Op vraag van de stedelijke sportdienst heeft de Brugse stadsschrijver Lara Taveirne een gedicht geschreven over sport. Het stadsgedicht hangt deze zomer op de zijmuur van het Badengebouw op de zeedijk in Zeebrugge.
“Mijn vrienden verklaarden mij gek: jij, een gedicht over sport?”, glimlacht de Brugse Lara Taveirne, die samen met Marieke De Maré nog tot in 2015 stadsschrijver van Brugge is. “Als kind heb ik nog aan atletiek, zelfs kogelstoten, gedaan. Nadien is mijn passie voor de sport, zeker voor het competitief element, weggeëbd.”
Badengebouw
En toch prijkt nu aan het Badengebouw in Zeebrugge een puntig gedicht van Lara Taveirne, met als insteek ‘sporten op het strand’:
Als kind vond ik geen sport/ die bij me paste/ Ik wilde/ regenboogschieten/ zeepaardrijden/ springtijen/ onderwaterspringen/ de Atlepiek beklimmen/
Maar volgens mijn moeder was er geen club voor/ badminzonnen of plingplongen/ IJsjeshockey?,/ kan dat niet?/ Balzaalvoetbal,/ bestaat dat al?/
Ik besloot het sporten te vergeten/ en gewoon wat te bewegen/ Ik blonk uit in waggelen en zweten/ in frutselen en beven/ in sprinten door mijn leven.
Eyecatcher
Voor sportschepen Franky Demon is het een leuke eyecatcher op de zeedijk, op de plek waar de strandredders huizen. Cultuurschepen Nico Blontrock noemt het gedicht een leuke aanvulling op de installatie ‘Star of the Sea’ van Ivan Morison op het strand van Zeebrugge, in het kader van de Triënnale Brugge en Beaufort.
Inmiddels zit Lara Taveirne halverwege haar Brugs schrijverschap. Hoe evalueert ze dit project? Lara Taveirne: “Marieke De Maré en ik wilden onze tweejarig project niet beperken tot het publiceren van enkele gedichten. We willen ook anderen aanzetten tot schrijven.”
“Het tofste zijn onze vijf schrijfateliers op de meest uiteenlopende plaatsen. Zo waren we een avond te gast in Reakiro: een plek waar personen met een euthanasiewens omwille van ondraaglijk psychisch lijden ten gevolge van een psychiatrische aandoening terecht kunnen.”
In het zwembad
“Daarnaast hielden we een schrijfatelier in de gevangenis en in Zeebrugge, waar een Roemeens meisje een aandoenlijk gedicht schreef over een gebombardeerd dorp. Toen ze haar tekst voorlas, hield niemand het droog! In het najaar zijn er nog schrijfavonden in het rouwcafé en in het zwembad Jan Guilini, met de voetjes in het water. De bedoeling is om ook enkele baantjes te zwemmen. Dus toch opnieuw sport!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
