Letterlijk is Joris Diopere (63) geen zwaargewicht, maar figuurlijk was hij dat des te meer. Bij Bascules Robbe, bijna 42 jaar lang. Nog tot en met donderdag 21 maart, het begin van de lente, blijft hij in de onderneming actief. Dan gaat hij met pensioen. Het afscheid van een sterkhouder.
Joris heeft vanaf september 1982, toen hij door wijlen zaakvoerder Fernand Robbe in dienst werd genomen, het reilen en zeilen meegemaakt van wat tot voor kort nog Bascules Robbe heette en nu tot Robbe Industries is omgedoopt. Hij heeft nooit elders gewerkt.
Opkomst van de pc
Joris woont met zijn vrouw Marijke Allemeersch (ook 63) in de Leiestraat. Ze hebben twee zonen, Karel (35) en Ruben (31), en een kleinzoontje Wout (2,5). Joris heeft graduaat elektronica gestudeerd aan de voormalige hogeschool op de Zeedijk van Oostende. Toen hij direct na zijn studies bij Robbe mocht starten, was hij er de derde elektronicus in dienst. “Ter vergelijking: nu zijn er een tiental”, zegt hij. “De tijden zijn in vier decennia enorm veranderd. Aanvankelijk beschikten we nog niet over personal computers. Die hebben pas eind jaren tachtig hun intrede gedaan. De komst van de pc was voor mij een ware technische revolutie: een nieuwe wereld ging open. Ik had tijdens mijn studies geen enkele opleiding informatica genoten.”
Robbe Industries is een authentiek familiebedrijf dat in 1845 door Henri Robbe-Bolliou werd opgericht, de betovergrootvader van de huidige generatie zaakvoerders. Het is de oudste onafhankelijke fabrikant van weegsystemen in België. Het werd vele jaren geleid door wijlen Fernand Robbe, de achterkleinzoon van Henri. Die deed dat toen samen met wijlen zijn schoonbroer Herman Dejonckheere, de echtgenoot van Fabienne Robbe, de jongste zus van Fernand.
“Andere zaakvoerders onder wie ik heb gewerkt, zijn wijlen Luc Missiaen, Fabienne Robbe, Mireille Dejonckheere en haar man Tom Pollentier”, aldus Joris. “Nu zijn de broers Yannick en Cedric Pollet de bazen. Zij zijn de kleinzonen van Henriette Robbe, de oudste zus van Fernand. Ik kon met allen goed opschieten.”
Man van de metrologie
Joris heeft verschillende taken in het bedrijf vervuld en deed dat altijd met toewijding. Hij startte met het ontwerpen en bouwen van weegelektronica, zat een tijdje in de dienst Aankopen, behartigde de technische leiding van het bedrijf en legde zich de voorbije 15 jaar uiteindelijk toe op de verkoop en de zogenoemde metrologie: het ijken en de meetprocessen. Hij had de leiding over de Keuringsinstelling Robbe (KIR). Het bedrijf mag de meettoestellen namelijk zelf ijken en herijken.
“De eerste ijk mag enkel voor weegtoestellen waarvan we de fabrikant zijn”, zegt hij. “Het herijken mogen we echter op álle toestellen uitvoeren, dus vaak op weegschalen in winkels.”
“De wetgeving rond ijken en herijken is geëvolueerd van Belgische naar Europese materie. Een hele aanpassing, die ik op de voet heb gevolgd. Ik mag wel zeggen dat ik iets van metrologie ken.” (lacht)
Gemengde gevoelens
Als Joris straks met pensioen is, zal hij de contacten met de collega’s, de leveranciers en de klanten uiteraard missen. “Ik vertrek dan ook met gemengde gevoelens”, zegt hij. “Ik heb met velen een hechte band. Toch zijn er ook dingen die ik niet zal missen. Dan denk ik aan het drukke verkeer, de overdreven communicatie via e-mail en de stress om als verkoper er mee voor te zorgen dat het bedrijf voldoende bestellingen binnenhaalt. Want van dat laatste hangt de werkzekerheid van flink wat mensen af.”
“Het zwarte gat vrees ik geenszins. Ik heb een pak hobby’s. Ik hou van natuurfotografie, werk graag in de tuin, doe aan joggen en zwemmen, ga wandelen met onze hond Kastaar, ga af en toe hengelen en ben bovenal gepassioneerd door de aquaristiek. Ik heb een groot aquarium met Zuid-Amerikaanse zoetwatervissen in de living staan en ben lid van de vereniging Skalaar. Ik hoop vanaf nu ook meer te kunnen genieten van een vleugje cultuur: toneelvoorstellingen, kunstexposities en noem maar op.”
“Robbe Industries is voor Torhout een belangrijk bedrijf met een 35-tal mensen in dienst. Ik wens het verder een heel behouden vaart toe. Ik blijf eraan verknocht.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier