François Glorieux (90) is en blijft een geboren entertainer

François Glorieux omringd door burgemeester Ruth Vandenberghe, Marie-Anne Baekelandt-Vandenbroucke, Luc Glorieux, minister Vincent Van Quickenborne, Els, Darline en Gwendolyne van H. Hart groep. © JVGK
Peter Van Herzeele
Peter Van Herzeele Medewerker KW

Dinsdagavond speelde François Glorieux een intiem pianoconcert in Buda Kitchen van Zorggroep H Hart. Hij speelde speciaal voor de bewoners van Budalys en Groote Broel en deed dat op uitnodiging van Marie-Anne Baekelandt-Vandenbroucke. Na afloop was iedereen het erover eens: François Glorieux is en blijft een geboren entertainer.

De wereldbekende pianovirtuoos François Glorieux is in augustus 90 geworden. Die verjaardag is in stilte voorbijgegaan, in tegenstelling tot zijn 80ste verjaardag in 2012 toen hij in zijn geboortestad Kortrijk tot ereburger werd benoemd. Hij woont al vele jaren in Zoersel, speelt nog altijd piano en kwam op 25 oktober nog eens naar Kortrijk.

“Voor mij is Kortrijk altijd een beetje thuiskomen. Ik voel me nu echt gelukkig. Weet je dat ik verzot was op de muziek van de Paasfoor en zo de bigbandmuziek van Stan Kenton leerde kennen: dat is het eerste waar ik aan denk als ik naar Kortrijk kom”, lacht François. “Ik moet wel zeggen dat Kortrijk veel veranderd is, ten goede, op alle gebied. Je moet weten dat ik hier 57 jaar weg ben (lacht).”

Improvisatietalent

Behalve pianist is François ook componist, dirigent, arrangeur en professor in de muziek en bekend om zijn improvisatietalent en zijn zin voor humor. “Zo open ik het recital met Yesterday en Obladi Oblada van The Beatles, maar dan op de manier zoals Bach of Mozart dit zou spelen. Ik durf me ook wagen aan Viva Bomma, patatten met saucissen (lacht). Iedereen klapt en zingt mee, plezier gegarandeerd.”

François breide zijn show aan elkaar met jazzy nummers, mooie melodieën en improvisaties. Hij speelt muziek sinds zijn vijfde. “Mijn vader speelde viool en moeder zong graag, een operettemelodie of bijvoorbeeld Roses of Picardy. We luisterden naar Franse chansons, Maurice Chevalier, Charles Trenet, maar ook naar jazz en klassieke muziek”, vertelt François. “We hadden thuis een piano en ik speelde veel dingen na. Verbazend eigenlijk, want ik kende geen noot muziek en speelde de harmonisaties en aangepaste akkoorden op de melodie. Ik componeerde ook zelf, ik denk dat het een gave was. Mijn vader sprak zelfs van een wonderkind.”

Anekdotes

François vertelde tijdens zijn optreden ook enkele gesmaakte anekdotes uit zijn rijkgevulde carrière met 6.000 concerten in 60 landen. “Ooit kwam Jean ‘Toots’ Thielemans mij vragen of ik voor hem een nummer kon schrijven. Ik vond dat een hele eer en werkte er een nacht aan met een mooi uitgeschreven partituur, noot per noot. Jean antwoordde mij droog: ‘dat zal wel oké zijn maar ik kan geen noot muziek lezen (giert).”

Voor het concert was het een blij weerzien met vrienden en kennissen van vroeger. Zo tekende ereburgemeester Antoon Sansen (91) present, de man die de insteek gaf om François het ereburgerschap van Kortrijk aan te bieden. Beiden haalden minutenlang herinneringen op. “Zie ons hier zitten, we zitten hier te kletsen als twee oude kletsmajoors”, lacht François, die later opgetogen bleek met deze bijzondere avond.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier