Van vrijdag 8 t/m zondag 10 juli vindt opnieuw, na twee jaar onderbreking door de pandemie, het Cactusfestival plaats in het Minnewaterpark. De vzw Cactus bestaat een halve eeuw. Een gesprek met stichter Rolle De Bruyne en directeur Patrick Keersebilck.
In november 1972 zag de vzw Cactus het levenslicht. Medestichter Rolle De Bruyne (73) vertelt: “Ik was in die periode melkboer en bierhandelaar, omdat mijn vader ziek geworden was. Maar ik zag het niet zitten om dat te blijven doen, ik had voor sociaal werker gestudeerd. Samen met mijn studiegenoot Willy Jansens én met mijn vrouw Denise Hudders wou ik aan vormingswerk doen. Er bestond op dat vlak toen niks in Brugge.”
Hoerenkotje
“We dachten aan de combinatie van een ontmoetingscafé met optredens, café theater en cursussen over landbouw en energie. Het hoerenkotje op de hoek van het Sint-Amandsplein kwam vrij. We voerden er actie tegen wapentransporten en de uitbouw van de haven.”
“Maar we verhuurden ook fietsen aan toeristen en mochten van de progressieve pastoor in Sint-Walburga een sitarconcert organiseren. De muzikanten haalden we op in Amsterdam, we spiegelden ons aan de Nederlandse Provo-beweging.”
Hippiejaren
“’t Waren de hippiejaren, we kwamen op voor de rechten van de arbeiders en gaven onszelf een karig loon van 12.000 franken (300 euro), dank zij de inkomsten van het Cactus café. Pas later kreeg onze vzw subsidies.”
“In het kader van de braderie op het Sint-Amandsplein organiseerden wij gratis optredens. De eerste keer nodigden we Walter De Buck uit. Daaruit is het Cactusfestival ontstaan.”
“De gratis concerten waren zo populair dat het Sint-Amandsplein te klein werd, midden de jaren ‘80 werd uitgeweken naar het Minnewaterpark. Kort daarvoor kwam het tot een splitsing binnen Cactus, waarbij enkele vormingswerkers de Volkshogeschool oprichtten.”
Kleinzoon
“Zelf was ik er dan niet meer bij, want ik had de bioboerderij De Hogen Akker in Oedelem opgericht. Eventjes probeerde ik dat te combineren met een halftijdse job bij de vzw Cactus, maar dat lukte niet. Maar ik heb al die jaren geen enkele editie van het Cactusfestival gewist.”
“Dit weekend neem ik voor het eerst mijn kleinzoon Julian (12) mee. Wie ik wil zien? Robert Plant natuurlijk. Al speelt die nu bluegrass en country met violiste Alison Krauss. Ik vrees dat hij Stairway to Heaven niet zal zingen…”
Zwoele Kikker
Huidig directeur Patrick Keersebilck (62) startte zijn carrière bij Cactus midden jaren ‘80: “Na mijn bachelor cultureel werk was ik eerst actief in De Volkshogeschool, de periode dat een Vlaams Blokker daar een paar kogels afvuurde op dat ‘links nest’, met een ‘schampschot’ bij een bezoeker tot gevolg. Muziek was altijd al een passie, met enkele vrienden richtte ik o.a. de vzw De Zwoele Kikker op, dat bluesconcerten organiseerde en ook aan de basis lag van de Belgian Blues Night in de Beurshal.”
“Toen ik daar startte, was Cactus nog een studie- en actiecentrum, dat o.a. actief was tegen het dumpen van kernafval, wapentransporten en bezoeken van schepen met kernwapens via/in Zeebrugge. In Cactus werd ook de blauwdruk gemaakt voor het huidige Brugse verkeersplan, met onder andere tweerichtingsverkeer voor fietsers. Kort daarvoor kwam het tot een splitsing binnen Cactus, waarbij een aantal medewerkers samen met jeugdhuis de Torre vormingscentrum De Volkshogeschool oprichtten, in de Baliestraat.”
Barwerking
Rolle De Bruyne beaamt: “We hebben strijd moeten leveren. De vormingswerkers wilden het ontmoetingscafé als melkkoe gebruiken voor de Volkshogeschool, we hebben dit kunnen verhinderen. De barwerking is belangrijk voor een culturele vzw.”
Toen het pand van Cactus op het Sint-Amandsplein verkocht werd, verhuisde de organisatie naar Den Groten Hert (nu tapas bar Sol y Sombra) in de Langestraat en opende er ‘Cactus Cultuur Café’.
Later kwam daar ‘Cactus Club’ bij in de voormalige nachtclub Chapeau Buse in de Sint-Jakobsstraat. Kort na de eeuwwende moest de vzw Cactus echter gedwongen opnieuw op zoek naar een alternatieve locatie.
MaZ
“De MaZ op Sint-Andries werd de locatie voor de meeste van onze concerten. Al snel werd daar echter duidelijk dat dit geen echt werkbare situatie was voor Cactus. Te weinig beschikbare data zorgden ervoor dat we veel interessante concertaanbiedingen aan ons zagen voorbij gaan, iets wat onze positie én die van Brugge in het Vlaamse pop- en rockcircuit in zekere zin deed devalueren.”
“Vandaar rijpte de idee om een eigen muziekclub te bouwen. In het najaar opent het nieuwe Cactus Muziekcentrum op het Kanaaleiland zijn deuren. In de laatste rechte lijn weet de organisatie zich echter geconfronteerd met een stijging van de bouwkost van 30%. Vanuit Vlaanderen werd alvast bijkomende steun beloofd en ook de stad Brugge bekijkt dit.
Info: www.cactusfestival.be
Cactusfestival
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
