Ingrid Huyghe kent de Noordstraat als geen ander. Ingrid begon in 1996 in de Noordstraat als zelfstandige. Bijna 28 jaar later is ze nog steeds een enthousiaste handelaar in dezelfde straat maar op een andere locatie. En de pralines van de beginjaren zijn ook verdwenen.
Ingrid Huyghe: “Ik schrik zelf even als ik bedenk dat het bijna 28 jaar is dat ik commerce doe in de Noordstraat. Ik ben begonnen in de Noordstraat 60 toen ik Confiserie Regine overnam. Die zaak was vooral bekend voor de Leonidaspralines die er in franchise werden verkocht. Maar ik breidde de zaak uit en we verkochten ook doopsuikers, mooie strikken en geboortekaartjes waarvan Ans van Beeldburo het grafisch werk voor haar rekening nam. Die kaartjes waren zo mooi! Men kwam van de andere kant van België om die geboortekaartjes te kopen bij ons.”
“Ik ben drie jaar in huisnummer 60 gebleven en dan kwam het pand in de Noordstraat 101 te koop. Mijn man Yves en ik hebben dat pand gekocht en hebben zelfs een tijdje boven de zaak gewoond. En ik werk hier nog.”
Maar niet meer in de pralines?
“Neen, daar zijn we twaalf jaar geleden mee gestopt. Ik doe iets totaal anders nu. Nu is het een concept store waar ik inzet op interieur, juwelen, mode en ook op seizoensproducten die ik zeer tof vind en die bijvoorbeeld zeer geschikt zijn om als geschenk te geven. Ik probeer producten aan te bieden die ik zelf leuk en mooi vind en waarvan ik denk dat mijn publiek dat ook zal vinden.”
En je publiek volgt je daarin?
“Ja, gelukkig wel (lacht). In 2015 hebben we de winkel ook helemaal verbouwd en verdubbeld in oppervlakte. We hebben zelfs de tuin mee geïntegreerd in de zaak. En wat ik zo ongelooflijk tof vind is dat ik toekomstige mama’s van vroeger die hun doopsuikers en geboortekaartjes kochten bij mij nu terugzie met hun dochter om een mooi lingeriesetje te kopen, juwelen of een leuk interieurobject.”
Heb je het zaken doen meegekregen van thuis uit?
“Misschien toch een beetje. Mijn pa Eric Huyghe was zelfstandig schrijnwerker-meubelmaker in Oostnieuwkerke en blijkbaar had dat toch een invloed op mij. Nochtans ben ik niet onmiddellijk als zelfstandige gestart. Ik heb Toerisme en Onthaal gestudeerd en heb na mijn studies eerst enkele maanden in Val Thorens gewerkt. Dat was voornamelijk om mijn Frans en Italiaans beter te spreken. Daarna heb ik twee jaar in een vakantiepark in Wallonië gewerkt. Ik was er omni-inzetbaar (lacht). Ik organiseerde themadagen voor bedrijven maar ik herstelde evengoed de bowlingbaan van het park. In 1996 startte ik dan met een zelfstandige zaak in de Noordstraat. En mijn ouders hebben mij daar onmiddellijk in gesteund.”
Je zaak heeft ook een speciale naam: Anna & maman?
“In 2000 werd onze dochter Anna geboren en we hebben de zaak gewoon naar ons tweetjes genoemd. Anna is er nu 23 en heeft een master in beeldende kunsten gedaan. Ze zal wellicht de zaak niet overnemen maar ze staat me bij op grafisch vlak: fotografie, banners voor op de site, …”
De retailsector van vroeger kun je niet meer vergelijken met nu?
“Oh neen, alles is mega veranderd. Vroeger kon zelfs de mottigste verkoopster van het land verkopen maar dat is voorbij. En gelukkig maar. Wie nu in de retail werkt, moet dat met hart en ziel doen, steeds vriendelijk zijn en een supergoede service bieden. Je moet echt betrokken zijn met iedere klant, ook al kopen ze niet onmiddellijk. Ik ervaar het zelf wanneer ik ga shoppen: wanneer men in een winkel de moeite niet doet om je een goedendag te wensen en je welkom te heten maar gewoon blijft babbelen met een collega, is het voor mij al een uitgemaakte zaak. Ze zullen mij er niet meer zien.”
“De corona- en de energiecrisis hebben er ook hard ingehakt. De mensen durfden niet meer kopen. Waar vroeger impulsaankopen gebeurden dan werd er overgeschakeld naar weloverwogen aankopen. Terwijl de kosten voor de handelaars er niet minder op werden. Ook webshops, die vandaag onontbeerlijk zijn geworden voor retailers, zijn duur in het onderhoud.”
Steunt de stad de retailers genoeg?
“Dat vind ik wel. Zeker na corona is er een grote versnelling gekomen en houdt men de vinger goed aan de pols. De stad probeert er alles aan te doen om leegstand te vermijden en panden een andere invulling te geven. Een evenwichtig shoppingaanbod is zeer belangrijk in een stadscentrum en de stad doet daar echt veel inspanningen voor.”
Jij reist ook graag?
“Ik denk dat dit de grootste hobby is van ons hele gezin. Mijn favoriete reizen waren die naar India en de westkust van de VS. De reis die meest heeft ontgoocheld? Een all in naar het zuiden van Spanje. Dat was geen uitdaging voor ons. Yves en ik willen eten met de lokale bevolking, onbetreden paden ontdekken.”
Ben je gelukkig?
“Ja, alle puzzelstukjes vallen perfect op hun plaats voor mij. Meer kan ik toch niet wensen?”
Rodenbachgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
