In twintig jaar gingen er duizenden broodjes over de toonbank bij Limento, maar nu sluit zaakvoerder Cindy Hoorelbeke het Langemarkse hoofdstuk van haar broodjeszaak af. Ze jaagt haar oude droom na en startte door de coronacrisis met de online kledingwinkel Marie-L.
Cindy Hoorelbeke (48) begon in februari 2002 met Limento in de Klerkenstraat in Langemark, negen jaar geleden verhuisde de broodjeszaak naar de huidige locatie op de Markt. “Toen we begonnen, wisten de meeste mensen niet wat een belegd broodje was”, vertelt Cindy.
“Daarom deed ik eerst nog groenten, fruit en pralines erbij. Na zes maanden kreeg ik de vraag van Ysco om broodjes te leveren voor vergaderingen en recepties, en er volgden nog veel bedrijven, vooral uit de Ieperse industriezone. Zo zijn we snel beginnen groeien.”
Onlineshoppen
“Ik werkte voordien in Ysco, maar ik kom uit een familie van zelfstandigen dus het ondernemen zit wel in het bloed. Aanvankelijk wilde ik een kledingwinkel beginnen, maar mijn boekhouder raadde dat af: de grote winkelcentra kwamen op. Je moet iets starten in de voeding, zeiden ze. Die kledingwinkel bleef wel altijd in mijn achterhoofd zitten.”
Nu jaagt Cindy alsnog haar initiële droom na. “Tijdens corona mocht ik ook niet meer leveren aan bedrijven en het begon te malen hierboven… Ik wilde niet stilvallen dus dacht ik: wat kan ik nog doen? In die periode kwam het onlineshoppen op en ben ik begonnen met mijn eigen kleren te verkopen op tweedehandssites. Dat ging vlot en vervolgens verkocht ik ook nieuwe kleding online. Nu heb ik ook een klein winkeltje in een soort chaletje bij ons huis in Houthulst: Marie-L, vernoemd naar mijn dochter Marie-Lou.”
Tien jaar geleden opende haar man Kristof Delheye al een tweede vestiging van Limento in Houthulst. Die blijft wel bestaan. “Ik ben een echte Houthulstenaar, maar ik ben iedere dag met veel plezier naar Langemark gekomen om te werken”, zegt Cindy met een krop in de keel.
Kopen of huren
“Langemarkenaars zijn echt brave mensen: rustig, je kan er een babbeltje mee slaan… Dat heb ik altijd graag gedaan, maar ik vond het steeds moeilijker om de grote bestellingen te managen. Ik denk dat de mensen wel weten dat ik het twintig jaar echt wel met hart en ziel gedaan heb.”
“Normaal doe ik nog door tot januari”
“Meestal stond ik hier iedere dag. Het was wel hard werken. De mooie reizen die we gemaakt hebben in twintig jaar kan ik op één hand tellen, het was altijd werken, werken, werken… Hopelijk zal er nu meer tijd zijn om te genieten.”
De zaak staat nu te koop, maar voorlopig is er nog geen overnemer. “Er hebben zich wel een paar potentiële overnemers gemeld, maar ik denk dat het geen goede periode is door de crisis. Nochtans valt het nog mee met de energiekosten. Normaal doe ik nog door tot januari, maar ik kan er nog geen datum op plakken.”
“Mocht er iemand het snel willen overnemen, dan ben ik wel bereid om flexibel te zijn. Ik hoop toch zeker tegen volgende zomer te kunnen stoppen. Het kan nog alle kanten uit. Nu moeten ze het gebouw kopen, maar mocht er een ernstige kandidaat aankloppen die het liever wil huren, dan is dat wel bespreekbaar.”
