Throne of Thorns presenteert grensverleggend debuut

Throne of Thorns bestaat uit Guy Vercruysse, Wim Rotthier, Thomas Verleye, Oostendenaar Josey Hindrix en Baruch Van Bellegem. © gf
Philippe Decruynaere
Philippe Decruynaere Medewerker KW

Throne of Thorns, de metalband rond Thomas Verleye (39), bracht een debuutalbum uit dat in alle opzichten verre van alledaags is. Converging Parallel Worlds is een combinatie van melodieuze metal met klassieke, cinematische elementen.

De fundering van Throne of Thorns werd een tiental jaar geleden gelegd. Toen betrof het nog een eenmansproject van Thomas Verleye waarbij hij wat aan nummers sleutelde tussen het werk voor andere bands door. Thomas is uit Zuienkerke afkomstig, maar woont nu in Wetteren. Hij werkt bij het VLIZ in Oostende als senior marien wetenschapper.

Voor overleden vader

“Er was geen deadline mee gemoeid, dus ook geen druk. Achteraf bekeken had ik er liever vroeger mee aan de slag gegaan, want mijn vader die in 2014 overleed en aan wie dit album opgedragen wordt, wou tijdens de laatste weken van zijn leven graag nog alle nummers horen waaraan ik werkte. Toen moest hij het jammer genoeg doen met slechtklinkende MIDI-files en fragmentarische composities. In die zin zou ik graag de tijd kunnen terugdraaien, want ik wou dat ik hem het eindresultaat had kunnen laten horen”, aldus Thomas Verleye.

“In 2018 begon het project concreter te worden en werd de huidige bandbezetting gevormd. Alle bandleden hebben een verschillende achtergrond, gaande van jazz over rock tot metal. Dat maakt het extra interessant. Want niettegenstaande ik de nummers heb geschreven en de werkkaders heb gecreëerd, is het nog steeds aan de individuele artiesten om die kaders op hun eigen manier in te vullen. Het eindresultaat is dan ook een collectieve verdienste waarbij iedereen de songs vanuit zijn individuele invalshoek heeft benaderd.”

De rode draad doorheen het debuutalbum is ‘onrechtvaardigheid’, waarbij de nummers zich verdiepen in de verleidelijke greep van het kapitalisme, machtsmisbruik en zelfzucht. “De titel van het album dient als metafoor voor de steeds afnemende tijd om onze destructieve koers en ondoordacht handelen te veranderen en te voorkomen dat de aarde en de mensheid bezwijken onder de verwoestende gevolgen van meedogenloze welvaart. Economische motieven en machtslust liggen immers vaak aan de basis van heel wat wereldproblemen, zoals de achteruitgang in biodiversiteit, de klimaatproblematiek, mensenhandel, moderne slavernij en oorlogen. Elk van de nummers belicht daarin een maatschappelijk thema en wordt in hoofdzaak bekeken vanuit het perspectief van de slachtoffers. We willen niet zozeer een mening opdringen aan de luisteraars, maar we willen iedereen vooral uitnodigen om niet weg te kijken van de problemen en zelf over de inhoud te reflecteren.”

Ook de naam van de vijfkoppige band Throne of Thorns sluit daarbij aan. Die naam vormt een metafoor voor de wijze waarop de mens omgaat met de aarde en zijn omgeving. “Velen beschouwen ons als de dominante soort waarbij we onszelf boven natuurlijke processen plaatsen (throne betekent dominante heerser, red.). In werkelijkheid zorgen onze daden ervoor dat we een van de weinige soorten zijn die hun eigen ondergang in een stroomversnelling dreigen te zetten (thorns staat voor doornen, red.). Overmoedige beslissingen, grootheidswaanzin en een vals geloof in de mogelijkheid om foutieve keuzes in het oneindige te resetten zullen finaal een eindig verhaal vormen.”

Pesterijen

Underworld, de eerste single van het album, is gebaseerd op persoonlijke ervaringen en belicht de moeilijke strijd die tal van personen ondergaan als gevolg van het hedendaagse gebrek aan empathie binnen onze steeds meer individualistisch wordende samenleving. “Met een focus op de impact van pesten en de conflicterende emoties die het slachtoffer ervaart, wil het nummer vooral het beleid een spiegel voorhouden”, stelt Thomas Verleye. “Daders worden de dag van vandaag nog te veel beschermd en slachtoffers vaak niet serieus genomen. In de muziekvideo wordt deze boodschap versterkt door mijn eigen dochter en vrouw, die in het verleden zelf slachtoffer is geweest van zware pesterijen”, besluit muzikale duizendpoot Thomas Verleye.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier