Alexander Vanlerberghe lanceerde zich een goede tien jaar geleden op de markt van kranen die leidingwater omzetten in warm of koud plat- of spuitwater. Zijn bedrijf Aqualex groeide gestaag en biedt intussen werk aan een zestigtal toppers. “We hebben al wat watertjes doorzwommen, dit zorgt voor een hechte ploeg.”
Vanwaar die drang naar het ondernemerschap? Kom je zelf uit een familie van zelfstandigen?
Mijn ouders runden accountancykantoor Axxi in Kuurne. Intussen heeft mijn zus het bedrijf overgenomen. Hard werken en kansen grijpen, heb ik dus met de paplepel meegekregen. Alleen stelde ik als jonge twintiger vast dat ik erg op mijn vrijheid gesteld was. Ik heb niet graag dat me dingen opgelegd worden. Dat is die West-Vlaamse koppigheid, zeker? Dus besliste ik al snel zelf iets op poten te zetten. Het werden dus unieke bruiswaterkranen.
Nu huizen jullie in een mooi kantoor langs de E17, maar dat was niet steeds zo?
(lacht) Absoluut niet. Ik begon ooit in de kelder van het accountantskantoor van mijn ouders. Toen dat te klein werd, namen we onze intrek in een heel leuke oude villa in Beveren-Leie om bij de volgende groeifase hier langs de E17 te landen. We hebben dus al wat watertjes doorzwommen. Maar tegelijk zorgt het ook voor een hechte ploeg: heel veel van onze mensen maakten de beginjaren nog mee, die soms pure rock ’n roll waren. Dat hoekje af… het blijft in onze genen zitten.
Daar hecht je heel wat belang aan, aan die groepssfeer?
Absoluut! Ik word zelf niet graag op de vingers gekeken, dus geef ik onze teamleden ook een grote graad van zelfstandigheid. Dat kan natuurlijk alleen maar als je met topmensen mag werken, waar iedereen zijn verantwoordelijkheid opneemt en aan hetzelfde zeel trekt. Ik houd er dan ook aan om heel regelmatig op een informele manier met het team samen te komen. Zo lunchen we geregeld samen, gaan onze technici op vrijdagavond niet op café maar drinken ze hier een pintje, spelen we een potje darts samen…
Is het dan niet vreemd dat een tiental vacatures bij jullie niet ingevuld raakt?
Ja en neen. We zijn natuurlijk kieskeurig, als iemand erbij komt, moet er een echte match zijn met de anderen. Anderzijds stel ik ook vast dat er door corona weinig mensen van job veranderen. Ze willen geen risico nemen, maar hebben ook geen informele contacten meer. Ze wisselen niet meer van gedachten met anderen over de tevredenheid op hun werk, vangen geen signalen meer op van vacatures die open staan… En dat merken we jammer genoeg bij de invulling van onze jobs.
Onze beginjaren waren pure rock-‘n-roll: dat blijft in onze genen zitten
Nochtans lijken jullie mij een bedrijf dat kansen geeft aan jonge mensen.
Zeker, ik kan je het voorbeeld geven van Edouard, onze COO. Ooit liep hij hier zijn stage, tot tevredenheid van iedereen. Dus haalden we hem aan boord. Toen we een tijdje geleden een COO zochten, leek hij ons de geknipte man. Nu is hij op zijn vijfentwintigste een van de leading people van het bedrijf en dat wordt door iedereen gedragen. Mooi toch? Mensen kansen geven en laten doorgroeien geeft ons de maximale voldoening.
In volle coronatijd lanceerden jullie onlangs een nieuwe contactloze kraan. Was dat idee al langer aan het rijpen?
Eigenlijk niet. Vorig jaar in maart was het net mijn verjaardag toen de economie op slot ging. Er was even paniek, maar dat ruimde al snel plaats voor nieuwe initiatieven. Zo optimaliseerden we een aantal interne processen en trokken we ook volop de kaart van innovatie. We focusten ons op de nieuwe omstandigheden waarbij elke vorm van contact een risico op besmetting inhield. En dus ontwierpen we de design touchless-kraan. En we lieten ze meteen patenteren. Belangrijk, want in 2015
Intussen blijven jullie groeien. The sky is the limit?
Och, we zien wel waar we uitkomen. Ik kan je alvast zeggen dat het boekje van onze R&D-afdeling nog meer dan 100 nieuwe ideeën bevat. Wees gerust, je hoort nog van ons… Bij Aqualex hebben we trouwens een ultiem droombeeld: ooit komt er volgens ons een tijd dat mensen zich nauwelijks nog herinneren dat we water uit flessen dronken. Net zoals een bepaalde generatie zich niet kan voorstellen dat er ooit een tijdperk zonder GSM’s was.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier