Waregemnaar maakt eerste Vlaamse kerstfilm voor Netflix

Dé tip voor een gezellig en hartverwarmend familiemoment komend weekend? De Familie Claus, de eerste echte Vlaamse kerstfilm, is nu te zien op Netflix. Het scenario én de productie lag in handen van Waregemnaar Ruben Vandenborre (28), die er een waanzinnig half jaar heeft op zitten. Deze zomer overleed immers ook zijn vader, in volle productie. “Die fonkeling in zijn ogen bij het zien van de eerste beelden, daar ben ik heel dankbaar voor.”

“Mijn telefoon staat niet stil, nee”, glimlacht Ruben. “Sinds de film op Netflix staat, stromen de berichtjes binnen. En dat doet me heel veel plezier.” Het mooiste compliment kreeg hij misschien wel van het streamingplatform Netflix, dat oorspronkelijk de film enkel in de Benelux en Frankrijk zou uitbrengen. Na het zien van de film besloten ze de prent ook wereldwijd uit te brengen. “Dat voelt heel onwezenlijk aan, dat ze in pakweg Duitsland of de Verenigde Staten straks ook onze film zien. Daar duurt het nog even vooraleer het verschijnt, omdat de film nog in veel talen gedubd moet worden. Door de coronacrisis lopen heel wat studio’s vertraging op.”

Maar we keren eerst even terug naar een paar jaar eerder. “Het idee van een kerstfilm speelde al een tijdje. Ik hield als kind altijd al van het visuele, van dat verhalende. Wat Roald Dahl deed, en later ook in een film werd gegoten, vond ik fantastisch.”

Dat Ruben films en series zou gaan maken, daar keken zijn vrienden uit de Chiro – waar hij jarenlang leider was – niet bepaald vreemd van op. “Meer nog, elke keer dat we een toneel brachten, wilde ik dat zo professioneel aanpakken, van script tot decor, dat de andere leiders al schrik kregen of het wel goed genoeg zou zijn voor mij.” (lacht)

“Het werd een race tegen de tijd, we hadden amper een week om te monteren”

Ruben, naar eigen zeggen afkomstig uit een heel warm gezin, droomde ervan om de filmrichting te gaan volgen, maar zijn ouders stuurden hem eerst in de richting van Toegepaste economie, waar hij een master in behaalde. Iets waar hij heel dankbaar voor was, en ook een extra troef was toen hij naar de Luca School of Arts trok. Daarna kon hij aan de slag bij verschillende productiehuizen, zoals Woestijnvis. Maar in 2018 besloot hij samen met zijn kompaan Anthony Van Biervliet een eigen productiehuis op te richten: Dingie. Hij pitchte zijn idee van een Nederlandstalige kerstfilm aan distribiteurs Dutch FilmWorks en Kinepolis. Oorspronkelijk zou de film bij ons in de zalen verschijnen, en in Nederland op Netflix. Corona gooide elk plan overhoop, van meet af aan overigens.

“De dag voor onze opnames zouden starten, en echt alles klaar stond, hoorden we de ene na de andere filmset stoppen”, aldus Ruben. “Na de eerste lockdown keek iedereen in de sector wat naar elkaar, maar ik ben trots dat wij het eerste productiehuis waren dat de ballen had om weer op te starten. Dat deden we volgens hele strikte veiligheidsmaatregelen, maar het was een race tegen de tijd. De film moest immers klaar zijn voor Kerstmis. Uiteindelijk hadden we slechts een week om te monteren, waar er doorgaans maanden voor uitgetrokken worden. Bovendien moesten we draaien in het midden van een hittegolf, wat niet te onderschatten was.”

Maar misschien het meest intense was de dood van zijn vader afgelopen zomer. Bij zijn vader, die jarig is op tweede kerstdag, werd vorig jaar al kanker vastgesteld. “Toen alles op slot ging in maart, kon ik heel wat tijd met hem doorbrengen, maar in juni ging het weer bergaf. Ik stond op de set toen ik het telefoontje kreeg. We hebben met zijn allen afscheid kunnen nemen, dat was een mooi moment. Hij is uitgedoofd als een kaarsje. Hij had kort daarvoor al enkele beelden gezien en was heel trots. Die fonkeling in zijn ogen zal mij bijblijven. De volgende dag stond ik weer op de set, wat veel mensen verwonderde. Maar ik wist dat mijn vader het niet anders zou gewild hebben.”

Dat Ruben gehecht is aan zijn roots, is ook letterlijk te zien aan de film. Zo staat het huis van de kerstman in Waregem, werd er gefilmd in het kasteel aan de hippodroom en zien we ook zijn twee neefjes en nichtje opduiken. Jules speelt in een flashback het hoofdpersonage op jongere leeftijd, Rachel het jongere zusje in de flashback en Médard is het jongetje dat we in Londen zien. “Die vonden het fantastisch. Toen de film verscheen, hebben ze hem waarschijnlijk drie keer in één dag gezien.” (lacht) In de cast zien we overigens nog de West-Vlamingen Wim Willaert, Stefaan Degand en Janne Desmet opduiken.

Ruben heeft er een heftig jaar op zitten, maar kijkt alweer naar volgend jaar. “Al moeten mijn moeder en mijn vriend – die dokter is – mij af en toe aanmanen om even gas terug te nemen. Ik bleef maar gaan. Ik kreeg in september, toen alles klaar was, ook even mijn weerbots. En ik heb mezelf nu voorgenomen om van dit moment te genieten. En dat doe ik. Maar er staan volgend jaar heel wat leuke projecten op stapel. Ik schrijf al aan een vervolg op De Familie Claus en werk ook nog aan een kinderreeks. Ik denk er ook aan om te regisseren. Nu vond ik het wat te vroeg, al nam ik de regie van de buitenlandse scènes voor mijn rekening, die we draaiden in de filmstudio’s in Bulgarije. Daar bouwden we sets op alsof we in New York, China en Londen waren. In die studio’s werden ook enkele bekende Hollywood-films gedraaid. Het is niet simpel, als jong productiehuis, zeker niet in deze periode en in een omgeving waar er al veel competitie is. Maar ik geloof hier honderd procent in, en we gaan er ook volop voor. Wat we ook doen, het zal altijd knokken zijn. Maar het loont de moeite, dat bewijst ook deze film. Het gaat hard nu, voor ons en het bedrijf, maar ik ben heel dankbaar en blij.”

De Familie Claus is nu te zien op Netflix.