Zo hou je een festival als Melkrock 20 jaar gezond: “Wij betalen geen 15.000 euro voor een groep”

Melkrock, volgende zondag 13 augustus aan zijn 20ste editie toe, is twintig jaar jong. Aangezien gelijkaardige festivals in de streek de voorbije jaren met bosjes sneuvelden is het een half mirakel dat het Tieltse muziekfestival het wel al twee decennia uitzingt. “Een kwestie van goed bestuur en nooit meer uitgeven dan we binnenkrijgen”, vertelt afscheidnemend voorzitter Sammy Ceuninck.

In die vijf jaar dat Sammy voorzitter was zijn de verleidingen groot geweest om Melkrock te pimpen, bijvoorbeeld door er een tweedaagse van te maken. “Dat plan is de voorbije twee jaar op tafel gekomen, maar veel kleine festivals die het wel deden, bestaan ondertussen niet meer. Het zou ook extra zorgen met zich meebrengen zoals camping, extra catering, dubbel zoveel medewerkers… Dat zijn allemaal neveneffecten die niet zo evident zijn.”

De verleiding om er een tweedaagse van te maken, is er wel maar de neveneffecten (en extra zorgen) zijn niet evident

Sammy Ceuninck noemt het kwestie van goed bestuur. “We hebben nooit meer uitgegeven dan we in kas hadden. Bepaalde collega’s proberen een prognose te maken van het aantal bezoekers en stemmen de kostprijs van hun affiche daar op af, wij baseren ons alleen op de opbrengst van het voorgaande jaar en wat we binnenhaalden aan sponsorgeld. Om de zoveel tijd kunnen we ook wat eigen materiaal aankopen. En voor de jubileumeditie van dit jaar krijgen we extra steun van de Stad Tielt en de Provincie West-Vlaanderen.”

Mooie affiche

Die fondsen hebben de organisatoren volledig geïnvesteerd in hun affiche met kleppers als De Mens en J. Bernardt, het project van Jinte Deprez van Balthazar. Op dat vlak is het de duurste Melkrock ooit. Ligt daar ook een verklaring voor de nieuwe ticketprijzen, die met vijf euro werden opgetrokken?

Sammy Ceuninck: “Op zich is die beslissing niet onlogisch. Niet zolang geleden riep een krant ons uit tot het festival met de meest belachelijke toegangsprijs. Dezelfde opmerking kregen we van boekingskantoren. En ondanks de vele steun van de sponsors moeten we onder ogen komen dat de prijs van de bands met gemiddeld een derde is gestegen. Een mainstreamgroep kost al snel 5.000 tot 15.000 euro, al betalen wij nooit dat uiterste bedrag. We merken trouwens dat de bands iets goedkoper te strikken zijn op een zondag, want dan is hun agenda niet zo volgeboekt als de zaterdag. Bijkomend voordeel van de zondag: je spreekt ook meer families aan.”

Melkrock wil een sociaal gebeuren blijven. Voor wie in groep komt, kan het er nog van af om een rondje te trakteren

Duurdere toegang

De verhoging van de toegangsprijzen (20 euro in voorverkoop en 25 euro aan de kassa) heeft voor de bezoekers wel het aangename gevolg dat de drankprijs democratisch blijft. “We hebben er bewust voor gekozen om de prijs van een jeton niet op te trekken tot 2,50 euro. Een pintje kost nog altijd niet meer dan 2 euro. Melkrock wil een sociaal gebeuren blijven. Voor wie in groep komt, kan het er nog van af om een rondje te trakteren.”

Hoe uitnodigend de affiche dit jaar ook oogt, Melkrock wil niet zomaar bands programmeren louter om zo veel mogelijk publiek te lokken. “We willen onze naam van eigenzinnigste festival behouden, maar voor de 20ste editie mocht het toch wel wat meer zijn”, stelt Sammy. “Ook André Brasseur komt, hij is ondertussen 78 jaar en stond vorig jaar op Pukkelpop. Dat past helemaal in de lijn van Melkrock, bands met een hoek af. Voor het eerst krijg ik mails van zestigplussers die vragen om een seniorenkorting.”

Sammy kijkt vooral uit naar rapper Roméo Elvis. “Een ket van Brussel die door sociale media snel vooruit is gegaan, maar ook echt goed is”

Drukke agenda

Na dit festival geeft Sammy zijn taak als voorzitter door aan Frauke Verstraete en dan ligt haar een ruim takenpakket te wachten. “Als voorzitter plan ik alle vergaderingen, houd ik me bezig met de meeste contracten van de leveranciers, doe ik de subsidieaanvragen, geef ik ondersteuning naar de sponsors toe en zorg ik zelf ook voor enkele sponsors. Behalve het festival organiseren we ook nog een weekend voor de leden van de vzw, het feest voor alle medewerkers en de Melkrock Rally, de wedstrijd voor jonge bands.”

Maar Sammy zegt Melkrock niet helemaal vaarwel. “Zeker niet. Ik was er al bij tijdens de eerste editie in 1998 in het Patersbos. Zes jaar geleden ben ik in de vzw gestapt en liep ik een jaar mee met de vorige voorzitter Suzy Van Der Taelen. Ik blijf lid van de vzw en het eerste jaar ben ik er zeker nog om Frauke bij te staan.”

“Op een bepaald moment is het goed om de fakkel door te geven. Een nevenverschijnsel van voorzitter zijn, is dat je veel moet vragen en blijven vragen en soms eens zagen. Als je dat te lang doet, zit de kans erin dat je het te veel als werk gaat beschouwen, maar het blijft natuurlijk nog altijd een vzw. Er zijn op dit moment een aantal mensen die een stapje terugzetten, maar tegelijkertijd mochten we dit jaar ook drie nieuwe leden verwelkomen in de vzw. Het is dus tijd voor wat verjonging.”

Veel verandering

Sammy, die bij goed weer toch zeker op 1.750 festivalgangers rekent, zag de voorbije vijf jaar heel wat veranderen. “Toen ik begon was er van digitalisering nog maar weinig sprake, niet alleen op vlak van sociale media, maar ook in contracten met leveranciers en relaties met artiesten. Dus op dat vlak hebben we toch een mooie stap gemaakt.”

De week in de aanloop naar Melkrock vindt Sammy traditiegetrouw legendarisch. “De opbouw van het festival is een van de leukste weken van het jaar. Dan gaan we dikwijls samen eten, maken we het centrum van Tielt onveilig, voeren we nog discussies. Maar het voelt wel als vakantie. En wanneer het festival voorbij is en de mensen zijn weg, zitten we nog een uur of twee samen in een cirkel een beetje te praten, uitgeput maar tevreden. Kort daarna is er nog een feestje voor de medewerkers in De Nachtwacht en dan is het genoeg geweest voor drie maanden.”

Sammy is niet bang voor het zwarte gat. “Neen, ik zal nog wel even betrokken blijven bij de vzw. En er is nog altijd De Nachtwacht, waar het ooit allemaal begon toen het nog De Melkweg heette. Dat blijft het centrum van de Tieltse alternatieve geest en van Melkrock natuurlijk.”

(JA/TVH)