Het verhaal van Group De Brabandere startte in 1915, dit jaar dus 110 jaar geleden. Arthur Costenoble ‘betonneerde’ het pad voor wat uitgroeide tot een toonaangevend Veurns familiebedrijf, gespecialiseerd in wegenbouw en beton, met zo’n 150 werknemers, tewerkgesteld in zes firma’s.
Vier generaties verleggen letterlijk en figuurlijk stenen in de lange, kronkelende weg van het ondernemersleven in en rond Veurne. Ondernemers pur sang, sociaal geëngageerde werkgevers, met één grote missie: meerwaarde creëren voor de familie, de omgeving en de maatschappij. Hun verhaal van 110 jaar is er een van wroeten en zwoegen, vallen en opstaan, dromen en zaken realiseren in de Westhoek of over de Franse landsgrens heen. Eén rode draad van 1915 tot 2025: vooruitgang is de enige rechte weg naar een beter leven.
Beginjaren
In 1900 was het vooral de landbouwgemeenschap in de Westhoek die noest werkte.Toen de Duitsers in 1914 België binnenvielen, werd In de Westhoek nog nietsvermoedend en zonder omzien verder gewerkt om te oogsten op het land. Vrij snel zou het front zich verplaatsen achter de IJzer, maar de boer… die ploegde voort. En niet alleen de boer…
De in 1890 in Ramskapelle geboren Arthur Costenoble bleef zijn jongensdroom – een eigen bedrijf oprichten – najagen. Al op jonge leeftijd was hij meestergast in een Veurnse slagerij, maar hij had ook een grote passie voor mechaniek. Bij de familie Claeys in Zedelgem deed hij inspiratie op over pikdorsers en andere landbouwmachines. Hij was betoverd door verhalen over loondorsers, landbouwmachines die het werk op het veld makkelijker maakten. Hij waagde de sprong in het diepe van de onversneden ondernemersgemeenschap en zelfs het wapengekletter aan het oorlogsfront kon hem niet van zijn wolk brengen.
Oorspronkelijk stapte Costenoble in 1915 het zakenleven in als dorser van beroep. In Duitsland kocht hij zijn eerste loondorser aan. Al snel overtrof de vraag de capaciteit en stelde Costenoble vijf machines ter beschikking van de lokale landbouwgemeenschap. Costenoble groeide in de Veurnse community uit tot een heer van stand, een werkgever die in de regio voor welvaart zorgde en zich sociaal profileerde als een mecenas voor goede doelen.
Aflossing van de wacht
In 1952 nam Paul De Brabandere – gehuwd met Georgette, de dochter van Arthur – de zaak over. Hij slaagde er met verve in om het bedrijf van zijn schoonvader een passend verlengstuk te geven. Als een echte visionair gaf hij het bedrijf een bijkomende dimensie richting transport. Hij vond het gat in de markt en had oog voor nieuwe opportuniteiten. Zoals de werken voor de wederopbouw na de verwoesting door WOII, en hij zag het als zijn taak om zich als bruggenbouwer en adviseur te engageren tussen de boeren die suikerbiet produceerden en de Suikerfabriek in Veurne. Hij startte met het vervoer van bieten van het land naar de Suikerfabriek en van finaal afgewerkte producten naar de eindklant. Daarnaast richtte hij bouwfirma PVBA Paul De Brabandere op, gespecialiseerd in grond- en wegenwerken. Paul was ook politiek actief, als schepen van Sport, Feestelijkheden en Openbare Werken, en zat in het bestuur van diverse verenigingen. Hij stierf in 1980, 69 jaar oud.
De derde generatie
Na de golden sixties betrok Paul De Brabandere in de jaren 1970 zijn twee zonen Jacques en Robert meer en meer bij het bouwbedrijf. Het jaar 1980 was een ‘annus horribilis’, met de dood van pépé Paul en de bouwcrisis. De bouwactiviteiten vielen zo goed als stil. Er werd een herstructurering van de activiteiten doorgevoerd; er werden meer eieren gelegd in de mand van het vervoer. De transportactiviteiten werden ondergebracht in een aparte vennootschap: Vervoer De Brabandere. Twee nieuwe trekkers werden ingezet voor internationaal transport. Eind jaren 80 startten de broers met Immo De Brabandere, met focus op verkoop en verhuur van niet-residentieel vastgoed. Dat vertaalde zich onder meer in het optrekken van een gloednieuwe winkel voor de Duitse Aldi-groep, en er volgden er nog!
De kwantumsprong
De broers Paul en Pieter doen hun intrede in het familiebedrijf in 2008, het jaar waarin Group De Brabandere wordt opgericht. In 2013 wordt de fakkel naar de vierde generatie overgedragen. “De bouw van twee eigen betoncentrales in Veurne heeft ons als element van verticale integratie veel voordeel opgeleverd”, zegt Paul. “Voor 2002 waren we afhankelijk van de toelevering van betonmengsels van derde bedrijven, een enorme kost!”
Met de overname van zes betoncentrales in Noord-Frankrijk in 2023 werd de marktpositie verstevigd
Pieter werd verondersteld de betonactiviteit in goede banen te leiden en een toekomstgerichte strategie uit te stippelen. “Beton bood wel een commercieel perspectief”, vertelt Pieter. “We zorgden voor de nodige certificaten en deden in onze labo-omgeving fundamentele research, wat in 2013 leidde tot de lancering van milieuvriendelijk eco-beton. Dat we vanaf 2008 konden uitpakken met het begeerde BENOR-kenmerk zorgde voor een vliegende start! Stortbeton is immers een cruciale grondstof in het hele bouwproces!”
Tweede betoncentrale
In 2015 werd in de binnenhaven van het Franse Duinkerke een tweede betoncentrale opgestart, Flandres Béton. In 2016 volgde de overname van betoncentrale Holcim Veurne in de Vaartstraat, waarna de Veurnse centrales werden gecentraliseerd in de Handelsstraat. In 2018 werd daar naast de twee betoncentrales een gloednieuw hoofdkantoor gebouwd. Met de bouw van een geavanceerde zandinstallatie in industriezone Monnikenhoek schakelde het bedrijf een versnelling hoger. De Brabandere was ook pionier om granulaten, gerecycleerd uit betonpuin, te gebruiken voor de aanleg van betonwegen.
De nieuwe site (2021) in Monnikenhoek. onder de naam Eco Materials, bood optimaal ruimte om aan de circulaire economie te werken. Met de overname van zes betoncentrales in Noord-Frankrijk in 2023 verstevigde Group De Brabandere zijn marktpositie.
Pieter en Paul besluiten: “Als dit de boodschap mag zijn: stilstaan staat niet in ons woordenboek! Dat was zo in het verleden, en dat willen we zo houden in de toekomst!”
