Een gordel aan windmolens

We hebben het woord ‘windmolens’ eens door ons archief gejaagd. Tussen 1 januari 2018 en vandaag – vijf jaar dus – verscheen het maar liefst 2.854 keer in een publicatie van Roularta.

Het is een onderwerp dat de mensen beroert, zeker als het dichtbij komt. In Passendale, aan ‘t Wieltje op de grens met Zonnebeke, in Waasten op de grens met Wijtschate en nu ook langs de Noorderring… Waar windmolens komen, daar rijst protest en schieten buurtcomités als paddenstoelen uit de grond. Slagschaduw en geluidsoverlast zijn dan de vaakst voorkomende argumenten van die tegenstanders.

Maar in Ieper steekt nu iets nieuw de kop op: voorstanders van windmolens. Waar die zich voordien nog in de stilte van de massa hulden, treden ze nu naar voren bij monde van Patrick Verbrugge. Hij was een tijdje voorzitter van de Ieperse milieuraad en verenigde nu naar eigen zeggen de voorstanders in ‘Klimaatambassade Ieper’. En zij willen ook gehoord worden, net als de tegenstanders.

Waar windmolens komen, daar rijst protest en schieten comités als paddenstoelen uit de grond

Vraag is echter in welke mate het stadsbestuur rekening zal houden met hun grieven. Schepen Philip Bolle toonde zich in het verleden al een koele minnaar van windmolenprojecten en deinst er dan ook niet voor terug om een negatief advies uit te spreken. Maar dan nog is het aan het provinciebestuur om de knoop definitief door te hakken. Waarna buurtcomités weer in beroep gaan en uiteindelijk verzandt het hele project in een juridisch kluwen. Ook aan de drie molens die je nu ziet staan langs de A19 op grondgebied Wervik ging een juridische procedureslag van maar liefst zeven jaar vooraf.

Daar wil het Ieper schepencollege nu paal en perk aan stellen door een beleidskader te creëren, waarin enkel nog windmolens toegelaten zouden worden op en rond de industriezone. Een goede zet, want niemand lijkt gebaat bij een gordel aan windmolens rond onze historische stad.