Van Parijs tot het zuiden van Frankrijk, de leden van The Wild Classical Music Ensemble vertrekken op tournee. Een druk schema gecombineerd met een postpunk klankenpallet zorgen voor de complete rockvibe. Opmerkelijk detail: zowat alle artiesten van de band hebben een beperking, maar dat beperkt hen niet.
Brullende gitaren, keiharde drumsolo’s en een soundcheck waar niets aan het toeval wordt overgelaten. In de zaal van De Kreun maakt de Kortrijkse postpunk band The Wild Classical Music Ensemble zich klaar om het startschot van zijn tournee te geven.
“Het idee begon 15 jaar geleden, onder impuls van Brusselaar Damien Magnette”, vertelt Evita Werbrouck. Als productielid van The Wild Classical Music Ensemble volgt ze het reilen en zeilen van de rockband op. “Damien kwam aankloppen bij de Kortrijkse vzw Wit.h, een organisatie die kunst voor en door mensen die anders zijn in de kijker zet. Tijdens een workshop was hij overdonderd van het talent dat onze mensen hadden. Meer nog was hij ondersteboven van het feit dat ze die artistieke vrijheid zonder enige begrenzing konden ervaren. Daar werd de basis gelegd van The Wild Classical Music Ensemble. We hebben een zanger die blind is en een zanger met een verstandelijke beperking. Onze fluitspeler gaat eveneens met een beperking door het leven, maar toch laten ze zich er niet door beperken. Ze spelen muziek met heel wat passie en dat druipt bijna van het podium.”
Frustratie
In 15 jaar tijd kon de band ondertussen al vier albums op de markt brengen. Het laatste exemplaar, Hell Gate, werd overigens volledig opgenomen in het atelier van de bekende kunstenaar Johan Tahon. Daar werden ook de contacten gelegd met Lee Ranaldo. De ex-gitarist van Sonic Youth, die op Spotify goed is voor miljoenen likes. Hij zal de groep begeleiden tijdens een Europese tour, die hen tot in verschillende wereldsteden zal brengen.
Wim Decoene is een van de nieuwste leden van de band en vervult er de rol van zanger. “Hell Gate was erg persoonlijk als album”, blikt hij terug. “Corona was de hel. Ik moest tien weken in de instelling blijven en kon mijn ouders niet zien. Dat was echt shit. Die frustratie hebben we in onze muziek kunnen wegwerken en we delen meteen een duidelijke boodschap: nooit meer.”
Samen met de andere bandleden en Lee Ranaldo trekt Wim dan ook door Europa, waar ze op verschillende locaties zullen optreden. “Vandaag Kortrijk, waar we de toer starten, en morgen Brussel. Dan gaan we nog naar Parijs, Lyon en zelfs Metz. We rijden rond in een bestelwagen die we in Kortrijk hebben gehuurd en dat zal ook wel een uitdaging worden. Ik ben immers nog nooit zolang van huis weggeweest, al denk ik dat het allemaal wel goed zal verlopen. De bandleden komen een beetje van overal. Zo is er ook iemand van Bergen, die enkel Frans spreekt. Ik spreek geen Frans, maar we begrijpen elkaar en dat is het allerbelangrijkste. Ik zou alvast niet meer zonder de band en de muziek kunnen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
