Huwelijkslied ‘In Koekelare staat een huisje’ van Gino Di Lukaz na 39 jaar weer op de radio

Voor ‘ Klassiekers met een verhaal’ viste Radio 2 het huwelijkslied ‘In Koekelare staat een huisje’ op. “Ze kozen ons verhaal en er werd een mooie video van gemaakt”, lacht Luc Vermote aka Gino Di Lukaz.

‘In Koekelare staat een huisje. Ja, langs de Belhuttebaan. Daar woont een heel lief meisje. Gina is haar naam. Ik heb haar altijd willen trouwen. Wel, dat heb ik vandaag gedaan. En ooit zullen we eens ons huisje bouwen…’ Op de tonen van Will Tura’s Huisje in Montmartre verraste Luc Vermote (62) op 16 juli 1982 zijn kersverse echtgenote Gina (62) met een persoonlijke, muzikale ode op hun huwelijksfeest. Luc had zelfs speciaal de hulp van een orkest ingeroepen. Ondertussen hebben Luc en Gina al vele jaren hun eigen huisje in Koekelare, meer bepaald in de Vlaanderenstraat en zijn ze nog steeds erg gelukkig.

Kandidaat in ‘Pak de Poen’-show

Die muzikale ode aan Gina heeft later nog een stempel op hun leven gedrukt. “Enkele jaren later was ik kandidaat in de ‘Pak de Poen’-show bij Luc Appermont. Hij liet mij een stukje zingen uit dat nummer. Ik heb dat moment aangegrepen om op zoek te gaan naar tien sponsors die mij elk 5.000 Belgische frank wilden geven. Met dat geld heb ik mijn eerste plaatje opgenomen. Toen is mijn carrière als zanger-entertainer begonnen”, vervolgt Luc, die als artiestennaam Gino Di Lukaz heeft. Gina verzorgt de techniek tijdens zijn shows.

Het bijzondere huwelijksverhaal werd nu opgepikt door Radio 2. “Voor Klassiekers met een verhaal , kozen ze ons verhaal en er werd een mooi video van gemaakt. Het nummer betekent vandaag nog altijd heel veel voor ons. Het blaadje waarop ik het nummer destijds schreef, zit nog altijd in ons trouwalbum.”

Beelden gedigitaliseerd

Radio 2 had nog een leuk extraatje in petto. “Enkele jaren geleden lieten we enkele videocassettes digitaliseren. Omdat die met onze passage in de ‘Pak de poen’-show zo versleten was, lukt het niet. Maar Radio 2 heeft de beelden wél kunnen digitaliseren. Zo kunnen we die mooie herinnering blijven koesteren.” (BC)