HAHA. Het kirrend gelach van Charlotte Adigéry in het Minnewaterpark klonk onbewust en onbedoeld voor vele muziekliefhebbers smalend vrijdagavond in het Minnewaterpark. Want ‘HAHA’ was de allereerste ‘songtekst’ van de muzikale partner van Bolis Pupul – Kamagurka’s zoon – die vele festivalgangers na urenlang aanschuiven aan de ingang hoorden op de eerste dag van het driedaags Cactusfestival.
Die dekselse, marginale kezen! De immens populaire Goldband had voor een kleine volksverhuizing gezorgd naar Brugge. Het merendeel van de 10.000 festivalgangers, die erin geslaagd waren een ticket te kopen voor de vrijdag, arriveerden tegelijkertijd in de buurt van het Minnewaterpark.
Muilen
Het gevolg was dat de fans van Goldband vanaf halverwege de Katelijnestraat stonden aan te schuiven richting Bargeplein en velen het concert van hun nieuwe idolen misten. Zelfs twee groepsleden van Goldband bereikten niet tijdig het Minnewaterpark, ze zaten naar verluidt ergens vast in een tunnel.
Bijgevolg haalden Karel Gerlach, Boaz Kok en Milo Driessen twee meiden uit het publiek om mee te zingen, Karel half te strippen en Milo te muilen. Haagse onderbroekenlol! Een meisje mocht zelfs a capella ‘Noodgeval’ zingen, andere hits als ‘Stiekem’, ‘Witte Was’ en ‘Rommel’ werden fel gesmaakt door een weinig kritisch publiek. So what, de zomer is begonnen!
Zot
‘Go to your country were you belong’, zong Charlotte Adigéry een uurtje later tijdens ‘Blenda’. Can you tell me where Goldband belongs? Deze Hagenaars zijn even populair boven als onder de Moerdijk, ze moesten vrijdagavond trouwens nog in Zottegem optreden. Wat zeggen ze bij ons in Brugge? Zot zien doe gen zèère.
Charlotte Adigéry, een Belgische zangeres met Caraïbische roots, en Bolis Pupul, een Gentenaar met een Chinese moeder, stonden eerder deze maand nog op Glastonbury (Europa’s grootste festival). Ze hadden de ondankbare taak om de intiemere nummers uit hun cd ‘Topical Dancer’ tussen twee partybands te spelen. Dansbare, maar fragiele liedjes over bodyshaming, racisme en seksisme. Die boodschap ging grotendeels verloren in het Minnewaterpark, dergelijk concert komt pas ten volle op zijn recht in een kleine concertzaal.
Caesar
En dan was er de Kortrijkse electrorockband Goose. Mickael Karkousse & spitsbroeders deden wat Caesar meer dan twee millennia geleden presteerde: Veni, vidi, vici! ze kwamen, zagen en overwonnen. Je bent voor of tegen Goose. Ofwel vind je dat hun kruisbestuiving tussen electro en vunzige gitaren uniek. Ofwel erger je je aan de lang uitgesponnen repetitieve beats die eerder thuishoren op Tomorrowland.
Ofwel ga je volledig uit de bol. Dat laatste was wat het publiek op Cactus deed, zeker op de nummers uit Gooses meest succesvolle album ‘Sunrise’ dat inmiddels al uit 2010 dateert. ‘Can’t stop me now’, brulden en dansten vele fans mee. High van die muzikale dreun zagen ze de zon al opgaan om 23 uur.
Kosmopolitisch
En toen moest Arsenal nog beginnen om de eerste avond van de verjaardagseditie – 40 jaar ! – van Cactus op perfecte wijze te vieren met hun kosmopolitische dansmuziek. De vrees dat Torhoutenaar Hendrik Willemyns en de Gentse zanger John Roan zouden uitpakken met de verse, maar nog onbekende nummers van hun jongste, Nigeriaanse project ‘Jungle Hotel’ bleek ongegrond. Met ‘Melvin’ startten zij een fel gesmaakte reeks ‘greatest hits’, die het Minnewaterpark in lichterlaaie zetten.
De zoetzure ‘taste’ van hun vaak in melancholie gedrenkte, donkere dansliedjes smaakte live honingzoet. Arsenal kreeg vocale steun van drie zangeressen, onder wie de straffe madam Leonie Gysel. Felix Machtelinckx mocht het Franse nummer ‘Animal’ komen zingen. Maar de bekroning van de avond waren de massaal mee gedanste en mee gekweelde hits ‘Lokemo’, ‘Estupendo’ , ‘Amplify’ en natuurlijk ‘Lotuk’.
De max
Om 1 uur mocht Arsenal tot zijn grote spijt geen bis meer spelen. Burenrust verplicht Cactus om er op dat uur de stekker uit te trekken. Bijgevolg zette John Roan dan maar een a capella nummer in en beloofde hij voor het zesde concert van Arsenal op Cactus niet meer zo lang te wachten. “Brugge, jullie zijn de max. Het was vier of vijf jaar geleden dat we hier waren, we komen nog terug….”
Lees en bekijk ook: een beeldverslag van de eerste festivaldag op Cactus
Cactusfestival
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
