Wie dacht dat coole dj’s een reusachtig ego hebben, alleen ’s nachts onder de mensen komen en er een liederlijk leven op nahouden, moet dringend zijn mening herzien. We ontmoeten op de Mercator een heel warme, bescheiden Kevin Van Bever (39), beter bekend als dj B-Kay, die al op heel jonge leeftijd van muziek zijn passie maakte. “Ik experimenteer graag, maar een dj moet in de eerste plaats draaien voor zijn publiek, niet voor zichzelf.”
Dat hij een groot publiek met zijn optredens kan begeesteren – of het nu op een feest is of op een populair festival – heeft Kevin al genoegzaam bewezen. “De liefde voor muziek was er van jongs af aan. Ik was acht of negen toen ik MTV ontdekte. Toen al vond ik de hiphop-stijl heel goed, en vanaf het ogenblik dat ik mijn ‘zondag’ kreeg van ma en pa (glimlacht) begon ik cd’s te kopen. Mijn collectie breidde almaar uit, maar van draaien was toen geen sprake, integendeel. Ik was een eerder verlegen jongen. Uitgaan en zo, dat was niet echt mijn ding. Het bleef vooral bij luisteren naar muziek. Maar toen ik 16 was, begon het toch te kriebelen en wou ik ontdekken wat er zo allemaal buiten mijn vier muren gaande was.”
En het hek was van de dam.
“Toch niet (lacht), maar ik ontdekte in Oostende wel Le Dôme. Er waren toen in Oostende niet veel discotheken die mijn favoriete genre speelden. Le Dôme was de enige plaats waar dj’s uit het binnenland draaiden. Ik had veel bewondering voor die kerels. Dj’s zijn vandaag de nieuwe rocksterren, maar voor mij was dat toen al zo. Daar kreeg ik de microbe om zelf te draaien te pakken.”
Van luisteren naar zelf spelen, dat moet een grote stap geweest zijn, niet?
“Absoluut. Ik begon na de kennismaking met Le Dôme heel vlug mijn eigen materiaal aan te kopen en te oefenen, heel veel te oefenen. Je moet echt weten waar je mee bezig bent. Met muziekkennis alleen red je het niet. In mijn beginperiode draaide ik vinyl platen. Nu gaat dat allemaal digitaal in zijn werk. In plaats van een vracht platen mee te zeulen, lukt het nu perfect met een stick waar alle muziek op staat.”
Trouwens, wat maakt er iemand tot een goede dj?
“Heel belangrijk is je muziekkeuze. Mijn stijl leunt iets meer aan bij het technische genre. Ik experimenteer graag omdat spelen toch meer is dan gewoon te mixen. Maar je moet er in de eerste plaats voor zorgen dat je het publiek mee hebt in je verhaal. Je kunt altijd aan de toeschouwers zien of je goed bezig bent of niet. Het is tenslotte voor hen dat je het doet.”
Ik ben een zestiger, weliswaar jong van hart en van de Woodstock generatie, die in zijn wonderjaren ging kijken naar groepen op een podium. Ik heb dan ook nooit begrepen wat het succes is van een dj…
“Met alle respect voor je leeftijd (knipoogt), zoals ik zei: de bekende dj’s zijn de rocksterren van vandaag, zonder afbreuk te doen aan andere optredens, natuurlijk. Zij staan op gigantische podia en zorgen voor een grootse show met vuurwerk, lasers en tal van effecten. De ambiance die ze brengen, is ongelooflijk. Kijk naar evenementen als Tomorrowland, waar mensen van over de hele wereld naartoe komen.”
En toen kwam jouw eerste legendarische optreden,…
“Was me dat een avontuur! Ik moet 17 geweest zijn Mijn eerste boeking was in het toenmalig Media Center. Er vond daar een festivalletje plaats onder de noemer ‘I love R&B’. Ik was er met een dj die ik goed kende naartoe getrokken en die had me gepusht om wat platen mee te brengen. Ik kreeg meteen ook de kans om een setje te spelen. Ik moet toegeven dat het op niet veel trok, maar ja, je eerste keer vergeet je niet hè.”
Maar wat volgde, was duidelijk veel beter…
“Na die eerste ervaring volgden er wat losse opdrachten, onder meer in Oostende en in Gent, later in onder meer Antwerpen, Brussel en Hasselt. En toen kreeg ik de kans om op mijn 18de elke zaterdag hier in de Carré Beach te spelen. Dat gaf mijn carrière als dj een grote boost.”
Je draait ook nog steeds op hele grote events.
“Inderdaad, en dat is fantastisch. Ik sta al sinds de eerste editie in 2002 op de affiche van Ostend Beach. Dat heb ik te danken aan de bekende en steengoede Mario -dj Di Maro – Willems. Hij vroeg me of ik het zag zitten om, in aanvulling van zijn optreden, een hele set met mijn muziek te spelen. En sindsdien zijn Mario en ik de enige dj’s die al ieder jaar op Ostend Beach hebben gestaan.”
Maar je treedt ook al enkele jaren op tijdens Tomorrowland. Wat doet zoiets met een mens?
“Er zijn geen woorden om een dergelijke ervaring te beschrijven. Ik sta er al vier jaar na elkaar op de Radio Ultra Modern stage. Dat is nogal raar gekomen. Op een dag kreeg ik uit het niets een Facebookbericht van iemand die op zoek was naar dj’s om op haar stage te draaien. Ze vroeg me om een mix van mijn muziek op te sturen. “Als je het ziet zitten, mag je komen draaien”, liet ze me weten. Ik twijfelde geen moment. Het mooie aan Tomorrowland is dat de toeschouwers niet in de eerste plaats voor de sterren komen, maar vooral voor de muziek en de onnavolgbare sfeer.”
Valt het nachtelijke dj-werk te combineren met een dagtaak?
“Er is veel veranderd tussen toen en nu. In de Carré Beach draaide ik van 18 uur tot zes uur in de morgen om dan te gaan werken. Dat kruipt in de kleren, maar als je jong bent, lukt dat nog wel. Ik probeer nu de lange nachten te vermijden en kies voor kortere sets. Ik heb bovendien een fantastische job als store manager van Lab9, hier in Oostende.”
Wat brengt de toekomst?
“Ik ben veel selectiever en rustiger geworden. Dat heeft alles te maken met mijn relatie en mijn kinderen, de liefde voor mijn gezin. Het is een kwestie van prioriteiten stellen en zij komen op de eerste plaats. Maar dat ik nog steeds kan optreden, maakt mij heel gelukkig.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
