Komt de N.116 Nostalgie terug naar Nieuwpoort?

Schepen van dit type als De Nostalgie tonen de evolutie door de jaren heen. (foto IV) © IV
Redactie KW

Nadat het vissersvaartuig N.116 Nostalgie in 2017 werd aangeduid als varend erfgoed, werd het eind vorig jaar door Vlaams minister van Onroerend Erfgoed Matthias Diependaele ook voorlopig beschermd als varend erfgoed.

De boot is een van de laatste houten vissersvaartuigen die de Belgische vloot nog telt en werd door de familie Cattoor van rederij Long Ships uit Zeebrugge weer helemaal vaarklaar gemaakt. Er wordt af en toe nog eens uitgevaren met de boot, maar Eddie Cattoor zou het vissersvaartuig graag een publieke bestemming geven.

“Het schip ligt nu aan de kade, maar verdient beter. Zie het als een oldtimer die in de garage moet blijven staan. Het functioneert nog goed en er zijn tal van mogelijkheden ermee”, zegt Eddie Cattoor. Er wordt al een tijdje in de richting van Nieuwpoort gekeken omdat het schip er van 2015 tot 2020 werd ingezet.

Afwachtende houding

Burgemeester Geert Vanden Broucke (CD&V) neemt een afwachtende houding aan: “Er zijn al gesprekken geweest hierover en we waren indertijd zelfs kandidaat om het schip te kopen, maar dat is al een tijd geleden. We hebben nu de Watson die helemaal vaarklaar wordt gezet. Ik zeg niet nee en sta open voor dialoog, dus zal ik contact opnemen met de eigenaar en eens horen hoe deze de toekomst van de N.116 Nostalgie ziet.”

Het schip werd gebouwd in Zeebrugge op de werf van De Graeve. De eerste eigenaar was Raphaël Beyen. Het schip werd geregistreerd in Oostende als de O.116 Lucie-Jenny en gebruikt met een uitrusting voor boomkorvisserij. In 1973 werd het eigendom van Marcel Bouilliart en kreeg het de naam Caroline.

Het belandde in Nieuwpoort in 2015 en was er actief tot in 2020. De N.116 Nostalgie heeft een visruim van 7,55 ton en wordt geklasseerd onder de noemer garnalenvisser. De motivatie voor de klassering van de Nostalgie luidt dat het schip een historische, maar ook sociaal-culturele en industrieel-archeologische waarde illustreert.

“Schepen van dit type tonen de evolutie van het houten kustvissersschip als een rondspant kielschip met zeilen naar een gemotoriseerd houten schip voor de plankenvisserij”, besluit Matthias Diependaele.

(PBM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier