Na het tragische ongeval van dorpsslager Rik Van Hoecke en het pensioen van slagerij Patrick verdwenen er op korte termijn twee slagers in de dorpskernen van Groot-Beernem. Aangezien ook twee van de vier andere slagerijen minder vaak open zijn, voelen de slagers de extra drukte.
Hoewel er nog geen duidelijkheid is over de toekomst van de slagerij die Rik Van Hoecke achterlaat, blijft de zaak voorlopig gesloten. Ook Patrick Allemeersch, die eind vorig jaar zijn pensioen aankondigde, is niet van plan om te heropenen nu een tweede slagerij de deuren sluit.
Hartproblemen
“Ik ben nog beschikbaar voor speciale vragen en maak nu en dan nog eens worst of gehakt, maar doe dat om bezig te blijven”, klinkt het bij Patrick Allemeersch. “Echt heropenen, dat ga ik niet doen. Er verdwijnen helaas veel slagerijen en het is voor jongeren erg moeilijk om er een te beginnen. Je moet heel veel investeren en erg hard werken. Mensen met speciale vragen, die zullen wel naar ambachtelijke slagers afzakken. Oudere mensen bijvoorbeeld, die wat minder vlees eten en in supermarkten alleen grotere verpakkingen vinden.”
Iets verderop in het centrum van Beernem kunnen de klanten wel terecht bij Keursslager Stefaan en Ann. Toch zijn ook zij noodgedwongen minder dagen open. “Ik heb hartproblemen en kan dus niet werken zoals ik dat zou willen. Ik moet heel erg opletten. Gelukkig wil mijn vrouw Ann Keerman de zaak verderdoen. Ze doet heel erg haar best en ik ben enorm fier op haar, want het is hard werken”, vertelt Stefaan Lybaert.
“Opofferingen”
In het centrum van Oedelem opent Den Beenhouwer van donderdag tot en met zaterdag de deuren. Slagerskoppel Franky en Ann sloot de slagerij al eens een aantal maanden, maar kon geen afscheid nemen van de stiel. “We voelen dat er minder slagerijen zijn, maar vooral de vele wegenwerken in de buurt zorgen voor moeilijkheden. Klanten moeten soms heel ver omrijden. Volgens mij dwingen we ze zo terug naar de supermarkten. Wij doen maar een aantal dagen open omdat we ervoor kiezen om alles vers te maken. Veel open zijn én alles vers in de toonbank zetten, die combinatie werkt niet. Ik heb het gevoel dat de klassieke slagerij aan het uitsterven is, we worden uniek in onze soort. Onze stiel vraagt dan ook veel opofferingen”, legt Ann Fransoo uit.
Lokale producten
Ook Stijn Tallier en Tine Coghe van hoeveslagerij De Bokke merken extra drukte. “Patrick, die met pensioen ging, stuurt een aantal klanten door, en zeker als mensen vlees op maat zoeken, gaan ze langs bij een echte slager. Onze klanten merken ook op dat wij kiezen voor de korte keten en lokale producten en dat slaat aan. Mensen gaan bewuster om met vlees en willen weten waar het vandaan komt.”
Tenslotte vertellen Fien en Olivier De Baere, broer en zus van slagerij De Baere in Sint-Joris, dat hun klanten niet alleen uit Beernem komen. “Mensen komen al van verder omdat er meer slagerijen ophouden te bestaan. Ik hoorde een collega onlangs zeggen dat er op twee jaar tijd meer dan 800 slagers gestopt zijn. Als je ambachtelijk werkt, is het niet eenvoudig. Wij concurreren niet meer met onze prijzen, maar willen ons onderscheiden met kwaliteit. Zo kan je wel nog goed werken”, besluit Fien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
