Marc (65) en Roos (62) stoppen na bijna 40 jaar met tuinbouwbedrijf MARO: “Dankbaar voor al die mooie jaren”

Na net geen 40 jaar stoppen Marc Buyse en Roos Demedts straks met hun tuinbouwbedrijf MARO en de bijhorende hoevewinkel in Hooglede. Na Kerstmis genieten ze van hun welverdiende rust. Dochter Ann-Sophie opent volgend voorjaar nog de deuren voor hun zelfgekweekte asperges.

Voor veel klanten komt het misschien als een verrassing, maar voor Marc en Roos is de beslissing om te stoppen weloverwogen. Het laatste jaar kwam het al eens ter sprake, en de laatste maand werd het altijd maar concreter. Al steken ze niet weg dat het toch zal wennen straks en dat zowel zij als de klanten de afgelopen dagen al een paar keer een krop in de keel hadden.

Bijna 40 jaar lang was hun tuinbouwbedrijf en hun fruit- en groentewinkeltje een vaste waarde voor heel wat mensen uit de streek. Het stond haast in de sterren geschreven: zowel Marc als Roos komen uit een landbouwgezin en begonnen in het voorjaar van 1984 met hun eigen tuinbouwbedrijfje tussen de Kerkstraat en de Grote Noordstraat. “Eerst kweekten we tomaten en salade”, aldus Marc. “Gaandeweg teelden we ook veldsla, aardbeien, komkommers en bloemkolen.” Op vraag van hun klanten vulden ze het aan met andere groenten en fruit van de veiling.

Dat ze het met hart en ziel deden, is een understatement. Je kon er voor alles terecht, van kippen tot kerstbomen. Om een boost te geven aan de winkel, begonnen ze een paar jaar geleden met het kweken van witte, groene en paarse asperges. Dochter Ann-Sophie (30) zette er mee haar schouders onder. Overdag helpt ze mee in het tuinaanlegbedrijf van haar broer Bram, om ’s avonds en in het weekend bij te springen bij haar ouders. “In de buurt zijn er niet veel die asperges kweken. Een deel gaat naar de veiling, maar we leveren ook aan lokale restaurants zoals De Bietemolen in Lichtervelde en Wijnresto Merlijn in Zonnebeke, alsook aan traiteur koken.eten in Hooglede”, aldus Ann-Sophie.

Lokaal lekkers

“Het is heel intens, zeker nu we dat hebben uitgebreid, maar het is wel fijn om te doen. Het is de bedoeling dat ik in het voorjaar een aantal weken de deuren opendoe voor de asperges.”

De zaak overnemen was niet meteen een optie. “Mijn man heeft zijn bezigheden (als grondwerker, red.) en met ons drie was het soms al te veel werk. Personeel vinden is niet simpel, en bovendien werk ik ook heel graag samen met mijn broer. We komen echt goed overeen en kunnen ook veel kwijt aan elkaar. Maar eerlijk? Ik vind het wel jammer dat het nu stopt. Ik ben het nooit anders gewoon geweest”, klinkt het zichtbaar geëmotioneerd.

“Wij ook niet”, glimlacht Roos. “Het is maar sinds 2016 dat we al eens op weekend gaan. Een week vakantie voelt al heel lang aan.”

“Ons grootste geluk zijn onze (klein)kinderen die hier vaak en graag over de vloer komen”

“Een paar maanden geleden waren we uitgenodigd voor de 50ste huwelijksverjaardag van mijn zus in Spanje, en dan nog ben je de hele tijd bezig met wat hier gebeurt”, bekent Marc.

“Dan kreeg ik bericht dat hij aan het kijken was op de camera’s”, lacht Ann-Sophie. “Maar zelf ben ik ook zo. Je bent er elke dag mee bezig. Na school sprongen we al heel vaak bij. Ik was het niet gewend om te gaan shoppen of festivals te doen in het weekend. Achteraf gezien vind ik dat niet zo erg. Er kruipt ook veel werk in. Papa is vaak al op dinsdag bezig voor zaterdag en ook mama geeft altijd het beste van zichzelf.”

Grootste geluk

Marc en Roos zien naar eigen zeggen op tegen het afscheid, maar kijken tegelijkertijd al uit naar wat nog moet komen. “We zijn liefhebbers van beestjes”, aldus Marc. “Ik ga ook al eens met de fiets rijden… Maar ons grootste geluk zijn onze kinderen en onze twee kleinkinderen die hier vaak en gráág over de vloer komen. Dat doet ons veel plezier. Zelfs als ze in onze frigo zitten.” (lacht)

Al willen ze tenslotte vooral de klanten nog eens uitdrukkelijk bedanken. “Met de meeste hadden we een echte vertrouwensband. Ongelooflijk wat voor mooie reacties we al kregen in de winkel en via Facebook, vaak van mensen die al jaren komen. We zijn erg dankbaar voor al die mooie jaren.”