Na een radiostilte van vier jaar laat de Izegemse band Waar is Ken? met nieuwe single Tuimelkruid opnieuw van zich horen. De groep vuurt nog steeds met veel enthousiasme zijn kenmerkende dromerige pop op de luisteraar af, maar doet dat voortaan met de Brugse Marléne T’Jonck (26) als zangeres en ook bassist Bart Parmentier (45) uit Dadizele is nieuw in de rangen.
In 2015 maakten ze op debuutplaat ‘Dwaaltuin’ het mooie weer met poëtische fluistersongs als Wimperzoen, Grasgewijs en Hebjelief. Twee jaar later zochten de leden van Waar is Ken? voor album ‘Rafelrand’ hun inspiratie in de grootstad. Tussendoor bleek hun Nederlandstalig repertoire zelfs tot in de Verenigde Staten fans te hebben. Dat resulteerde in een Amerikaanse clubtoer en een instrumentale versie van het lied Sluimerdans op de soundtrack van Netflix-serie Flaked.
Op hun lauweren rusten doen Geerwin Vandekerckhove (zang), Gunter Callewaert (piano, synths) en Lino Lefever (drums) en producer Toon Bosschaert echter niet. Zangeres Marlies Dorme haakte af door stemproblemen, maar met de Brugse Marléne T’Jonck dient zich een waardige opvolgster aan en ook bassist Bart Parmentier is nieuw.
Aangenaam! Eerst en vooral: hoe komen een Brugse en een Dadizelenaar bij Waar is Ken? terecht?
Marléne: “Tijdens de eerste lockdown had ik online wat muziekfilmpjes gepost en die zijn ook Gunther niet ontgaan. We hebben Nicolas Delfosse (ex-Red Zebra – nvdr.) als gemeenschappelijke vriend en raakten zo met elkaar in contact. Ik heb een coverband met mijn zus, maar ook enkele andere muzikaal projecten, waaronder een met Gunther. Ik ben al van kindsbeen af met muziek bezig en volgde al opleidingen cello, klassieke gitaar en zang. Nu volg ik het eerste jaar jazz-pop-rock aan het Conservatorium in Brugge. Op een zomerdag stelde hij de vraag of ik interesse had om Waar is Ken? te vervoegen. Het vervolg kennen jullie.” (lacht)
Bart: “Ik ben al iets vroeger ingestapt. Toon heeft beslist niet langer live mee op de planken te staan, maar blijft wel aan boord als producer. Daardoor was er plaats voor een nieuw bandlid en omdat ik zelf al heel wat muzikale watertjes heb doorzwommen, kwamen ze bij mij terecht. In het verleden speelde ik onder andere bij Het Zesde Metaal, Lemon en Clear Season. Nu nog ben ik actief bij Seven Oaks en Ann Lee.”
Jullie muzikale parcours kennen we ondertussen, maar wat doen jullie in het dagelijks leven?
Bart: “Als coördinator bij Inter werk ik mee aan de toegankelijkheid van evenementen. Zo hebben we indertijd mee het Dranouter-festival voor allerlei doelgroepen toegankelijk gemaakt. Dat gaat echter breder dan de evenementensector, die het nu wat moeilijker heeft. We doen dat bijvoorbeeld ook voor vaccinatiecentra of andere gebouwen.”
“Het DNA blijft hetzelfde, maar met eigen accenten”
Marléne: “Ik werk als maatschappelijk thuisbegeleidster bij vzw De Kade, die mensen met een beperking of ontwikkelingsprobleem ondersteunt. Ik sta vooral doven en slechthorenden bij op hun thuisfront. Het is een job die enorm veel voldoening geeft.”
Klinkt Waar is Ken? anders met jullie aan boord?
Bart: “Ja en neen. Aan het DNA van de groep werd niet geraakt, maar het is duidelijk dat dit Waar is Ken? anno 2021 en niet anno 2018 is. We leggen onze eigen accenten. In de zoektocht naar een nieuwe zangeres stond het vast dat de stem helemaal anders mocht zijn. We hebben zelfs even gerepeteerd met iemand met een ander stemgeluid. Dat was tof, maar de klik was er niet. Bij Marléne zat dat wel meteen goed. Haar stem klinkt gelijkaardig, maar heeft meer ‘body’ en je hoort meer middentonen, wat dan weer nieuwe mogelijkheden biedt.”
Geerwin: “We houden nog steeds vast aan wat wij goed vinden. De ene focust zich op het onschuldige in onze muziek, de andere op de elektronische invloeden en nog een andere op de teksten. Die gelaagdheid zorgt dat we bij een brede doelgroep interesse opwekken. Rafelrand was meer een conceptuele uitstap, terwijl we nu – en Tuimelkruid is daar een mooi voorbeeld van
Wat voor invloed heeft corona op jullie muzikale proces?
Marléne: “Samen in een repetitieruimte zitten is er door de pandemie nog niet van gekomen, maar we hopen daar dit voorjaar hopelijk verandering in te kunnen brengen. Fijn is dat niet, maar we hebben gemerkt dat we ook door virtuele samenkomsten al veel hebben kunnen doen. Mijn voordeel is dat ik me goed heb kunnen inwerken. Ik kende Waar is Ken? hélemaal niet. Gelukkig heeft Geerwin me de volledige geschiedenis doorgestuurd zodat ik in korte tijd weer helemaal mee was.”
“Marléne heeft een gelijkaardige stem als haar voorgangster, maar met meer ‘body’ en middentonen”
Bart: “In een studio of repetitiekot ontstaat er vaker iets spontaan. Die mogelijkheid is er nu minder, maar door van thuis uit te werken en elk iets door te sturen, bouwen we gaandeweg aan nieuwe nummers. De een aan de tekst, de ander aan de melodieën en dan brengen we alles digitaal samen. Het mooie daarvan is dat je soms tot honderd verschillende versies van een nummer kan maken, tot het écht goed zit. En sommigen onder ons zijn elkaars knuffelcontact, dus we zijn niet helemaal van elkaar afgesneden. Ik had wel het geluk nog voor corona aan boord te zijn gehesen en kon al in het echt eens met de groep repeteren.”
Waar is Ken? staat bekend voor zijn intrigerende, artistieke liveshows. Wat mogen we daar in de toekomst van verwachten?”
Marléne: “Het is alvast de bedoeling om mijn klassieke gitaar en cello mee op het podium te brengen. In combinatie met de elektronische klanken van de band gaat dat ongetwijfeld iets moois opleveren. Optreden zit er nu nog eventjes niet in, maar we zien het alvast heel erg zitten. Hopelijk deze zomer, maar het zal allicht eerder dit najaar worden.”
Wanneer mogen we nog meer nieuw werk van Waar is Ken? verwachten?
Geerwin: “We zouden graag nog voor de zomer een tweede single de wereld in sturen. We hebben al heel wat nieuwe nummers, maar we blijven eraan verder werken.’”
Bart: “We hebben alvast materiaal voor een nieuw album, maar straks kan er evengoed een EP komen. We zien wel wat de toekomst brengt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
