Het nieuwe seizoen van Vlaanderens meest gerenommeerde blues- en jazzclub is ondertussen spetterend afgetrapt door Working Men. Al bijna 60 jaar gaan ze mee, de vrijwilligersploeg die menig muziekliefhebber in binnen -en buitenland elke maandag op bluesy noten van legendes trakteert. Geen sinecure anno 2023. Hoe ze het voor elkaar krijgen, vroegen we op hun jaarlijkse kuis- en klusjesdag.
Het recept voor succes telt maar enkele ingrediënten. Absolute en onverdroten topkwaliteit op de planken, een gezond-gierig financieel beleid, een pand dat karakter en geschiedenis ademt, maar bovenal: één team, één ploeg. “Dit is ónze club”, klinkt het eensgezind.
“Verenigingen krijgen het alsmaar moeilijker om vrijwilligers te engageren”, zegt Franky Van de Ginste (61). “Wij slagen daar wel in. De jongste is 27, de oudste 87. Velen hebben meer dan 30 jaar op de teller staan. Waarom? Omdat we een muziekfamilie zijn met één gezamenlijk doel: de boel laten draaien, het publiek in de watten leggen en de artiesten verwennen.”
“Wie zich bij ons engageert, komt terecht in een warme en diverse groep waar ieders kwaliteiten tellen. Iedereen voelt zich verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van onze club. Gewoon een uurtje pintjes komen tappen in ruil voor een gratis optreden, dat is niet de insteek waarop wij drijven. Echte betrokkenheid, door dik en dun, dat maakt ons wie we zijn.”
Harde jaren
“We kregen al rake klappen doorheen de jaren. Financiële uitdagingen, logistieke problemen maar ook persoonlijke drama’s”, vertelt Jan. “We lopen elkaars deur niet plat en we gaan niet elke week samen op stap, maar als er met één van ons iets scheelt, dan springt iedereen. De solidariteit is enorm. Dit is geen concertzaaltje, onze vereniging is bezield en doorleefd. En precies dat houdt onze vrijwilligers aan boord.”
Programmator Guy Van Hoorebeke (60) vult aan: “Wij kénnen bijvoorbeeld ook ons publiek, hun namen, wiens kinderen herexamens hebben, waar er een sterfgeval in de familie is. Dat creëert een diepe band en die verwevenheid voelen en appreciëren onze bezoekers.” Niet alleen de vrijwilligersploeg en de bluesfanaten verliezen hun hart aan Banana Peel. Ook de bands en artiesten zakken maar al te graag af naar Ruiselede.
“Wij zijn niet het zoveelste optreden in de rij dat afgewerkt moet worden. Een Amerikaanse band die al 20 Europese tournees speelde, maar nog nooit bij ons ‘mocht’ optreden, daar wordt mee gelachen in internationale middens”, gaat Guy verder. “Ook de unieke locatie draagt daartoe bij. Dit pand is onvervangbaar, de muziekziel is in elke balk, elke barkruk, elke vloertegel gedrongen. Een fantastische band in een klinisch CC, dat leeft niet, dat spreekt niet. Wie hier binnenstapt, voelt de zwoele adem van bijna 60 jaar jazz en blues over zich neerdalen.”
Vernieuwen
Traditie en geschiedenis zijn belangrijk, maar vernieuwing ook. “Je moet mee om niet te vast te roesten”, zegt Franky. “Daarom is vers bloed broodnodig. Onze jongelingen komen met frisse ideeën, programmeren de website, weten en kennen meer van sociale media. Die interactie tussen de verschillende generaties zorgt voor de nodige dynamiek en beweging.”
Een korte vragenronde bij de vele aanwezige vrijwilligers bevestigt het verhaal van de bestuursleden. “Waarom wij hier nagels kloppen, poetsen als bezetenen en installaties tot het laatste detail checken?”, vraagt Kathy Reynaert, al 45 jaar actief in de vzw. “Omdat we houden van muziek, van onze club en van elkaar.”
Info: www.bananapeel.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
