De 81-jarige Johny Deklerk is al liefst 70 jaar muzikant, maar nog steeds zakt hij met evenveel enthousiasme af naar de repetities. “Ik ben oud genoeg om de grootvader te zijn van veel collega-muzikanten, maar ik heb een goede klik met iedereen. Ook met de jonge gasten.”
Johny Deklerk is een bekend figuur in Izegem. Hij is nog vaak op de baan met zijn fiets en zo ook aanwezig in het straatbeeld. In zijn functie als politieman was hij ook jarenlang opzichter van het Izegemse zwembad, toen dat nog pal aan het kanaal gelegen was. Hij zou er ook de laatste badmeester zijn, daarna keerde hij terug naar een gewone job bij de Izegemse politie waar hij als inspecteur dienst deed. Hij kon met pensioen gaan in de maand voor de Politiezone RIHO een feit werd.
Van cornet naar de sax
Zijn professionele activiteiten zaten er toen op, maar muziek bleef hij altijd spelen. Tot nu. “Ik ben opgegroeid in de Molenhoekstraat, maar van thuis uit waren we geen muzikale familie. Maar we werden wel helemaal gesteund in wat we deden. Mijn vijf jaar oudere broer Willy was met een neef van ons begonnen met muziek, in 1950 startte ik met notenleer, dat werd toen nog solfège genoemd. Eind 1952, begin 1953 mocht ik met De Kleine Compagnie onder leiding van Emiel Huyghe meespelen. Dat was de voorloper van het huidige jeugd-orkest. Vanaf toen was ik volwaardig lid van de vereniging, je ziet ons in het jaar dat ik startte als jonge gasten ook poseren op een foto voor het 100-jarig bestaan van de Koninklijke Harmonie van de Congregatie.”
“Medailles heb ik ondertussen al bij de vleet”
Johny debuteerde met cornet als instrument, maar mocht uiteindelijk overstappen naar de altsaxofoon. “Ik maakte ook nog de tijd van de oude repetitieruimte mee. Tot 1968 repeteerden we daar, op een houten vloer met een kolen- en later een mazoutkachel. Geen aparte pupiters, maar lange houten bankjes die dus voor iedereen op dezelfde hoogte stonden.”
Johny zag heel wat dirigenten en voorzitters passeren en maakte zelf ook jaren deel uit van het bestuur. Echtgenote Vera Schelpe, met wie Johny in de Beatrijslaan woont, stond altijd achter haar man. “Ze wist dat als ik eens laat thuis kwam na een repetitie of vergadering, het voor de goede zaak was. Ze is ‘het muziek’ altijd genegen geweest.”
Iedere vrijdag op post
Nog altijd gaat Johny met plezier naar de repetities op vrijdag in het muziekcomplex aan de overkant van zaal Nele. De Congregatieharmonie bestaat ondertussen 170 jaar, waarvan Johny er 70 vanop de eerste rij mee maakte. Tal van concerten, de prachtige proms, topdirigenten, het bezoek van de nachtridders… Recent was hij ook nog actief op de cultuurwandelingen van de stad Izegem. Het zijn allemaal herinneringen die Johny koestert. Hij ging vroeger veel met de koersfiets rijden, zwom ook en is op zijn 81ste nog altijd iemand die er graag bij is. “Er is in die jaren natuurlijk veel veranderd. Het niveau is omhoog gegaan en de muzikanten wonen nu soms iets verder weg. Jonge gasten blijven niet altijd meer in hun geboortestad wonen. Maar ik heb het ook altijd kunnen vinden met die jongelui, van sommigen kon ik hun vader zijn, van anderen al hun grootvader.”
Voor zijn 70 jaar als muzikant kreeg hij een medaille. “Maar ik heb er zo al tien”, knipoogt hij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
