Hij woont in Turnhout, leidt er Soudal en is sinds woensdagavond Manager van het Jaar. Maar zijn roots én de wijze waarop hij Soudal leidt, kleuren West-Vlaams. Hij is van Desselgem bij Waregem afkomstig en schakelt, als hij hier in de streek is, moeiteloos van het Kempens naar het West-Vlaams. Dirk Coorevits is gelukkig met de titel, maar deelt de lof meteen met het hele managementteam van Soudal.
Soudal. De meeste mensen kennen het van… Lotto-Soudal, de wielerploeg. Maar vaklui uit de bouw vertellen er meteen bij dat zij het bedrijf vooral om zijn producten kennen: siliconen, lijmen, PU-schuim en vochtwering. “Dat is maar goed ook,” zegt Dirk Coorevits.
Een brede naambekendheid verwerven via een wielerploeg is een bewuste keuze. Maar de kans dat we Soudal-eigenaar Vic Swerts of ceo Dirk Coorevits op een lenteochtend ergens in de polders op de fiets tegenkomen, is onbestaand. “Nee, we zijn geen fietsers. Met het sponsoren van een wielerploeg willen wij vooral onze buitenlandse expansie ondersteunen. Het is duur, zo’n ploeg sponsoren, maar het is wel de goedkoopste manier om internationale marketing te voeren. Meer dan negentig procent van onze omzet gaat naar het buitenland, we verkopen in 140 landen”, legt hij uit.
Resultaten
Trends, het economisch magazine van Roularta dat deze verkiezing jaarlijks organiseert, zegt over de nieuwe Manager van het Jaar: “Het bedrijf stamt uit de Kempen, maar de ceo is een geboren West-Vlaming. Twee keer ‘no-nonsense’, en dat zie je aan de resultaten.”
Coorevits: “Ik heb inderdaad West-Vlaamse roots. Ik ben afkomstig van Waregem, meer bepaald van Desselgem. Mijn vader was mecanicien in een textielbedrijf, mijn moeder werkte er.” Maar na de middelbare school in Waregem trok Dirk Coorevits naar de universiteit in Antwerpen, waar hij Toegepaste Economische Wetenschappen studeerde. Daar leerde hij ook zijn vrouw kennen. Al vrij vlug na zijn studies
Als we snel moeten beslissen, hoeven we hier niet eindeloos te vergaderen
“Toen mijn ouders nog leefden, kwamen we uiteraard geregeld nog eens langs in Waregem. Dat gebeurt nu minder, maar als ik in de streek ben, kan ik me nog probleemloos in het West-Vlaams uitdrukken. Zodra ik West-Vlaams hoor, krijg ik toch nog altijd een soort van thuisgevoel”, bekent hij.
Familiebedrijf
Soudal is een familiebedrijf, West-Vlaanderen heeft een sterke traditie in familiebedrijven. Dat is geen toeval? “Soudal is inderdaad een familiebedrijf dat dezelfde cultuur ademt als zoveel West-Vlaamse familiebedrijven. Vic Swerts kent trouwens heel wat West-Vlaamse ondernemers; hij heeft ooit nog in een Tielts bedrijf gewerkt. Wat bijzonder is bij Soudal, is dat het hier nog altijd om een eerste-generatie-familiebedrijf gaat. Vic is intussen tachtig, maar is nog altijd actief aanwezig in het bedrijf”, legt Coorevits uit. Toen de West-Vlaming bij Soudal begon, was dat nog een jonge, kleine onderneming. De jonge Coorevits groeide met het bedrijf mee, werd vertrouweling en rechterhand van oprichter Vic Swerts, en ontwikkelde Soudal tot een wereldspeler.
Een van de kenmerken en meteen ook troeven van zulke familiebedrijven is dat ze kort op de bal kunnen spelen. Geen eindeloos overleg over wat al dan niet moet gebeuren. Coorevits: “Dat is ook zo. Als we snel moeten beslissen, hoeven we daarover niet eindeloos te vergaderen. We lopen zowel bij Vic als bij de andere managers vlot binnen en kunnen zo heel direct knopen doorhakken.”
Snel handelen, geen tijd verliezen, de dingen bij naam noemen, zich niet verliezen in hypes of grote theorieën en vooral goed samenwerken in teamverband en geregeld eens goed kunnen lachen: dat zijn de kenmerken van de no-nonsensestijl waarmee Coorevits Soudal leidt.
Citytrips
Als voormalig exportmanager reisde hij voor Soudal de wereld rond. Zijn liefde voor citytrips hield hij daaraan over, zegt hij als we hem naar zijn favoriete vrijetijdsbesteding vragen. Maar zijn passies blijven Soudal en zijn gezin. Zijn zoon, die in het buitenland studeerde, is net als business developer aan de slag voor Amazon in Madrid, en zijn dochter, die taal- en letterkunde studeerde, geeft Engels aan de KU Leuven. Tijd en zin voor sport resten er niet. “Ik ben lid van de golfclub in Ant-werpen, maar ik kom er niet toe om echt te golfen,” zegt hij. Als hij naar de kust trekt, dan treffen we hem hoogstwaarschijnlijk aan in Knokke.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
