Toen hij elf jaar oud was, hielp hij voor het eerst mee in de groentewinkel van zijn ouders. Vandaag is hij er 78 en kiest hij voor zijn welverdiende pensioen. Met de sluiting van ‘Groenten en fruit Werner d’Hantschotter’ verliest Waasten niet alleen zijn laatste groentewinkel. Het is meteen ook het vertrek van een erg kleurrijk figuur.
Hoewel de winkel van zijn ouders oorspronkelijk in Wervik lag, duurde het niet lang alvorens de familie hun pand in de Rijsel Voorstadstraat opende. “Ik nam de zaak over in 1967, maar ik was toen eigenlijk al een ervaren rot in het vak”, lacht de kersvers gepensioneerde handelaar.
De zaak was niet alleen de enige groentewinkel van de gemeente, de winkel groeide uit tot een waar ontmoetingspunt voor heel wat generaties. “Voor mij waren twee dingen belangrijk: er steeds op toezien dat alles wat we verkopen vers en lekker was en ervoor zorgen dat de geest jong en fris bleef. Heel wat van onze klanten kende ik al van bij hun geboorte en ook hun kinderen kwamen hier dan uiteindelijk hun groenten of fruit kopen. Het zorgde ervoor dat ik altijd mee met de tijd was en dat hebben we allemaal wel nodig.”
Anekdote
Meer dan vijf decennia lang als actieve handelaar door het leven gaan? Dan zijn de anekdotes nooit ver weg. “We hebben heel wat meegemaakt, dat is zeker maar er is er toch eentje die ik niet meteen zal vergeten. Op een dag was ik met de bestelwagen onderweg om te gaan leveren, toen ik een sigaret wilde opsteken. In een fractie van een seconde hoor ik een enorme knal en werd mijn bestelwagen naar de zijkant van de weg gekatapulteerd. Blijkbaar moet er ergens iets ontbrandbaar in de cabine hebben gelegen, iets wat reageerde op de vlam van mijn aansteker. Als bij wonder kwam ik er heelhuids van af, maar mijn kledij was wel in flarden geblazen. Zelfs in zo een situaties moet je proberen positief te blijven en dus maakte ik tegen de toegesnelde hulpdiensten de bemerking dat ik vanaf nu mijn benen niet meer zou moeten scheren.”
