Tijdens de Sint Ceciliaviering van de Koninklijke fanfare Sint Cecilia Zonnebeke werden enkele verdienstelijke muzikanten gehuldigd. Jan Bouckaert kreeg het ereteken opgespeld van 50 jaar muzikant.
De muzikale loopbaan van Jan begon al jong. “Als 8-jarige ging ik op zaterdagnamiddag naar de muziekklas van meester Henri Cardoen waar ik notenleer kreeg. Later was er ook meester André Cardoen als lesgever. Na een paar jaar les vroeg ik of ik trompet mocht spelen. Na veel gezaag kreeg ik het instrument en na heel veel oefenen mocht ik aantreden met de harmonie van Beselare. Natuurlijk was ik heel fier.” Jan was ettelijke jaren in de Beselaarse harmonie maar door tijdgebrek en het toen zeer hoge niveau met soms vreemde muzikanten besloot hij een rustpauze te nemen.
Theaterwandelingen
In 2003 organiseerde de Zonnebeekse Heemkring theaterwandelingen onder de naam Heerlijk Verleden in Beselare. “Omdat er dat jaar wat muzikanten nodig waren, speelden heel wat Zonnebeekse muzikanten mee. Er was de fanfare van de katholieken en de fanfare van de socialisten in het toneelstukje. Ik speelde er trompet bij de socialisten en kwam zo in contact met de muzikanten uit Zonnebeke. Mijn hart begon opnieuw te bloeden en van het een kwam het ander en zo sloot ik mij aan bij de fanfare van Zonnebeke.”
Intussen is Jan al 20 jaar blazer bij Sint Cecilia Zonnebeke. Hij speelde er een jaar trompet, maar dirigent Dominique Dewulf kon hem echter beter gebruiken op eufonium en zo schakelde hij over op het zwaardere register. “Beide instrumenten bespeel ik even graag”, vult Jan aan.
Vaste waarde
Jan Bouckaert (62) is momenteel op brugpensioen en woont in de Kloosterlaan in Beselare. Zijn echtgenote Christine Decoodt scheerde destijds hoge toppen als zangeres en ook de kinderen Dieter en Evelien zetten ook hun eerste stappen in de muziek. Zoon Dieter haakte echter af en ging de sporttoer op, maar dochter Evelien sloot zich ook aan bij de fanfare en speelt nu in het korps van Zonnebeke saxofoon.
Ondertussen is Jan een vaste waarde geworden in het korps waarop je altijd kan rekenen. Een uitstap, een concert of de jeugd helpen op een kerstconcert, geen enkele moeite is hem te veel. Steeds staat hij paraat. Met een lach en een knipoog zorgt hij altijd voor de goede sfeer. “Ik doe het nog altijd heel graag. Muziek maakt de mensen blij en gelukkig. Zolang ik kan, zal ik het blijven doen. Ik zou het moeilijk kunnen missen”, besluit Jan met een typische lach.
(NV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
