Op dinsdag 29 maart kan je voor het laatst langsgaan bij ‘Mahieuw’s’ in de Statiestraat in Langemark om een brood te kopen. Frank Mahieu en Kathy Dejaeghere sluiten de bakkerij na precies een eeuw.
De familie Mahieu stamt uit een bakkersfamilie. Honderd jaar geleden startte Maurice Mahieu tijdens de heropbouw een bakkerij op de huidige locatie. “Hij had een steenoven”, kent Frank het verhaal van de overlevering. “Het houtvuur werd ontstoken met houtschaafsel dat ze verderop in de straat haalden bij de timmerman. De kunst bestond erin om geen vlammen te hebben. De temperatuur werd gemeten door de stenen te voelen met de hand. Er kon maar één brood per beurt gebakken worden. Een winkel was er in de beginjaren niet. Het was hoofdzakelijk verkoop, gebracht met een bakfiets aan huis. Die was getrokken door een grote zwarte hond, een bouvier.”
Rekenmachientje
Maurice’ zoon zette de bakkerij verder. “Mijn vader Joseph was de jongste van het nest en kreeg de kans voor de overname”, weet Frank. “Dat was een gebruik, want de vader kon moeilijk gaan rentenieren als de oudste zoon de zaak zou voortzetten. In het begin van de jaren zestig kwam een oven, verwarmd met een mazoutbrander. De bakkerij was toen al uitgebreid met een kruidenierswinkel.”
In het beroep van warme bakker kun je je creativiteit kwijt
“Mijn ouders hebben me altijd voorgehouden om verder te studeren”, vervolgt Frank. “Ik deed in het college graag wiskunde en heb dan mijn regentaatsdiploma behaald. Na mijn legerdienst in Koksijde ben ik gestart als zelfstandig helper tot aan ons huwelijk. Ondertussen haalde ik mijn diploma van bakker en boekhouder. Ik was wel een bakker met een rekenmachientje op zak. Als je er niets aan overhoudt, houdt de goesting van het bakken op. Na het overlijden van een bakker uit onze straat hebben we twintig jaar patisserie, een typisch weekendproduct, in ons assortiment opgenomen. Bij de geboorte van onze oudste zoon Joren stopten we met het banket, is de winkel verruimd en hebben we ons gespecialiseerd in koeken en pistolets. In 1997 hebben we het atelier en een nieuwe oven geplaatst en in 2002 de nieuwe winkel.”
De Langemarkse bakker zag de voorbije jaren zijn broodronde flink slinken. “Bij de aanvang van onze carrière bestond een vierde van de verkoop uit thuisleveringen. Nu is dat teruggevallen tot 2 à 3 procent. Een broodronde gebeurt in de namiddag en dat is meestal het tijdstip dat de bakker onder het dons gaat.”
Sociaal leven
De dagtaak van Frank begon steevast om middernacht. “Tussen 13 tot 16 uur sliep ik en hervatte dan de voorbereidingen voor de dag erop. Om 20.30 uur was het voor mij bedtijd. Als koppel moet je honderd procent voor zo’n keuze willen gaan. Er is absoluut een gemis aan sociaal leven in een bakkersfamilie. Zonder mijn vrouw Kathy, onze zonen, onze verkoopsters en mijn broers hadden wij nooit zo’n zaak kunnen uitbouwen. Kathy en ik zijn gelukkig beiden vroege vogels. Een ander voordeel was onze zelfstandigheid. Wij hebben altijd onze kinderen Joren en Jens thuis kunnen houden. Ik had wellicht ook nooit onder een baas kunnen werken. In het beroep van warme bakker kun je je creativiteit kwijt. Je hebt voldoening van de klanten die iedere dag je producten weten te waarderen. Er is zeker voldoende werk voor een warme bakker. Alleen moet je de keuze met twee kunnen maken. Voor mij zijn er nachturen genoeg geweest. Straks komt een nieuwe tijd aan waar ik me volop zal kunnen uitleven in mijn grote tuin.” (pco)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
