“Het voelt alsof ik Servië vertegenwoordig”: Katarina (18) vond in België haar tweede vaderland en droomt nu van het Miss België-kroontje

Op haar tweede ruilde ze haar geboorteland Servië in voor Oostende, zestien jaar later doet Katarina Gavrilovic een gooi naar het felbegeerde kroontje van Miss België. De achttien jaar jonge rechtenstudente behoort tot het kransje kandidaten voor Miss West-Vlaanderen en droomt nu al stiekem van meer. “Dit heb ik aan mijn ouders te danken” zegt ze. “Zij hebben destijds alles en iedereen achtergelaten om hier een nieuw leven uit te bouwen. En mij alle kansen te geven.”

Ze doet aan Braziliaanse jiujitsu, speelt piano, kan een aardig toontje zingen en houdt zowel van Metallica als het hardere technowerk. Katarina Gavrilovic is van vele markten thuis.

Voor hetzelfde geld lag het leven van deze 18-jarige Ostendaise in Servië, want daar zag ze in 2006 het levenslicht. “In de stad Pancevo, niet zo erg ver van de hoofdstad Belgrado.”

Haar ouders, Ivan (45) en Marjana Vasic (43), waren er zelf geboren en getogen, maar twee jaar nadat ze Katarina in hun gezin mochten verwelkomen, besloten ze naar België te emigreren. “Mama en papa hebben de NAVO-bombardementen in 1999 (die militaire doelwitten in Servië, Kosovo en Montenegro viseerden, red.) van erg dichtbij meegemaakt en wilden hun dochter – en zichzelf – een betere toekomst gunnen. Waarom net België uit de bus viel, weet ik niet. Maar intussen voelen we ons hier volledig thuis.”

Dubbele nationaliteit

De integratie van de familie Gavrilovic verliep vrij vlot. Katarina’s ouders werken intussen al jaren bij Daikin in Oostende en voelen zich echte Oostendenaars. “De eerste zes jaar woonden we op een appartementje in de Konterdamwijk, daarna verhuisden we naar een rijhuis, iets verderop.”

“Mijn selectie was een totale verrassing. Ik was al half vergeten dat ik me had ingeschreven”

“Zelf heb ik geen herinneringen aan mijn eerste twee levensjaren in Servië. Ik was gewoon te jong”, glimlacht ze. “Maar ik zie mezelf wel nog in de kleuterklas zitten, hier in Oostende. Ik had meteen de taal – én het dialect – beet, als kind ben je als een spons. Je zuigt al die kennis in een oogwenk op.”

Vandaag voelt Katarina zich zowel Belg als Serviër. “Letterlijk ook, want ik heb de dubbele nationaliteit. Thuis is Servisch de voertaal, maar met mijn vrienden en in de stad hanteer ik uiteraard Vlaams.”

“Al ben ik apetrots op mijn afkomst. Ik reis minstens één keer per jaar naar Servië af, vooral om familie te bezoeken. Mijn beide oma’s wonen er nog altijd, net als mijn tante en een aantal nichten. Ik mag er dan wel al zestien jaar weg zijn, de band blijft ijzersterk. Maar eigenlijk combineer ik het beste van twee werelden. Ik ben zowel op stoofvlees-friet als pljeskavica (pittige hamburger, nationaal gerecht van Servië, red.) verlekkerd”, knipoogt ze.

Meisjesdroom

Servië staat vooral synoniem met vakantie, aldus Katarina. “Ik ben er altijd opgewekt. Of ik er ooit zou willen wonen? Zeg nooit nooit. De situatie is er immers in niets meer te vergelijken met toen mijn ouders naar België kwamen. Een stabiele politieke situatie, een goeie levensstandaard én een prachtig klimaat. Het mooie weer wil ik na elke vakantie daar mee naar hier nemen.”

Nu wil Katarina schitteren tijdens Miss West-Vlaanderen. “Een kinderdroom die in vervulling gaat. Elk klein meisje wil zich toch ooit een beetje prinses voelen?”, glundert ze. “In maart zag ik op TikTok enkele filmpjes over Miss België voorbijkomen en ik besloot me in te schrijven. Erg impulsief, maar dat levert vaak de mooiste avonturen op. Ik zou wel zien wat het me zou opleveren, dacht ik.”

“Ik reis minstens één keer per jaar naar Servië af, vooral om familie te bezoeken. Mijn beide oma’s wonen er nog altijd, net als mijn tante en een aantal nichten. Ik mag er dan wel al zestien jaar weg zijn, de band blijft ijzersterk”

“Een maand later kreeg ik plots een mailtje dat ik mezelf tot de twintig West-Vlaamse kandidates mocht rekenen. Een verrassing van jewelste, want ik was al half vergeten dat ik me had ingeschreven”, schatert Katarina. “Ik was in de wolken.”

Haar ouders zijn alvast apetrots. “Ik heb het hen pas verteld toen ik het bewuste mailtje had ontvangen. Ze vielen net niet van hun stoel, maar ze steunen me door dik en dun. Mama en papa zijn mijn grootste supporters. Ik heb dit ook aan hen te danken. Zij hebben destijds alles en iedereen achtergelaten om hier in België een volledig nieuw leven uit te bouwen. En mij en mijn broer Milan (14) alle kansen te geven. Als ouders kan je geen mooier gebaar stellen.”

Servië vertegenwoordigen

Over haar ambitie is Katarina duidelijk. “Ik wil na de provinciale finale van 14 september doorstoten naar de finalisten voor Miss België. En vanaf dan is alles bonus. Het kroontje? Ik zie wel waar dit verhaal strandt. Sowieso word ik er als persoon veel rijker van. Dit maakt me alleen maar zelfverzekerder en geeft mijn zelfvertrouwen en persoonlijkheid een boost. En daar draait het toch uiteindelijk om: je als persoon zo goed mogelijk ontwikkelen.”

En wat als Katarina straks Miss West-Vlaanderen of – wie weet – Miss België wordt? Welk nummer van Metallica mag dan door de luidsprekers schallen? “Goh, ik vrees dat het genre daar niet zo voor geschikt is”, glimlacht ze. “Geef maar iets van Queen. Iets toegankelijker, maar muziek met veel allure. Of een bekend Servisch nummer mag ook altijd. Ergens heb ik het gevoel dat ik mijn geboorteland vertegenwoordig. Nu ik deze kans gekregen heb, wil ik ze met beide handen grijpen.”

Stemmen voor Katarina Gavrilovic? Stuur MWV20 naar 6665