Op 1 april 1995 zag Pascal Demeyere (58) een kinderdroom in vervulling gaan. “Intussen zijn we 30 jaar verder”, zegt hij met overtuiging. “En 35 jaar klinkt maar gek om te stoppen, dus laten we er nog 10 bijdoen”, lacht de goedgemutste friturist van frituur ’t Bolleke aan de Rotonde in Anzegem.
Samen met zijn vrouw Sabine Ronse (57) beleefde Pascal jarenlang gouden tijden in hun frietparadijs. Vier jaar geleden moest Sabine om gezondheidsredenen echter afscheid nemen van de zaak. Gelukkig vond Pascal in Laura Temmerman (20) een waardige rechterhand. “Wat begon als een vakantiejob, groeide uit tot een vaste voltijdse baan. En nu wil ik haar hier houden”, klinkt hij hartelijk.
Wat overtuiging
De droom om een frituur te openen, was er enkel bij Pascal. “Mijn echtgenote had daar aanvankelijk totaal geen oren naar”, vertelt hij openhartig. “Ik moest het slim aanpakken om haar door mijn ogen te laten kijken.” In Kuurne, waar een vertegenwoordiger uitleg gaf over friteuses, greep Pascal zijn kans. Hij wist de man zover te krijgen om Sabine thuis op te bellen en haar zachtjes een afspraak op te dringen. Overrompeld stemde ze toe. “Uiteindelijk was mijn wederhelft na dat gesprek overtuigd. Die man had haar helemaal ingepakt met het idee dat het een toplocatie was. Zo is de bal aan het rollen gegaan en een paar maanden later was ’t kind geboren!” De eerste weken draaiden ze proef, waarna de zaak zeven dagen per week open was.
“Nu heb ik enkele rustmomenten ingebouwd: zondagmiddag, maandag en donderdagmiddag zijn we gesloten. Vroeger bleven we tot 1 uur ‘s nachts open, nu stoppen we om 21 uur. De tijden zijn veranderd. Mensen komen vroeger eten, bestellen sneller online. De frituurcultuur is anders dan toen we begonnen.”
Naam met een verhaal
De naam ’t Bolleke kwam er eerder toevallig. “Omdat hier een rotonde zou komen, vond ik de naam Frituur ’t Rotondeke wel passen”, zegt Pascal. Sabine was minder enthousiast: ‘Ge gaat u belachelijk maken, er is hier helemaal nog geen rotonde te zien’, stelde ze. Toen ze samen in Roeselare de werkoutfits gingen bestellen, zagen ze toevallig aan de overkant van de straat een aankondiging voor een toekomstige bakkerij met de naam ‘t Bolleke. “Et voilà, dat vond ik beter klinken dan Frituur Pascal en dat is het dus gebleven!”, vertelt hij met een brede grijns.
Voor Pascal is zijn frituur veel meer dan een job. “In de frituur staan babbelen met mijn klanten, dat is mijn lang leven. Mijn leven, mijn hobby. Ik ben altijd getrokken naar mijn zaak.” Toch merkte hij door de jaren heen hoe de frituurcultuur veranderde. Waar vroeger de frituur een sociale hotspot was, is er nu een verschuiving naar online bestellingen en afhaalmaaltijden. “De mentaliteit is veranderd, klanten verwachten gemak, maar ook de sfeer is gewijzigd. De tijden van fuiven en samen pintjes drinken bij het frietkot zijn voorbij. De jongeren zitten thuis, vastgeklonken aan hun scherm.”
Een blijver
Pascal ziet het ook bij zijn vijfjarige kleinkind. “Schermverslaving heeft de sociale interactie vervangen. De jeugd mist het niet eens”, zegt hij hoofdschuddend. Op de vraag of Laura het gevoel heeft iets te missen, antwoordt ze resoluut: “Neen hoor, we hebben op een andere manier contact. Voor mij is het perfect zoals het is.”
Toch gelooft Pascal dat de frituur altijd een plaats zal hebben in de gemeenschap. “Er zijn nog altijd mensen die zoeken naar een plek waar ze even kunnen bijpraten, hun zorgen opzijzetten en genieten van een pakje verse friet. Het gaat niet enkel om eten, maar om het gevoel van thuis zijn, even ontsnappen aan de dagelijkse sleur.”
Voor- en tegenstanders
Pascal blijft echter zichzelf. “Je hebt altijd voor- en tegenstanders. Maar ik ben wie ik ben. Ik zeg wat ik denk en ik maak me over niets druk.” Wat hem drijft? “We kunnen aan 98% van de dingen niets veranderen. Maar die overige 2 procent? Daar kan je een verschil maken! Daarin maak ik mensen gelukkig met frietjes. En frieten, dat is altijd plezier!”
Of hij na dertig jaar achter de toonbank nog een tijdje doorgaat? Pascal lacht en knipoogt. “We zien wel. Maar zolang ik kan, blijf ik frietjes bakken. Want geef toe: wat is er beter dan een versgebakken frietje, goudgeel en krokant, met een klodder lekkere mayonaise? Dat is puur geluk in een puntzak!”
Frituur ‘t Bolleke, Vichtsesteenweg 1 in Anzegem, www.frituurbolleke.be
Het frietkot
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
