Rudy Bruneel uit café De Kluisberg stopt per 1 februari met zijn krantenronde, na meer dan 50 jaar door weer en wind ‘s morgens vroeg jouw dag- en weekblad te bezorgen. Ook dochter Sofie doet geen krantenronde meer. “Ik word binnenkort 70 jaar en dan mag ik het al eens iets rustiger aan doen”, zegt hij. “Maar ook de digitale tijden zorgden ervoor dat er veel minder dag- en weekbladen verkocht worden en dat de job minder winstgevend is.”
Rudy werd op 2 juni 1955 geboren in het vroegere moederhuis in de Pastoor De Beirstraat, waar nu Woonzorgcentrum Aksent gevestigd is. Zijn ouders Omer en Marie woonden toen in café De Doornmomen in Ingelmunster op de grens met Lendelede.
“Toen ik twee jaar was verhuisden mijn ouders naar Lendelede in het huis rechtover de Oudstrijderslaan. Daar begon mijn moeder met een kledingwinkel en mijn vader is dan in 1958 met een krantenronde gestart. Na twee jaar verhuisden ze naar café De Kluisberg in de Heulsestraat.”
“Vader Omer deed een grote krantenronde – we spreken dan van een 1.000-tal kranten in Lendelede, Kuurne en een deel van Hulste, ons moeder Marie verdeelde de kranten in Sint-Katrien. En ondertussen bouwden ze café De Kluisberg uit tot een bloeiend café.”
Broer verongelukt
“In 1964 kreeg mijn oudere broer Herman een krantenronde. Jammer genoeg verongelukte hij eind december 1967 op 17-jarige leeftijd. Een goeie week later, in januari 1968 moest ik die krantenronde doen. In 1974 startte ik als zelfstandige krantenverkoper en cafébaas. Ik werd toen eerst meerderjarig (toen nog 21 jaar) verklaard om niet naar het leger te moeten. Ondertussen leerde ik Martine (Rebry) kennen. Na zeven jaar verkering trouwden we in 1978. Nog in datzelfde jaar werd onze dochter Martine geboren. In 1982 zag onze zoon Giovanni het levenslicht.”
Teloorgang
In 1980 overleed vader Omer, hij was 62. “Mijn ouders konden allebei moeilijk de dood van Herman verwerken. Vader werkte van ’s morgens vroeg tot ‘s avonds laat om er niet te moeten aan denken. Maar dankzij de inzet van Martine (zij verdeelde de kranten in de wijk achter ons café) en ik én moeder Marie overbrugden we die moeilijke periode. In 1994 stierf moeder Marie op 74-jarige leeftijd. In 2016 nam dochter Sofie de café over en deed ook nog een deel van de krantenronde. Door mijn leeftijd (ik word 70 jaar), de ‘teloorgang’ van de papieren kranten, besloot ik per 1 februari definitief te stoppen met de krantenronde. Ook Sofie stopt ermee en zal enkel nog het café runnen. Onze klanten krijgen wel verder hun krant in een eerste ronde vóór 6.30 uur, De Weekbode op donderdag. Als er problemen zijn, mogen ze mij nog altijd contacteren.”
Rudy vindt krantenverkoper helemaal geen hondenstiel. “Zeker niet voor mij. Ik sta meestal om 2.30 uur op en omstreeks 6.30 zit mijn ronde, die ik altijd met de fiets doe, erop en verdiende ik al mijn brood. Dan kruip ik nog even het bed in en omstreeks 9.30 uur sta ik alweer in ‘t café onder de mensen. Ik kan dat niet missen!”
Krantenbazen
Rudy en Sofie stoppen met de krantenronde omdat de beste tijden van krantenverkopers voorbij zijn. “In de huidige digitale tijden worden er veel minder papieren kranten verdeeld. En ik had soms een moeilijke relatie met sommige krantenbazen, die volgens mij de grootste tegenstanders van de krantenverkopers waren en nog zijn. De ‘trouwe’ klanten die ik nu nog heb zijn vaak ouder dan 75 jaar en bleven klant uit pure gewoonte, waarvoor ik ze uiteraard dankbaar ben. Wij bussen sinds 12 jaar ook de postabonnees en krijgen daarvoor al 12 jaar lang 0,20 eurocent. Is dat normaal dat wij geen opslag krijgen?”
Rudy zal niet in een zwart gat vallen. “Martine en ik blijven boven het café wonen. Tien jaar geleden hebben we hier alles verbouwd en twee appartementen ingericht: één voor Sofie en één voor ons. We gaan nu wel iets langer en onbezorgd op reis kunnen omdat we niemand meer moeten vinden om de krantenronde over te nemen. Maar ik ga mijn dagelijkse ronde toch een beetje missen.” (IB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
