Op dinsdag 21 mei viert Arno zijn 70ste verjaardag. De ‘European Cowboy’ woont al jaren in Brussel, maar blijft ook Oostendenaar in hart en nieren. Getuige zijn nieuwe melancholische single ‘Ostende bonsoir’ en zijn twee verjaardagsconcerten volgende week in het Kursaal. Maar hoe is Arno als muzikant en als mens? We vroegen het mensen aan de kust die hem goed kennen. En we vroegen meteen ook wat ze hem voor zijn verjaardag wensen.
Glenn Rotsaert: “Hij leeft gezonder dan je denkt”
Als Arno in Oostende is, loopt hij altijd langs in café Manuscript in de Langestraat. In cafébaas Glenn Rotsaert (49), zelf bassist, vindt hij een geestesgenoot. “Arno wordt hier redelijk gerust gelaten. Als er hem al eens mensen aanspreken, meestal toeristen, vangt hij dat goed op. Als ze met hem op de foto willen, draait hij zich naar mij en zegt: We moeten nog naar de coiffeur. Dan speel ik dat grapje mee. Zo voelen ze wel dat hij liever niet op de foto wil.”
“Arno is zoals hij is. What you see is what you get. Een flapuit, met respect voor de hele wereld, en altijd grappig. Hij is de enige artiest naar wie ik al zo vaak ben gaan kijken. Zeker al meer dan 40 keer. Het begon met TC Matic, ik was elf of twaalf. Hij leerde me ook dansen. Vroeger danste ik als een plank. Maar nu dans ik zoals Arno beweegt op het podium: heel ritmisch, met een hoek af. Ik zei het hem eens. Allé joeng, reageerde hij. Ik leerde dat van James Brown. Arno is een soulmate geworden. Ik wens hem dat hij nog jaren gezond mag blijven. Hij let daarop, hoor. Hij is al jaren gestopt met roken en drinkt veel minder dan de mensen denken. Maar door zijn manier van spreken, hoe hij zich inleeft… lijkt hij soms dronken, zonder een spetter binnen te hebben.”
Frank Dubbe: “Een vent die zijn stiel kent”
De Oostendse rocklegende Frank Dubbe (63), zanger van Revenge 88 en Dubbe & The Beast, kent Arno al sinds de jaren zeventig, toen hij optrad met Tjens Couter. “Ik ging altijd mee naar de optredens”, herinnert hij zich. “Later heeft Arno nog mondharmonica gespeeld op één nummer van Revenge 88. Ik heb hem altijd tof gevonden. Een beetje teruggetrokken, maar Arno is bekend, hé. Het is altijd Arno alhier, Arno aldaar… Hij wil ook eens met rust gelaten worden. Maar als je hem kent, is hij wel open. Bij momenten toch. Het hangt ervan af in welke stemming hij is. Ik zie hem wel eens als hij iets gaat drinken in ‘t Manuscript of via zijn broer Peter, die als saxofonist meespeelt met onze groep.”
“Arno een drank- en drugsimago? Hij heeft nooit aan de drugs gezeten. Gedronken hebben we allemaal wel een beetje, maar nu, op zijn leeftijd? Misschien dat hij wel eens een glaasje te veel op heeft, maar meer zal dat toch niet zijn”, denkt Dubbe. “Sommige van zijn nummers hoor ik graag, vooral de rock- en bluesliedjes. Ik verkies het steviger werk. Van zijn Franse nummers hou ik niet zo. Maar het is een vent die zijn stiel kent hé. Ik wens hem nog vele jaren! En een goeie nieuwe plaat in september!”
Glenn Rotsaert: “Hij leeft gezonder dan je denkt”
Als Arno in Oostende is, loopt hij altijd langs in café Manuscript in de Langestraat. In cafébaas Glenn Rotsaert (49), zelf bassist, vindt hij een geestesgenoot. “Arno wordt hier redelijk gerust gelaten. Als er hem al eens mensen aanspreken, meestal toeristen, vangt hij dat goed op. Als ze met hem op de foto willen, draait hij zich naar mij en zegt: We moeten nog naar de coiffeur. Dan speel ik dat grapje mee. Zo voelen ze wel dat hij liever niet op de foto wil.”
“Arno is zoals hij is. What you see is what you get. Een flapuit, met respect voor de hele wereld, en altijd grappig. Hij is de enige artiest naar wie ik al zo vaak ben gaan kijken. Zeker al meer dan 40 keer. Het begon met TC Matic, ik was elf of twaalf. Hij leerde me ook dansen. Vroeger danste ik als een plank. Maar nu dans ik zoals Arno beweegt op het podium: heel ritmisch, met een hoek af. Ik zei het hem eens. Allé joeng, reageerde hij. Ik leerde dat van James Brown. Arno is een soulmate geworden. Ik wens hem dat hij nog jaren gezond mag blijven. Hij let daarop, hoor. Hij is al jaren gestopt met roken en drinkt veel minder dan de mensen denken. Maar door zijn manier van spreken, hoe hij zich inleeft… lijkt hij soms dronken, zonder een spetter binnen te hebben.”
Serge Feys: “Arno, dat is sfeer en feeling”
Muzikant en muziekprogrammator in cc De Grote Post Serge Feys (59) kent Arno al 40 jaar. Ze speelden samen bij TC Matic en gingen jaren samen op tournee. Serge was de man die structuur bracht in Arno’s muzikale chaos. Ook al touren ze niet meer samen, Arno en Serge bellen elkaar wekelijks en zien elkaar nog regelmatig.
“Zijn grote kracht als artiest is dat hij niet denkt als muzikant”, vindt Serge. “Arno vertrekt niet uit een instrument of vanuit de theoretische kant van de muziek. Alles is bij hem gebaseerd op sfeer en feeling. Dat is de reden waarom hij al die jaren is blijven meegaan.”
“En als mens? Wij werkten jaren samen en zijn nog altijd heel close, maar Arno heeft zo geen 30 mensen rond zich. Als hij in Oostende is, dan belt hij en zien we elkaar. Maar hij komt niet met een dwang van ‘ik ben hier’ en we gaan ook niet in elkaars huis zitten. Hij is heel trouw in vriendschap, maar laat je toch je vrijheid. We zien wel waar we uitkomen, zoiets.”
“Ik wens hem dat hij er nog eens 70 jaar bij doet. En dat hij muziek blijft maken, zolang zijn gezondheid het toelaat. Arno kan niet zonder muziek. We hebben hem eens een vogelpik cadeau gedaan, maar het heeft niet geholpen.”
Frank Dubbe: “Een vent die zijn stiel kent”
De Oostendse rocklegende Frank Dubbe (63), zanger van Revenge 88 en Dubbe & The Beast, kent Arno al sinds de jaren zeventig, toen hij optrad met Tjens Couter. “Ik ging altijd mee naar de optredens”, herinnert hij zich. “Later heeft Arno nog mondharmonica gespeeld op één nummer van Revenge 88. Ik heb hem altijd tof gevonden. Een beetje teruggetrokken, maar Arno is bekend, hé. Het is altijd Arno alhier, Arno aldaar… Hij wil ook eens met rust gelaten worden. Maar als je hem kent, is hij wel open. Bij momenten toch. Het hangt ervan af in welke stemming hij is. Ik zie hem wel eens als hij iets gaat drinken in ‘t Manuscript of via zijn broer Peter, die als saxofonist meespeelt met onze groep.”
“Arno een drank- en drugsimago? Hij heeft nooit aan de drugs gezeten. Gedronken hebben we allemaal wel een beetje, maar nu, op zijn leeftijd? Misschien dat hij wel eens een glaasje te veel op heeft, maar meer zal dat toch niet zijn”, denkt Dubbe. “Sommige van zijn nummers hoor ik graag, vooral de rock- en bluesliedjes. Ik verkies het steviger werk. Van zijn Franse nummers hou ik niet zo. Maar het is een vent die zijn stiel kent hé. Ik wens hem nog vele jaren! En een goeie nieuwe plaat in september!”
Glenn Rotsaert: “Hij leeft gezonder dan je denkt”
Als Arno in Oostende is, loopt hij altijd langs in café Manuscript in de Langestraat. In cafébaas Glenn Rotsaert (49), zelf bassist, vindt hij een geestesgenoot. “Arno wordt hier redelijk gerust gelaten. Als er hem al eens mensen aanspreken, meestal toeristen, vangt hij dat goed op. Als ze met hem op de foto willen, draait hij zich naar mij en zegt: We moeten nog naar de coiffeur. Dan speel ik dat grapje mee. Zo voelen ze wel dat hij liever niet op de foto wil.”
“Arno is zoals hij is. What you see is what you get. Een flapuit, met respect voor de hele wereld, en altijd grappig. Hij is de enige artiest naar wie ik al zo vaak ben gaan kijken. Zeker al meer dan 40 keer. Het begon met TC Matic, ik was elf of twaalf. Hij leerde me ook dansen. Vroeger danste ik als een plank. Maar nu dans ik zoals Arno beweegt op het podium: heel ritmisch, met een hoek af. Ik zei het hem eens. Allé joeng, reageerde hij. Ik leerde dat van James Brown. Arno is een soulmate geworden. Ik wens hem dat hij nog jaren gezond mag blijven. Hij let daarop, hoor. Hij is al jaren gestopt met roken en drinkt veel minder dan de mensen denken. Maar door zijn manier van spreken, hoe hij zich inleeft… lijkt hij soms dronken, zonder een spetter binnen te hebben.”
Danny Willems: “Met niemand zo’n band als met Arno”
Dans-, theater- en muziekfotograaf Danny Willems (69) is al 49 jaar een van Arno’s dichtste vrienden. Al bijna even lang is hij de vaste fotograaf van le plus beau. “We leerden elkaar kennen in 1970 via Paul Couter, die later met Arno bij Tjens Couter en even bij TC Matic speelde”, vertelt Danny, die uit Blankenberge afkomstig is, maar al 30 jaar in Brussel woont.
“Een hele raren, zei Paul, toen hij me Arno voorstelde, maar het klikte meteen tussen ons. We waren allebei heel veel met muziek bezig en vulden elkaar goed aan. Later begon ik foto’s te maken voor hem en sindsdien heb ik bijna alle fotowerk voor hem gedaan. Als fotograaf moet je niet proberen hem te veranderen of beter te maken, dat gaat niet met hem. Er is wel een wisselwerking tussen ons.”
“Met niemand heb ik zo’n band als met Arno. Ik ken hem dan ook van toen hij nog onbekend was. 49 jaar, langer dan gelijk welke relatie ik ooit gehad heb. Arno vaagt aan alles zijn kloten. Hij is vree moeilijk om mee samen te werken. Hij houdt enkel rekening met zichzelf. Maar wij voelen elkaar aan en laten elkaar onze vrijheid. Ik hoop dat hij nog vele concerten mag spelen. Want hij leeft maar voor zijn concerten”, besluit Danny.
Serge Feys: “Arno, dat is sfeer en feeling”
Muzikant en muziekprogrammator in cc De Grote Post Serge Feys (59) kent Arno al 40 jaar. Ze speelden samen bij TC Matic en gingen jaren samen op tournee. Serge was de man die structuur bracht in Arno’s muzikale chaos. Ook al touren ze niet meer samen, Arno en Serge bellen elkaar wekelijks en zien elkaar nog regelmatig.
“Zijn grote kracht als artiest is dat hij niet denkt als muzikant”, vindt Serge. “Arno vertrekt niet uit een instrument of vanuit de theoretische kant van de muziek. Alles is bij hem gebaseerd op sfeer en feeling. Dat is de reden waarom hij al die jaren is blijven meegaan.”
“En als mens? Wij werkten jaren samen en zijn nog altijd heel close, maar Arno heeft zo geen 30 mensen rond zich. Als hij in Oostende is, dan belt hij en zien we elkaar. Maar hij komt niet met een dwang van ‘ik ben hier’ en we gaan ook niet in elkaars huis zitten. Hij is heel trouw in vriendschap, maar laat je toch je vrijheid. We zien wel waar we uitkomen, zoiets.”
“Ik wens hem dat hij er nog eens 70 jaar bij doet. En dat hij muziek blijft maken, zolang zijn gezondheid het toelaat. Arno kan niet zonder muziek. We hebben hem eens een vogelpik cadeau gedaan, maar het heeft niet geholpen.”
Frank Dubbe: “Een vent die zijn stiel kent”
De Oostendse rocklegende Frank Dubbe (63), zanger van Revenge 88 en Dubbe & The Beast, kent Arno al sinds de jaren zeventig, toen hij optrad met Tjens Couter. “Ik ging altijd mee naar de optredens”, herinnert hij zich. “Later heeft Arno nog mondharmonica gespeeld op één nummer van Revenge 88. Ik heb hem altijd tof gevonden. Een beetje teruggetrokken, maar Arno is bekend, hé. Het is altijd Arno alhier, Arno aldaar… Hij wil ook eens met rust gelaten worden. Maar als je hem kent, is hij wel open. Bij momenten toch. Het hangt ervan af in welke stemming hij is. Ik zie hem wel eens als hij iets gaat drinken in ‘t Manuscript of via zijn broer Peter, die als saxofonist meespeelt met onze groep.”
“Arno een drank- en drugsimago? Hij heeft nooit aan de drugs gezeten. Gedronken hebben we allemaal wel een beetje, maar nu, op zijn leeftijd? Misschien dat hij wel eens een glaasje te veel op heeft, maar meer zal dat toch niet zijn”, denkt Dubbe. “Sommige van zijn nummers hoor ik graag, vooral de rock- en bluesliedjes. Ik verkies het steviger werk. Van zijn Franse nummers hou ik niet zo. Maar het is een vent die zijn stiel kent hé. Ik wens hem nog vele jaren! En een goeie nieuwe plaat in september!”
Glenn Rotsaert: “Hij leeft gezonder dan je denkt”
Als Arno in Oostende is, loopt hij altijd langs in café Manuscript in de Langestraat. In cafébaas Glenn Rotsaert (49), zelf bassist, vindt hij een geestesgenoot. “Arno wordt hier redelijk gerust gelaten. Als er hem al eens mensen aanspreken, meestal toeristen, vangt hij dat goed op. Als ze met hem op de foto willen, draait hij zich naar mij en zegt: We moeten nog naar de coiffeur. Dan speel ik dat grapje mee. Zo voelen ze wel dat hij liever niet op de foto wil.”
“Arno is zoals hij is. What you see is what you get. Een flapuit, met respect voor de hele wereld, en altijd grappig. Hij is de enige artiest naar wie ik al zo vaak ben gaan kijken. Zeker al meer dan 40 keer. Het begon met TC Matic, ik was elf of twaalf. Hij leerde me ook dansen. Vroeger danste ik als een plank. Maar nu dans ik zoals Arno beweegt op het podium: heel ritmisch, met een hoek af. Ik zei het hem eens. Allé joeng, reageerde hij. Ik leerde dat van James Brown. Arno is een soulmate geworden. Ik wens hem dat hij nog jaren gezond mag blijven. Hij let daarop, hoor. Hij is al jaren gestopt met roken en drinkt veel minder dan de mensen denken. Maar door zijn manier van spreken, hoe hij zich inleeft… lijkt hij soms dronken, zonder een spetter binnen te hebben.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier