Toen Johan Verscheure in 1996 op werkreis naar Chicago ging, belandde hij in het café van blueslegende Buddy Guy. Sindsdien is de blues een levensstijl voor hem geworden. Toen hij vorig jaar met pensioen ging, stampte Johan Ypres Blues uit de grond, waarmee hij maandelijks concerten organiseert in ‘t Groenhuis.
Johan Verscheure (66) werkte jarenlang als demonstrateur voor PB Gelatins, de voedingsafdeling van Tessenderlo Chemie, en reisde in die hoedanigheid de wereld rond. Zo kwam hij in de jaren negentig in Chicago terecht, niet wetende dat die zakentrip zijn leven zou veranderen.
“Mijn hotel was op 300 meter van het restaurant van blueslegende Buddy Guy en wat eet je in Amerika? Een hamburger natuurlijk”, lacht Johan. “Ik was daar 17 dagen en ik heb 17 dagen een hamburger gegeten. De liefde voor de blues is daar ontstaan. Nochtans was ik toen al veertig. Wat vooral indruk op me maakte, was dat er iedere dag artiesten kwamen om te vragen of ze er mochten optreden.”
Een kwarteeuw later organiseer je nu zelf bluesoptredens. Hoe is Ypres Blues ontstaan?
“Vorig jaar ging ik met pensioen. In plaats van een feest te geven voor familie die je nooit ziet, besliste ik om in ‘t Groenhuis een bluesavond te organiseren waar iedereen welkom was. De groep en de Sabam betaalde ik allemaal zelf. Daar kwam ik Marc Merveille tegen en hij zei: waarom zouden we dat niet verder doen? Dat was eigenlijk niet de bedoeling, maar ik wilde dat wel proberen en dat lukt heel goed. Samen met Dirk Delmaere vormen we een feitelijke vereniging zonder voorzitter. We vullen elkaar goed aan.”
Beginnen jullie al een beetje bekend te geraken in de blueswereld?
“Zeker, het is zelfs zover gekomen dat grote groepen vragen om hier te mogen spelen. We zijn beperkt qua budget, maar ze willen toch komen voor een lagere prijs. Zo hebben we op vrijdag 10 februari Hideaway te gast, een groep die al veertig jaar bestaat en normaal niet te betalen is voor ons. Ik moet ook wel zeggen dat de artiesten echt verwend worden. Zo krijgen ze van Dieter Valentin, die trouwens de zaal van ‘t Groenhuis gratis ter beschikking stelt, de beroemde Buddy Guy-hamburger voorgeschoteld.”
Wat spreekt je aan in de blues?
“Het is de muziek van de gewone kleine man. Zeker de zuiderse blues. We zijn idealisten en doen het niet voor het geld. Integendeel, we steken eraan toe. Het is een liefhebberij. De blues veranderde mijn leven. Voor mij is het ook een filosofie en die passen we toe op ons bluesavonden. Zo nodigen we elke keer vier mensen in kansarmoede uit. Mensen die in nood zijn, of oudere mensen…”
Op elk optreden nodigen we vier mensen in kansarmoede uit
“Wat ook een enorme invloed op mij had, was een uitspraak van Robert Kennedy. Hij zei: ‘Als je geen reden vindt waarom je het niet zou doen, dan moet je het doen’. Die mooie filosofie inspireerde me ook om de eerste bluesavond te organiseren. Ik doe liever iets voor mensen uit de buurt dan voor neven en nichten die ik anders toch nooit zie.”
Aan het logo en de naam te zien zijn jullie wel trots om van Ieper te zijn?
“We zijn heel fier op ons logo, een ontwerp van Diederik Vandenbilcke. Het is de kop van een gitaar, maar tegelijk ook de belforttoren. De snaren van de gitaar zijn de snorharen van een kat, wat dan weer verwijst naar Ieper kattenstad. Ons initiatief ontstond ook omdat er aan deze kant van Ieper nooit optredens of dergelijke georganiseerd worden. We wilden ook mensen samenbrengen. Het ging moeilijk in het begin, maar steeds meer komen er niet alleen bluesliefhebbers langs, maar ook mensen uit de buurt.”
Leeft de blues in Ieper?
“Er zijn meer bluesliefhebbers in Ieper dan je zou denken. We hebben een heel mooi publiek. Mensen die echt komen voor de muziek, en niet om te zuipen. De laatste drie avonden waren telkens zo goed als uitverkocht, goed voor telkens een 90-tal toeschouwers. Ook onze Facebookgroep blijft maar groeien. Ondertussen hebben we al meer dan 1.600 leden.”
Zestien jaar geleden kwam je in Ieper wonen. Voel je jezelf al een Ieperling?
“Zeker. Mijn vader was slager en op zijn vrije dag, de zondag, gingen we altijd wandelen in Ieper, want hij had familie in Boezinge. Ik voel me hier zeker thuis. We wonen in de Weldadigheidstraat in het vroegere klooster, dat ooit een gesticht werd voor moeilijke jongens. Het tofste is dat we op zes minuten van de Gasthuisbossen en negen minuten van de Palingbeek liggen. Daar ga ik vrijwel elke dag.”
Wat zijn de toekomstplannen? Willen jullie nog meer groeien?
“We willen bescheiden blijven. Het enige wat we nu ambiëren is een beetje subsidie van de stad. We hebben zeker ook nood aan sponsors, zodat we meer financiële ademruimte hebben We staan ook open voor samenwerkingen. Zo helpen we mee met het examen rock van de muziekschool dat woensdag in ‘t Groenhuis plaatsvindt. Op 10 februari volgt dan het optreden van Hideaway, op 17 maart hebben we Ann Lee te gast en op 14 april staat Emanuel Picardi op ons podium.”
Privé
Johan werd geboren op 16 april 1956 in Izegem. Op zijn vijftigste werd hij weduwnaar, daarna leerde hij zijn huidige vriendin Ria Dereyne kennen,. Hij heeft een zoon, Rein, en woont in de Weldadigheidstraat.
Loopbaan
Na 14 jaar les gegeven te hebben in Ter Groene Poorte werd hij weggehaald door Tessenderlo Chemie, dat onder de naam PB Gelatins een voedingsafdeling geeft. Vorig jaar in november ging hij met pensioen.
Vrije tijd
Johan stampte begin 2022 Ypres Blues uit de grond, waarmee hij iedere maand concerten organiseert in ’t Groenhuis. Daarnaast houdt hij van wandelen met de hond in de natuur.
Ypersche Katte
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
