“Corona was goed voor ons”: meubelzaak Defossez in Wervik viert 75 jaar

Meubelen Defossez in de Geluwestraat 73 in Wervik bestaat 75 jaar. Patrick Baelen is er de derde generatie. Het is allemaal begonnen met opa André zaliger. “Op die schaal zijn we nog één van de slechts weinige meubelwinkels die er nog zijn”, vertelt Patrick (50). “Er zijn er veel verdwenen.”

“Er komt meer en meer bij kijken, bij een meubelzaak. Bijvoorbeeld op administratief vlak. Dat werkt serieus ontmoedigend. We kopen aan bij meer dan 50 leveranciers. Wekelijks komen er e-mails binnen over prijswijzigingen. Wat we hier allemaal moeten bijhouden… Die prijswijzigingen hebben dan weer te maken met de prijs van de grondstoffen.”

Twee jaar lang werden we in ons doen en laten afgeremd door corona en was er twee keer een lange lockdown in de horeca. “Hoe raar het ook klinkt, maar corona was goed voor ons”, zegt Patrick. “Veel mensen investeerden toen in hun woning en meubelen horen daar ook bij. De mensen moesten maandenlang thuis blijven, op vakantie gaan lukte niet en dus besloten ze dan maar een nieuwe salon te kopen.”

Klanten bij Meubelen Defossez zijn er van overal. “We hebben klanten tot in de buurt van Doornik, Kortrijk en Ieper”, overloopt Patrick. “Mensen uit Roeselare zien we niet, uitgezonderd dan de Broeders van Liefde want hun meubelen komen allemaal van bij ons. Wallonië is ook goed voor ons. Vooral uit Komen-Waasten komen mensen langs en af en toe ook uit Moeskroen.”

Koopgedrag

Het is opboksen tegen de winkelketens en enkele grote spelers. “Concurrentie is moeilijk meetbaar”, oordeelt Patrick. “Ik heb mijn vast klantenbestand en we proberen er ons best voor te doen.” Door de jaren heen is het koopgedrag veranderd en zijn er in de meubelsector bepaalde tendensen. “Vroeger kocht men bijvoorbeeld een volledige slaapkamer, nu een boxspring met een kast”, klinkt het. “Voor een eetplaats zetten mensen nu in bepaalde gevallen alles door elkaar. Vroeger moest het meer matchen.”

“Mensen zetten vaak alles door elkaar, vroeger moest het beter matchen”

Zijn echtgenote Mira Vandaele (51) draait mee in de winkel. Zowel voor de verkoop als de administratie. Ze namen de meubelwinkel in 2008 over. Moeder Lena Defossez (76) helpt hen nog altijd. Er zijn twee kinderen: zoon Jurre (21) en dochter Jitte (18). De oudste volgt het vierde jaar kinesitherapie, de dochter studeert handel en talen. Dochter Jitte is ook een talentvolle basketspeelster en behoort tot de nationale ploeg van de U19. Ze speelt met haar nieuwe ploeg Sparta Laarne in de Top Division.

Eerste orderboekje

75 jaar Meubelen Defossez werd feestelijk gevierd. Patrick Baelen blikte er terug op de rijke geschiedenis. Het is allemaal begonnen met Andre Defossez en Lucienne Vansuyt. “Kort nadat ze getrouwd waren, begonnen ze een zaak in de Komenstraat tegenover wat nu de Aldi is”, zegt hij. “Het hertrekken van versleten oude wollen matrassen, stukken stof en mousse was hun ambacht. Iets later kwamen er kinderwagens bij. Al snel stond de eerste zetel in de etalage. Ik heb nog één van hun eerste orderboekjes liggen. Alles werd toen geleverd met de groene kar die in mijn kindertijd als roestig versierstuk op de koer van mémé stond.”

“In 1958 verhuisden ze naar een nieuwbouw in de Nieuwstraat, met een winkel met inloopetalage. Daar was er tenminste plaats om een eetkamer en een salon tentoon te stellen. Mijn ouders Lena Defossez en Jacques Baelen werden de tweede generatie en in 1968 werd een tweede en grotere winkel vlakbij in de Nieuwstraat gebouwd. Mijn moeder deed de grote winkel en mémé de kleinere. De vrachtwagens werden groter en de Nieuwstraat te klein.”

Verhuisd naar site zetelfabriek

“Toen werd er gezocht naar een grotere zaak op een betere locatie. Plots deed zich een kans voor. De oude gebouwen van de zetelfabriek van wijlen Kamiel Dereuck in de Geluwestraat werden openbaar verkocht. Veel plaats, een goede bereikbaarheid en een groot opslagmagazijn gaven hier de doorslag. Rond 1995 was de Geluwestraat als afgewerkt beschouwd en werd dit de vernieuwde en veel grotere hoofdwinkel. Rond de eeuwwisseling werd de winkel in de Nieuwstraat gesloten en verkocht.”

Afwachten of het ooit komt tot een vierde generatie in de meubelwinkel. “Het moet niet, we laten onze kinderen hun goesting doen en dan zien we wel”, vertelt papa Patrick die voor zijn winkel op Facebook vaak publiciteit lanceert met filmpjes die hij zelf maakt.