De tweede verplichte horecasluiting laat zich stevig voelen. De vele klanten missen hun favoriete stekje(s), maar de zaakvoerders van de vele Izegemse cafés en restaurants zitten stilaan met de handen in het haar. “Er komt een ongeziene golf aan faillissementen op ons af, vrezen we.” Drie bekende horecagezichten luiden de alarmbel.
Als één plek in onze regio zich het mekka voor liefhebbers van de betere en gezellige cafés en restaurants mag noemen, dan is het Izegem wel. De stad biedt een breed scala, maar sinds enkele weken is het in de Izegemse horecawereld opnieuw oorverdovend stil. En dat voelt niet langer goed aan, vinden enkele bekende gezichten uit de sector.
Dominique Stove (51) runt sinds september 2019 de feest- en eventlocatie Karizma, Patricia Poix (47) is al anderhalf jaar het gezicht van De Drie Gezellen, en Charlotte Geerolf (49) staat al negen jaar achter de toog van het druk beklante De Oude Sint-Pieter. En hoewel hun zaken elk een iets ander publiek bereiken, delen ze dezer dagen dezelfde zorg: de impact van de coronacrisis en het voortbestaan van hun zaak.
Hoe zwaar is de huidige situatie voor jullie?
Dominique: “Wij liggen al sinds half maart volledig stil. Geen enkel evenement of feest kon of kan doorgaan; gelukkig hadden we deze zomer nog onze zomerbar Easygem, maar daarmee hebben we de verloren inkomsten niet goedgemaakt. Ik schat dat we tot volgende zomer letterlijk nul euro zullen verdienen.”
Perspectief is er niet. Lastig om zo elke avond in bed te moeten kruipen – Dominique Stove
Charlotte: “Ook bij ons is het een zware dobber. Gelukkig kunnen we nu op afhaalbasis nog spaghettisaus verkopen, anders was er helemaal niks meer. Zonder die takeaway zouden we binnen een half jaar de deuren mogen sluiten. Daar ben ik van overtuigd.”
Patricia: “Ik heb geen afhaalgerechten. Het sop is de kolen niet waard. Maar ondertussen lopen de kosten door. Het is… lastig.”
Halen de steunmaatregelen van de overheid iets uit?
Dominique: “De overheid doet veel. Daar moeten we niet flauw over doen. Maar zoals Patricia terecht aanhaalt: onze vaste kosten blijven komen. De lening, energie, water, internet… Ik schat dat ik maandelijks zo’n 3.000 euro verlies boek. In anderhalf jaar tijd zal dat dus meer dan 50.000 euro zijn, hé.”
Patricia: “Toen ik met De Drie Gesellen van start ging, schoot ik stevig uit de startblokken. Maar toen kwam de pandemie. En die lijkt heel veel kapot te maken. Veel financiële reserves zijn er niet meer.”
Charlotte: “Mijn jaaromzet is tot 20 à 40 procent tegenover 2019 gedaald. Zelfs afgelopen zomer, toen we wél mochten werken, was een zware dobber. Door alle terechte veiligheidsmaatregelen konden we veel minder mensen een plekje geven. Minder inkomsten dus, maar evenveel kosten.”
Wie kan jullie helpen?
Dominique: “Simpel. De banken en de verhuurders van de panden. Zij moeten eens goed nadenken naar welke wereld ze willen. Als alles blijft zoals nu, hebben we straks een pak minder horecazaken. In Izegem en daarbuiten. En wie zal er na de coronacrisis nog vol enthousiasme aan een horeca-avontuur willen beginnen? Dit is een hoogst onzekere sector geworden, eentje met hoge huurprijzen en dito leningen. Door ons nu wat financiële ademruimte te geven, kan er veel leed bespaard worden. Anders dreigt de Pekkerstad het straks met een pak minder horecazaken te moeten stellen. Zoveel is duidelijk.”
Cafés en restaurant werden de voorbije maanden vaak met de vinger gewezen als superverspreiders.
Charlotte: “We zijn een gemakkelijk slachtoffer, hé. Maar hoeveel cafébazen en restauranthouders moesten er de deuren sluiten omdat ze met corona besmet raakten of omdat een van hun klanten ziek werd? Kijk liever naar scholen en werkvloeren, als de meest risicovolle plaatsen om het virus door te geven. Maar wij moeten, samen met de evenementensector, de grootste rekening betalen.”
Je mag onze sociale functie niet onderschatten. Veel mensen hebben niemand en voor hen is een café vaak een tweede thuis. Daar kunnen ze de eenzaamheid verdrijven. Dat is er nu niet – Charlotte Geerolf
We bevinden ons momenteel volop in de tweede lockdown. Hopen jullie nog dit jaar de deuren opnieuw te kunnen openen?
Patricia: “Hopen wel, maar of dat ook daadwerkelijk zo zal zijn…”
Dominique: “Drie weken sluiten, dat was te verantwoorden. Ik vrees echter dat de horeca pas in februari of maart opnieuw mensen over de vloer zal mogen krijgen. En voor feesten is zelfs dat nog te vroeg. Ik kan je verzekeren, het is niet evident om elke avond zonder perspectief in bed te kruipen.”
Hoeveel pijn doet het om jullie zaken nu leeg te zien?
Charlotte: “Héél veel pijn. Cafés en restaurants moeten plekken zijn waar mensen elkaar kunnen ontmoeten; nu kan je er een speld horen vallen. Je mag onze sociale functie ook niet onderschatten. Veel mensen hebben niemand en voor hen is een café vaak een tweede thuis. Daar vinden ze mensen om een praatje mee te slaan en de eenzaamheid te verdrijven. Ik krijg van sommige vaste klanten berichtjes dat ze het moeilijk hebben, dat ze het allemaal niet meer zien zitten. Het hele mentale verhaal achter corona mogen we óók niet onderschatten.”
Vrezen jullie voor een faillissement?
Patricia: “Kijk, 40 tot 45 procent van alle horecazaken in Izegem heeft moeite om het hoofd boven water te houden. Tijdens de eerste lockdown leefden we allemaal op hoop. Het zou eenmalig zijn, het was mooi weer, we namen allemaal onze zaak stevig onder handen. Maar wat biedt de toekomst nu? We weten het gewoon niet.”
40 tot 45 procent van alle horecazaken in Izegem heeft moeite om het hoofd boven water te houden. En de toekomst oogt onzeker – Patricia Poix
Dominique: “Het stadsbestuur kan ook een rol spelen. De horeca heeft tal van flankerende maatregelen voorgesteld: bredere terrassen, de taksen eenmalig verlagen… De stad moet goed beseffen dat de sterke horecasector een gigantische troef is voor Izegem. Die verdient de nodige steun.”
Charlotte: “Klopt. Maar nu dreigen er financiële en persoonlijke drama’s op ons af te komen. We zijn en blijven de Pekkerstad, hopelijk hebben we straks nog evenveel plekken om te pekken.”
Wat hopen jullie voor 2021?
Charlotte: “Dat we er weer vollenbak tegenaan kunnen gaan en dat we Covid-19 snel onder controle krijgen.”
Patricia: “Kan ik me volledig in vinden, al moeten we realistisch blijven. Het zal nog even duren vooraleer alles weer is zoals we het gewoon waren en er spontane ontmoetingen op café en restaurant kunnen gebeuren.”
Dominique: “Ik denk dat we misschien wel een tijdspanne van vier jaar mogen incalculeren. Dan is gefundeerde steun zéker nodig.”
Economieschepen Lisbet Bogaert (N-VA): “We willen horeca op zoveel mogelijk manieren steunen”
Economieschepen Lisbet Bogaert (N-VA) benadrukt dat de stad meeleeft met de situatie waarin de 145 Izegemse horecazaken zich bevinden. “We zijn vanuit het stadsbestuur constant op zoek naar manieren om hen te steunen”, zegt ze. “Daarom hebben we bij de start van deze tweede lockdown meteen beslist om op onze stedelijke website een lijst te plaatsen van alle afhaalmogelijkheden. Die lijst boosten we zoveel mogelijk, via alle mogelijke kanalen. En net voor de start van de verplichte sluiting wilden we een promovideo lossen om het rijke Izegemse horecaleven te promoten. Eenmaal de deuren weer open mogen, sturen we die de wereld in.”
“Op 1 december lanceren we de Izegem Cadeaubon als eindejaarscadeau. We denken nog aan enkele acties die specifiek op de horeca geënt zijn. Ook ons horecabeleidsplan zit in de pijplijn en daarvoor bevragen we enkele stakeholders uitgebreid. Op basis daarvan willen we de wensen en noden in kaart brengen en aanpakken. En onze deur staat altijd open, zeker nu.” (PVH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier