Weefgetouw uit 1754 officieel ingehuldigd bij firma Libeco: “Een tweede leven gekregen”

Op vrijdag 29 maart 2024 werd in de gloednieuwe ontvangstruimte van het bedrijf Libeco in de Tieltstraat het weefgetouw uit 1754 plechtig ingehuldigd in aanwezigheid van directeur Raymond Libeert, het college van burgemeester en schepen en de bestuursleden van de heemkring Mulenbeca.

“Het weefgetouw is een boegbeeld van een rijke textielgeschiedenis binnen onze gemeente”, begint schepen van Erfgoed Danny Bossuyt. “Dankzij Inez Demarrez, die ooit in het katoenbedrijf UCO werkte en lid is van de plaatselijke heemkring, kwam het weefgetouw in Meulebeke terecht. Tot in 2022 bleef het in het ontmoetingscentrum Vondel. Daar kon de passant het getouw bewonderen in de inkomhal van de bib. In 2021 werd over een herbestemming nagedacht. Er werd met verschillende partners in overleg gegaan over de mogelijke toekomst van dit stuk erfgoed. Uiteindelijk bleek de firma Libeco het weefgetouw met heel veel plezier in ontvangst te willen nemen om het een tweede leven te geven in de showroom van hun bedrijf.”

“Ons Vlaams linnen is nog springlevend erfgoed”

“Onze regio was ooit de kern van een bloeiende textielindustrie”, neemt Frank Develtere, voorzitter van Mulenbeca, over. “Vanaf de 13de eeuw is de linnenhandel zeer belangrijk. Later wordt het linnen vervangen door het katoen. In 1784 krijgt Meulebeke een octrooi van toenmalig keizer Jozef II om op woensdagvoormiddag een markt te houden. De helft van de lokale bevolking was toen tewerkgesteld in de linnenindustrie. In 1858 wordt het bedrijf Libeco opgericht. Meulebeke telde in die periode 15 weverijen. Ondertussen is Libeco het laatst overgebleven textielbedrijf in de berengemeente. Ons Vlaams linnen is dus springlevend erfgoed.”

Het slotwoord is voor Raymond Libeert, de directeur van Libeco. “We hebben momenteel 215 werknemers in dienst. De laatste tien jaar is de uitzaai van het vlas verdubbeld. Dit kunnen we alleen maar bejubelen. Ondertussen zien we ook een stijging van de hennepcultuur. Ik dank hierbij het gemeentebestuur en de heemkring voor het uitlenen van het weefgetouw. Het is een eerbetoon aan een vervlogen ambacht dat hier in de streek toch zorgde voor werkzekerheid.”