Revaliderende Geert Omey ziet z’n Green Onions live

De piepjonge Hélène Deklerck met de man wiens plek ze momenteel inneemt bij Green Onions, Geert Omey.
Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Ontroering alom in het Kortrijk van de Warmste Week. Tot ver van het Nelson Mandelaplein en tot onder de grond zelfs. Zaterdagavond trad in de kelder van Den Bras, beter bekend als het concertcafé Den Trap, de befaamde lokale coverband Green Onions op ten voordele van de Warmste Week. Voor Geert Omey, de grote gangmaker van de band die zaterdag exact 4 maanden nadat hij een dubbele open beenbreuk overhield aan een zwaar motorongeval, dé kans om zijn eigen band en vooral zijn jonge vervangster achter de drums aan het werk te zien.

Het lichtje in de duisternis was welkom voor Geert op de donkerste dag van het jaar. “Ik lag nog onder mijn moto toen ik al aan het denken was om Hélène te bellen,” zei hij ons zaterdag in de backstage. Geert Omey is nog volop aan het revalideren van het ongeval dat op 21 augustus een lelijke streep trok door zijn kalender. Het drukke najaar met zijn groep en de lessen in zijn eigen drumschool ‘Drumbox’ mocht hij meteen schrappen. Na tal van complicaties bij vorige operaties, moet hij nog enkele keren onder het mes, en is hij voorlopig nog aan een rolstoel gebonden. Even was er zelfs vrees voor amputatie van zijn rechterbeen. “Had ik toen niet meteen een goeie vervanger gevonden, kwam het voorbestaan van de band misschien in het gedrang,” vertelde hij ons, alsof de gezondheid van de band voorging op die van hemzelf. Die vervanger was Hélène Deklerck, een jongedame die vorige week net twintig is geworden.

Supertalent

Hèlène studeert drum aan het conservatorium in Gent. “Hélène is een toptalent. Niet gewoon. We hadden haar ooit bezig gezien in Ruddervoorde, toen we speelden op een evenement waar zij met een dj op de affiche stond. Mijn drumpedaal was kapot en ik was bij haar een pedaal gaan lenen. We stonden toen echt met open mond te kijken. Ze is steengoed, een supertalent,” aldus nog de drummer.

De andere bandleden zijn al even enthousiast over Hélène. “Het is anders,” zegt frontman Marino Dendooven, maar ze is geweldig. “Ik moet eerlijk zijn, zodra ik hoorde van het ongeval van Geert, ben ik via Instagram op zoek gegaan naar Hélène. Ik dacht ook meteen aan haar. Even twijfelde ik nog omdat ik nog niet met Geert had kunnen overleggen, maar toen hij op donderdag opperde dat ik beter Hélène kon bellen, was ik blij hem te kunnen vertellen dat we ‘s avonds al zouden repeteren. Karma misschien, maar vooral gewoon de beste oplossing.”

Zanger Marino Dendooven verklapte het publiek dat de man die achterin zijn been liet rusten drummer Geert Omey was. Geert kwam eventjes het podium op.
Zanger Marino Dendooven verklapte het publiek dat de man die achterin zijn been liet rusten drummer Geert Omey was. Geert kwam eventjes het podium op.

De jongedame uit Ardooie herinnert het zich nog goed. “Ik kreeg de woensdagavond, de dag van het ongeval, een telefoontje van Marino met de vraag of ik de vrijdag kon spelen. Ik heb die nacht niet geslapen. Eerst dacht ik om de hele set uit het hoofd te leren. Maar al vlug zag ik dat het onbegonnen werk was. Dus ben ik toen de hele set in partituren gaan uitschrijven. De donderdagavond gerepeteerd, de vrijdagavond zat ik op de Rollofeesten achter de drums.” Marino knikt. “Dat was oké, de volgende dag, de zaterdag ging het al beter en de zondag was het goed. En sindsdien is het alleen maar beter geworden. Ze is losgekomen van haar partituren en ze doet haar eigen ding met de nummers. Het heeft een andere feel, maar het we hebben niets aan kwaliteit ingeboet.”

Comeback niet morgen

Met de paar stappen die Geert al kan zetten, stond hij zaterdag in Den Trap heel eventjes op het podium met een tamboerijn in de hand. Achteraf zat hij met een dubbel gevoel. “Het is goed om te zien dat de groep er helemaal staat en dat het concept onverwoestbaar is als het met passie en kennis wordt uitgevoerd.” Green Onions brengt traditioneel een langgerekte rockende en swingende medley van dansbare meezingers uit het collectieve geheugen. Maar het doet natuurlijk ook een beetje pijn, omdat ik er liefst van al zelf bij zou zijn.” Zijn comeback is echter nog niet voor morgen. Hij mag dan een verwoed sporter zijn en een doorbijter, die al eerder zo snel van blessures herstelde dat dokters er versteld van stonden, dit keer durft hij nog geen datum te prikken. “Ergens is het een geruststelling te zien dat het allemaal zo goed loopt. Hélène is steengoed, beter dan ik. Ik ben dus op mijn gemak. Mocht de boel niet draaien, zou het voor mij een bijkomende stressfactor zijn. Nu kan ik rustig een extra maandje wachten.” Te horen aan het applaus toen Geert het podium van Den Trap besteeg, zijn de fans van Green Onions hem niet vergeten. Hopen dat hij, al is het maar even, achter zijn vertrouwde drums zit wanneer zijn band traditioneel de Sinksenfeesten afsluit in de Reynaertstraat.

Geert Omey stond vijf minuten op het podium maar dat was lang genoeg om tijdens 'Shout' even naar de tamboerijn te grijpen.
Geert Omey stond vijf minuten op het podium maar dat was lang genoeg om tijdens ‘Shout’ even naar de tamboerijn te grijpen.