Met Yves Vanneste (67) uit de Sint-Jansstraat ging de laatste melkboer van Wervik op welverdiend pensioen. Liefst 38 (!) jaar bestelde hij zijn klanten. “Vijf volle dagen was ik de baan op, donderdag was een rustdag, later schoof het op naar vrijdag”, vertelt Yves.
“Ik had een heel sociaal beroep. Bij sommige klanten kwam ik langs achter binnen en stond ik in hun keuken. Ze wisten dat, het was een gewoonte. Ik had heel veel producten mee. Het aanbod was heel divers. Er was het meest vraag naar flessen melk en verse karnemelk van de melkerij. Op maandag verkocht ik 100 liter, dinsdag 80, woensdag 60 en vrijdag 40 liter.”
“Dat was elke week zo. Omwille van de hygiëne mocht het op een bepaalde dag niet meer van de overheid. Mijn klanten waren een mix van leeftijden. Er zaten er wel tussen die eens hun hart luchtten of het hadden over familieproblemen. Dat ze blij waren dat ze het eens kwijt konden. Roddelen was nooit aan mij besteed.”
Yves toerde ook 16 jaar rond met zijn echtgenote Martine Laflère. Op haar vijftigste is ze gestopt. “Eerst ging ze mee als meehelpende echtgenote, maar de wetgeving veranderde en ze moest worden ingeschreven met een volledig statuut als zelfstandige”, klinkt het. “De sociale lasten waren in het dubbel te betalen en dus ging Martine niet meer mee.”
Croque-monsieurs
Boter, eieren, conserven, choco, yoghurt, snoep, koffie, confituur: Yves had het allemaal bij. Zijn vrije dag als melkboer was jarenlang een werkdag. “Na 25 jaar toerde ik op vrijdag niet meer rond en hielp dan in Komen croque-monsieurs maken bij Johan Devrekere. Ik werkte ook voor ’t Vriesmanneke en op vraag van zaakvoerder André Ollevier zaliger zelfs een jaar voor de zetelfabriek Confortluxe. Ik ging toen mee om te leveren”, blikt hij terug.
Een overnemer kwam er niet. Collega Dominik Gryp uit de Moorselestraat in Menen nam een aantal klanten over. Nu wordt het tijd om te genieten. “We gaan graag naar zee”, klinkt het. “In Middelkerke hebben we een stacaravan. Hoe vaak we gaan, zal afhangen van het weer. Mijn grote hobby zijn mijn twee oldtimers.”
Yves groeide op in de Ommegangstraat. Zijn broer Marc en zijn echtgenote Veronique waren 23 jaar de uitbaters van volkscafé Sportman in het begin van de Hoogweg. Ze stopten bijna drie jaar geleden. Zoon Davy is zelfstandig garagist in de Lageweg in Menen en al jarenlang een zeer succesvolle rallypiloot.
“Mijn klanten waren een mix van leeftijden. Er zaten er wel tussen die eens hun hart luchtten of het hadden over familieproblemen”
Een leuk weetje: de melkboer kweekte vroeger ook kanaries. “Er is een tijd geweest dat ik er 100 had”, lacht de opa van Risto (16). Het afscheid heeft een oorzaak: de verplichte invoering van de e-facturatie vanaf januari. “Dat is eigenlijk de echte reden waarom ik stop”, zegt Yves. “Was het daarvan niet geweest, dan deed ik nog een jaar verder. Zeer veel klanten vinden het spijtig dat ik ben gestopt, maar ze begrijpen het wel. Ik kreeg veel dankbaarheid.”
Thuis op wijk De Molenmeersen staan er in de living heel veel kaartjes van klanten. “Eerlijk, ik ben geschrokken van de positieve reacties”, zegt Yves. Zijn echtgenote wijst ook op de talrijke briefjes met dankwoorden die bovenaan in de flessen zaten. “Ik heb het altijd graag gedaan”, benadrukt Yves. “In de gloriejaren was het van 7 tot 17 uur. Ik was al bij de eerste klanten vooraleer ze naar hun werk vertrokken.”
Uitstervend ras
Met Yves Vanneste verdwijnt een uitstervend ras. Lang geleden nam hij de melkronde van Gerdy De Gieter zaliger over. Hij toerde rond met zijn vader die plots overleed. “Toen ik op 1 september 1987 startte, waren we in Wervik met een vijftal melkboeren”, zegt Yves. “Gaston Ooghe, Marcel Mahieu, Micheline Descamps, in Kruiseke André Vanrobaeys en dan was er ook nog Willy Deceuninck die in de Kruisekestraat aan wijk Het Park een winkel uitbaatte en ook een melkronde had.”
