De ex-Pittemse Stefanie Lisabeth kan je een bezige bij en een creatieve geest noemen. De visagiste, die ooit de cover van Playboy sierde, kwam enkele jaren geleden echter in een depressie terecht. Als onderdeel van de therapie begon ze weer te schilderen. Dat resulteerde in de expositie ‘De Vogelaar’ die op 18 juni opent in Lightroom 35 in Gent.
“Ik ben wel al een paar jaar weg uit Pittem, maar een deel van mijn hart ligt hier nog altijd”, steekt Stefanie Lisabeth (35) van wal. “Tenslotte wonen mijn moeder en grootmoeder hier nog. Vooral om praktische overwegingen woon ik sinds een aantal jaar in Gent. Als professionele visagiste werk ik over heel Vlaanderen en dan is de verbinding vanuit Gent vlotter dan vanuit Pittem. Ik mag zeggen dat ik van jongs af aan creatief geweest ben met tekenen en schilderen, in zoverre zelfs dat ik ingangsexamen deed voor een kunstopleiding in Gent. Daar haalde ik het echter niet, wat een domper op mijn enthousiasme zette. Dat betekende voor mij als het ware dat ik blijkbaar toch niet zoveel talent had als ik dacht, waardoor ik een achttal jaar niet meer geschilderd heb.”
Therapie
“Enkele jaren geleden raakte ik echter in een depressie, waar ik zelfs een tijdje voor opgenomen ben geweest. Voor veel mensen die mij kennen was dit een grote verrassing. Hoe kan iemand die zoveel zelfvertrouwen heeft om in de Ché of Playboy te staan in een depressie raken? Maar daar zit nu net de misvatting: zelfvertrouwen heeft niets te maken met hoe je je vanbinnen voelt. Wanneer ik opgemaakt word en poseer voor een fotograaf, word ik voor een stuk een actrice. Eens de rol uitgespeeld is, ben ik gewoon weer Stefanie, met mijn beperkingen en diep vanbinnen zwakheden. Precies in dat diepste aanvoelen, wrong het schoentje. Ik had de indruk dat ik geen meerwaarde meer had voor de maatschappij. Ik zakte steeds verder weg, tot ik besloot hulp te zoeken. Een onderdeel van mijn therapie was opnieuw schilderen, omdat ik hierbij mijn hoofd volledig leeg kon maken. Geleidelijk aan kreeg ik de smaak weer te pakken, omdat ik voelde dat het echt wel een deel van de oplossing was.”
Taboe wegwerken
“Humor heeft voor mij altijd een cruciale rol gespeeld en is nodig in alle facetten van het leven, net als seksualiteit. En daar blijft in onze maatschappij nog altijd een groot taboe op kleven. Ik vind dat er zelfs een nieuwe preutsheid ontstaan is. Die zorgt ervoor dat jongeren onder elkaar wel over seksualiteit praten, maar niet de stap durven zetten naar volwassenen wanneer ze met vragen zitten, met alle gevolgen van dien. Ik vind dat dit taboe dringend doorbroken moet worden en kunst en humor kunnen daarbij helpen. De schilderijen die ik tijdens mijn therapie gemaakt heb, zijn dan ook enerzijds seksueel getint, maar anderzijds ook met een heel grote knipoog. Een aantal titels van mijn werken zijn bijvoorbeeld ‘Cock in mouth’, ‘Gloryhole’ of ‘De Druiper’, maar ik kan nu al meegeven dat die er heel anders uitzien dan wat de titels laten vermoeden. Ook de titel van de tentoonstelling ‘De vogelaars’ (in het Engels Swallow) is wat ambigu van aard, net als de peepshows op de tentoonstelling, die weliswaar wat pikanter zijn, maar toch veel verrassender dan je zou vermoeden.”
“De tentoonstelling is niet alleen een bloemlezing van alle werken die ik tijdens het herstel van mijn depressie gemaakt heb, maar betekent voor mij ook een beetje de afsluiter van een artistieke en emotionele periode. Ik heb al plannen voor een ander project, dat een totaal andere richting zal uitgaan en ook wat donkerder van aard zal zijn.” (JG)
De expo loopt in Lightroom 35, Patijntjesstraat 35 in Gent en is toegankelijk op 18 juni van 16 tot 20 uur en op 19, 20, 26 en 27 juni eveneens van 16 tot 22 uur. Voor info over de werken van Stefanie kan je terecht op www.stefanielisabeth-art.com of De Vogelaars/Swallow op Facebook.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
