niet veel onderscheid in maken, want iedere attractie is voor mij uniek. Iedere attractie deed ik graag. Er is er één die ik jammer vind dat ze verdwenen is. Bij de Keverbaan, waar nu het verblijf van de Europese bizons is, stond vroeger de Enterprise, een magnifieke attractie. Dat was een arm met een ronde cabine waar ongeveer dertig mensen in konden. Die draaide rond en vervolgens ging de arm omhoog waardoor je overkop ging.”
Johnny spreekt met veel trots over het park. “Natuurlijk, want we hebben aan alles meegewerkt. Nu hebben we acht elektriciteitscabines, dus dat kan al tellen. Vroeger stonden er twee kleine cabines. Het is enorm geëvolueerd. Het pad bestond nog uit dolomiet, terwijl er nu mooie klinkers liggen. Ik ben wel voor vernieuwing. Alles wat nieuw was, daar werkte ik graag aan mee. Dat was het leuke aan de job: iedere keer iets nieuws. Je kon nooit zeggen: ik ben klaar.”
Stressbestendig
Ook wanneer het park sloot in de winter had Johnny werk genoeg. “In de winter hadden we onze handen vol met het onderhoud van de grote attracties. In de zomer zorg je ervoor dat iedere attractie kan opstarten ‘s morgens, maar je hebt ook de evenementen waarvoor elektriciteit gelegd moet worden. Zo zijn mijn collega’s al volop bezig met de elektriciteit voor de twee nieuwe spookhuizen die er komen met Halloween. Ook depannages van defecte toestellen en attracties horen erbij in de zomer. Of ik stress heb als een attractie vastloopt? Nee, ik ben stressbestendig en meestal kunnen we dat binnen de vijf minuten oplossen. Ik hoorde dat de Wakala vorig weekend even stil stond. Negen minuten later was het opgelost.”
Woensdag 31 augustus was de laatste werkdag voor Johnny. Nu mag hij genieten van een welverdiend pensioen. “Ik heb hier altijd graag gewerkt en altijd met een lach op mijn gezicht. Dat ik samen met de kevertjes op pensioen ga, is wel speciaal. Dat zal ik me natuurlijk altijd blijven herinneren. Wie er het meest versleten is? Toch de Keverbaan, denk ik. Ik heb nog veel plannen. Thuis heb ik een oldtimer die ik aan het opknappen ben, een BMW 316i uit 1974. Mijn zoon is ook garagist, dus we weten wat te doen. Ik zal ook wel nog geregeld binnenspringen in het park. Mijn collega’s zijn er ook nog en in feite zijn dat mijn vrienden. Ik blijf dus alles volgen in het park, ook de bouw van de opvolger van de Keverbaan.”
Bellewaerde veilt nog eens vier wagonnetjes
In het begin van de zomer kondigde Bellewaerde aan dat het vijf wagonnetjes van de Keverbaan zou veilen ten voordele van borstkankerorganisatie Think Pink. Een eerste exemplaar ging in juli van de hand voor maar liefst 6.800 euro. De andere vier wagonnetjes worden op het einde van het seizoen op een veiling aangeboden. “De effectieve veiling van de karretjes zal in oktober gebeuren, omdat we nu met een veilinghuis werken”, zegt woordvoerder Filip Van Dorp van Bellewaerde. “Het is zo dat je binnen de zeven dagen nadat de veiling stopt de karretjes moet kunnen leveren. Maar wij hebben ze natuurlijk nog nodig tot de allerlaatste rit op 6 november.” De kopers ontvangen niet alleen een wagentje, maar krijgen ook een ticketje voor de allerlaatste rit van de kevertjes op zondag 6 november.
En daar stopt het niet. Think Pink was de hele zomervakantie aanwezig in het pretpark. Bezoekers konden voor 2 euro een roze badeendje adopteren. Die worden nu allemaal verzameld en zullen op dinsdag 6 september los gelaten worden in het water van de Lazy River, de waterbaan die rondom Bellewaerde Aquapark stroomt. De eigenaars van de eerste 100 eendjes die over de eindmeet dobberen, krijgen dan een prijs.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
