Wijlen acteur Johny Voners, wereldberoemd in Vlaanderen als Xavier Waterslaeghers van F.C. De Kampioenen, mag trots zijn op zijn kleinzoon Tibo Polleunis. Hij is amper 21 maar heeft nu al tonnen ervaring in de muziekwereld. Sinds het begin van zijn humaniora loopt Tibo school aan muziekinstituten. Zijn afstudeerproject aan PXL-Music in Hasselt kwam zopas uit op cd.
Tibo Polleunis groeide op in Aarschot, maar woonde in zijn tienerjaren zowat overal. Vandaag leeft hij in de rand van Brugge. “Ik ben thuis altijd omringd geweest door muziek”, steekt Polleunis van wal.
“Mijn opa zong en mijn mama en broer speelden gitaar. Ik trok met hen mee toen zij muziekles volgden. Zodra ik kon, heb ik hun voorbeeld gevolgd. Op mijn zesde kreeg ik een speelgoeddrum, voor mij het startsein om op alles te beginnen roffelen.”
Skelms
Het gaf Polleunis de spoorslag om op zijn twaalfde op internaat in Oostakker te gaan om aan Muda Kunstsecundair in Evergem Jazzdrum te volgen. Hij kreeg er les van onder meer de bekende gitarist Eric Melaerts, die hem Combo onderwees. Na die zes jaar trok de geboren Leuvenaar naar Hasselt voor een bachelor Pop- en Rockdrum aan de hogeschool PXL-Music. “Om mijn diploma te behalen, moest ik een eindwerk maken. Dit heb ik samen gedaan met medestudent Andris Barabas alias Bardos, die aan PXL-Music Elektronica gestudeerd heeft”, schetst Polleunis.
“Ik doopte dit drum-‘n-bass meets dubstep meets EDM-project Skelms. Er was een mooie wisselwerking tussen ons. Ik maakte de demoversies van de nummers. Hiervoor ben ik zelfs de studio ingedoken om meer dan duizend drumsamples op te nemen. Toen die demo’s klaar waren, heeft Andris de tunes productioneel opgetild. Het is dansmuziek met de dynamiek van metal. Over dit project heb ik zelfs een paper geschreven.”
Skelms is de Zuid-Afrikaanse term voor dieven. Naar dit land zou hij samen met zijn opa Johny Voners afreizen, maar door diens overlijden is het er niet meer van gekomen, ook omdat de eerste lockdown toen van kracht werd. Voor zijn grootvader nam Polleunis het instrumentale jazznummer 1945 op.
“Skelms blijft leven, want zopas is onze eerste titelloze ep op cd uitgekomen met vijf nummers. Dit schijfje hypnotiseert (zoals in Cycle), maar dompelt je ook in een sfeer onder die maar blijft uitdijen, dankzij de outro van het afsluitende Eternal. We willen met Skelms ook live gaan spelen, met twee drummers die er tegenover elkaar op los hengsten. Muziek voor in de Club van de Ancienne Belgique in Brussel, maar net zo goed voor op Tomorrowland.”
Mix van stevige stijlen
Ondertussen zit Polleunis in zijn schakeljaar, in afwachting dat hij voor zijn masterdiploma kan gaan aan de universitaire Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK), ook al in Gent. “Mijn eerste bandje heette Zone 1. Ik telde nauwelijks acht lentes en speelde samen met mijn drie jaar oudere broer Jo. We brachten covers, maar ook al eigen werk. Bijzonder amateuristisch”, glimlacht Polleunis.
“Sindsdien ging het er alsmaar professioneler aan toe. Naast Skelms houd ik er vandaag nog twee projecten op na. Zo is er Shikata Ga Nai, waarvan de naam verwijst naar een Japanse term voor iets waar je niets aan kunt veranderen. Die term stamt uit de computerwereld. Met zijn vijven maken we al drie jaar fusion, een genre tussen rock en jazz dat het begin jaren 70 erg goed deed. We lopen er de kantjes van de gekkigheid in de muziek mee af. Sinds enkele maanden drum ik ook bij Boskat, mijn grootste project. Vincent Van Santvoort is zanger-gitarist. Met zijn tweeën brengen we een stevige mix van poppunk, rock-n’-roll, metal en grunge, dooraderd met invloeden die ergens tussen Rage Against The Machine en Royal Blood te situeren vallen.”
”Mijn muzikale droom? Zoals die van zoveel jongetjes: de wereld rondtoeren met een band. Misschien een ijdele droom, maar ik ben nog jong genoeg en gevrijwaard van cynisme om die droom intens na te jagen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
