Archeologen zijn sinds mei in het centrum van Poperinge op zoek naar oude sporen van de stad. De werken liggen intussen echter stil door de uitzonderlijk hoge grondwatertafel, maar starten in september opnieuw met extra teams. Ondertussen vinden er wel rondleidingen plaats.
Weken geleden ging een team archeologen van het bedrijf Ruben Willaert aan het werk op de Vroonhofsite in het centrum van Poperinge. De site vormt met zijn 14.000 vierkante meter het historisch centrum van de Hoppestad. Op de plek moet het cultuurhuis van Poperinge komen. Naast een podium, met een café en foyer zal ook onderdak worden geboden aan het Huis van het Kind, de kunstacademie en de kinderopvang.
Het archeologisch onderzoek, dat verplicht is, loopt nog tot december van dit jaar. “Maar momenteel liggen de werken stil door problemen met het uitzonderlijk hoge grondwatertafel”, klinkt het bij het bedrijf Ruben Willaert. “Na het steken van een grondbemaling starten we in september opnieuw op met extra teams.”
Historische bronnen
Omdat het de site zich pal in het centrum van de stad bevindt, hopen de archeologen diep in de geschiedenis van Poperinge te kunnen duiken. “De beschikbare historische bronnen leveren al heel wat info op”, zei archeologe Marie Lefere eerder bij de voorstelling van het project.
“De eerste vermelding van Poperinge dateert uit 987 en vermoedelijk behoorde Poperinge al vanaf de 8ste eeuw tot het bezit van de Sint-Bernardusabdij. De oudste kern zou zich binnen de driehoek ‘Hondstraat’, ‘Bommelaarsbeek’ en ‘Vleterbeek’ bevonden hebben. Hierbinnen bevond zich de Sint-Bertinuskerk en ook de proosdij van de Sint-Bertinusabdij van Sint-Omaars. Omstreeks de 14de eeuw werd de Vleterbeek bevaarbaar gemaakt vanaf de IJzer tot het centrum van de stad, wat leidde tot het ontstaan van een handelszone aan de Vleterbeek en Poperingevaart. De naam Vroonhof zou voor het eerste opduiken in 1567 en mogelijk zou het domein de kern zijn waaruit Poperinge is gegroeid.”
De archeologen hopen op de site resten te vinden van verschillende zaken. Op het noordelijk deel zijn dat sporen van de proosdij en op het zuidelijk deel de aanwezigheid van de Singel. De Singel werd vermoedelijk aangelegd in de 14de eeuw om binnenschippers de kans te geven hun boten te laten draaien en stroomopwaarts richting de Grote Markt te varen. De Vleterbeek was tot in de 17de eeuw bevaarbaar.
“De Singel wordt onderzocht door middel van verschillende grote doorsnedes, met de bedoeling van het landschappelijk en bodemkundig verhaal zo goed mogelijk beeld te krijgen”, zegt archeologe Marie Lefere. Alle gegevens van de opgravingen worden gebundeld in een eindrapport dat door het publiek kan worden geraadpleegd. Vondsten die de archeologen doen, worden ter plaatse tentoongesteld en gaan later naar het Depot.
Rondleidingen op site
De archeologen staan geïnteresseerden zoveel mogelijk te woord en lasten al verschillende publieksmomenten in. Begin juli kwamen 235 kinderen van het 4de, 5de en 6de leerjaar uit verschillende scholen van Poperinge op bezoek. Ze kregen een rondleiding op de werf en konden verschillende workshops volgen. De meest gestelde vraag van de kinderen — of er al dino’s waren gevonden — moesten de archeologen echter negatief beantwoorden.
Op vrijdag 30 augustus en vrijdag 27 september tussen 13 uur en 17 uur zijn er opnieuw twee bezoeken gepland. Inschrijven is niet nodig, maar aangepast schoeisel wel, bij regenweer ook regenkledij. Ook op 8 september, op de Open Monumentendag, is de site te bezichtigen.
“We geven rondleidingen op de site en voorzien in de turnzaal een unieke inkijk in de stappen die gebeuren na het veldwerk. Vaak gaan mensen ervan uit dat een opgraving daarmee stopt, maar dan begint het werk eigenlijk pas voor ons”, klinkt het nog.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
