Na twee jaar eindelijk toneelstuk ‘Minor Swing’ van Cie Tabloo: “volkse vertelling met een lach en een traan”

In ieder theaterzaaltje groot en klein wordt er weer als vanouds geacteerd en gespeeld alsof het een lieve lust is. Regisseur Peter Coine (58) was het wachten stilaan beu en staat vandaag trappelend van geduld méér dan klaar met zijn toneelstuk ‘Minor Swing’.

“Ik trappel al sinds januari 2020, ja”, lacht Peter. Door de coronacrisis kon het stuk dat jaar niet doorgaan. “Het jaar erop, in 2021, mochten we op een gegeven moment wel, maar toen kwam er een zoveelste coronagolf en stonden we opnieuw voor een rood licht.”

Het langverwachte groen licht kwam er dit jaar gelukkig wel en Peter en zijn 14 acteurs zijn er vandaag (vrijdag 25 maart) meer dan startensklaar voor. “We brengen een stuk van Wim Chielens, getiteld Minor Swing. Dit gaat over een Vlaams dorp aan de Franse grens, Rottegem 1969, waar tijdens de jaarlijkse kermis een koers, een schieting en een groot bal georganiseerd worden, en waar ook foorkramers aanwezig zijn.”

“De burgemeester, zijn dorpsgenoten kennende, ziet met een slecht oog de komst van een zigeunerfamilie tegemoet. Minor Swing is een volkse vertelling met een lach en een traan, veel volk en mooie muziek.”

Regisseur en acteur

Dat Cie Tabloo Peter heeft gekozen als regisseur is geen toeval. De man doet dit al bijna 30 jaar met verve en plezier. “Meestal regisseer ik met Cie Tabloo, maar je kunt mij ook vinden met producties daarbuiten, zoals in Beselare, Geluwe, Passendale…”

Naast regisseur is Peter ook acteur en dat heeft zo zijn voordelen. “Ik weet perfect wat het is om als acteur onder regie te staan. Ik behandel mijn acteurs dan ook zoals ik zelf zou willen aangepakt worden. Ik ondersteun hen zonder vooroordelen. Het is trouwens een heel goeie groep die ik vandaag mag sturen”, weet Peter. Het stuk Minor Swing loopt in ieder geval heel goed. “We doen zeven voorstellingen en zaterdag is al uitverkocht.” We mogen Peter alles vragen, behalve te kiezen tussen regisseren en acteren.

“Ze vragen mij dit telkens weer. Ik kan gewoonweg niet kiezen! Als ik aan het regisseren ben, dan knaagt de acteur in mij en als ik op de planken sta als acteur is het net andersom. Dat maakt het nu net zo spannend. Vandaag trek ik in ieder geval mijn regisseurskostuum aan om erin te vliegen met een leuke, bonte topgroep”, besluit Peter.

(NV)