Het was het allereerste Cactusfestival ooit voor de rapper Brihang aan het zo goed als begin van een drukke festivalzomer. “Ook als bezoeker ben ik hier nog nooit geweest”, geeft Boudy Verleye uit Knokke-Heist achter de schermen eerlijk toe. “Mijn voorkeur gaat uit naar die kleinere, compactere shows. Je staat veel dichter bij het publiek en voelt de impact van jouw muziek.” En daar had Brihang zeker gelijk in, want de teksten rolden in Brugge vlot over de lippen van het publiek en zorgden voor kippenvel na kippenvelmoment.
Het is de allereerste keer ooit dat Brihang het Cactusfestival in Brugge mag platspelen. “Ik ben hier nog nooit geweest, zelfs niet als bezoeker. Mijn ouders destijds wel, maar ik ben eigenlijk niet echt een festivalganger. Dit is hier een prachtige setting, zo midden in het stad. Hoe krijg je dit zelfs zo mooi geregeld, ik ben onder de indruk”, vertelt Brihang vol bewondering.
“In West-Vlaanderen voel je een verschil, dat de mensen hier écht meer de muziek kennen”
De locatie doet denken aan het allereerste festivaloptreden deze zomer van Brihang op Couleur Café. “Daar zaten we in het amfitheater ook zo mooi in het groen. Het is wel wat vergelijkbaar, maar nu kunnen we eindelijk opnieuw optreden in onze eigen provincie. In Brussel waren er natuurlijk ook veel West-Vlamingen, maar hier voel je het verschil dat de mensen meer écht de muziek gaan kennen.”
Spelen met licht
Een week geleden mocht Brihang nog de mainstage openen van Rock Werchter. “Dit is nu wel wat anders. Ik prefereer wel zo’n compactere en kleinere shows, waar je echt een link hebt met het publiek. Daarom had ik eigenlijk liever op Werchter opgetreden in een tent. In het donker kan je meer gaan spelen met het licht en dan pakt jouw muziek ook beter. Overdag op een podium, staan is altijd moeilijker. Want het lichtspel voegt eigenlijk eigenlijk een extra laag toe aan het verhaal.” (Lees verder onder de foto)
“Een festivalset is natuurlijk altijd anders dan in een club”, gaat Brihang verder. “Zo hebben we er nu liedjes, zoals ‘Mama’s buik’ eruit gelaten. We kiezen om op de festivals minder voor de rustige nummers te gaan en meer voor beweging en dynamiek. Een fragiel moment zoals met ‘Telefoontje’ mag er zeker wel zijn. Net die stilte kan ook zo mooi zijn op een festival als je mensen raakt, maar je moet ook kunnen uitpakken.”
Uitpakken doet Brihang keer op keer: met z’n muziek, maar ook in de eenvoud. “Mijn bindteksten bereid ik eigenlijk niet altijd voor. Bij Rock Werchter had ik natuurlijk wel gepland om in te spelen op het feit dat ik op die draak van een mainstage stond met het contrast tussen het vuurwerkstokje en de vlammenwerpers. Hier op Cactusfestival wil ik in het donker het licht laten spreken, maar anders zal ik zien wat er op dat moment in me opkomt en dat ging dan nu toevallig over een ‘gewone esdoorn’.”
Voetjes op de grond
Na een optreden voor tienduizenden mensen is het voor Boudy direct terug naar het gewone leven. “Ik ben vorige week na m’n optreden nog de weide opgetrokken en toen was er een kerel in het publiek, die tegen me zei dat hij fan was van Brihang, maar hij had totaal niet door dat ik het was. Dat is hilarisch en zet je natuurlijk wel terug met je voetjes op de grond. Niet dat het nodig is, maar het gebeurt wel vaak dat ik mezelf als artiest moet benoemen. Voor het optreden van Rock Werchter was ik verkeerd gereden met de auto en moest ik aan de beveiliging uitleggen dat ze mij moesten doorlaten, omdat ik artiest was. ‘Brihang? Ja, ‘t zal wel zijn zeker.’ Dus zij geloofden me toen niet.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lofbetuigingen van recensenten vliegen Brihang rond de oren. “Eigenlijk mag je je niet laten leiden of opfokken door een recensie. Uiteindelijk is dat maar één persoon, die een mening heeft over iets. Maar toch is het leuk om te lezen. Eerlijk heb ik een haat-liefde verhouding met recensies. Daarom dat ik er ook de draak mee heb gestoken op mijn vorige plaat.”
Erkenning van twaalf jaar werk
“Het is wel tof dat ik de kans krijg om op de meest prachtige festivals te spelen. Dat is de kers op de taart van dit harde werk van de afgelopen twaalf jaar”, blikt Brihang melancholisch terug. “Een mooie erkenning. Het gevaar is nu dat het vanaf hier alleen maar bergafwaarts kan gaan”, grapt hij. Dat Cactusfestival Brihang niet in de koude kleren zit, wordt duidelijk wanneer hij ook op zijn sociale media terugblikt op de impressionante tocht, die hij al aflegde.
‘Kben 31, ma ke gelik al alles bereikt nenenene’, toont Brihang het diepste van zijn ziel op het podium. “Ik wil vooral gewoon mijn ding blijven doen. Het was bijvoorbeeld nooit het plan om drie keer de AB uit te verkopen. Alles wat bij de muziek komt, is fantastisch. Het is ook machtig om te zien hoe jouw muziek een eigen weg vindt bij het publiek. Dat is iets wat ik alleen op mijn kamertje heb gemaakt en dan wanneer je het uitbrengt, gaat dat z’n eigen leven leiden. Op momenten als deze zie je dat ook bij de mensen.”
“Je maakt die muziek alleen op jouw kamertje en als je dat uitbrengt, gaat het z’n eigen leven leiden bij de mensen”
Met nieuwe muziek is Boudy nog niet echt bezig. “Ik zit nu volop in optredens en dat neemt wel plaats in in mijn hoofd. Ik denk dat ik me eerst terug moet gaan vervelen. Voor nieuwe muziek moet de goesting in het plezier van het spel en het creëren eerst terugkomen. ‘Moeten’, dat werkt niet bij mij. Maar op een gegeven moment moet je er natuurlijk ook wel mee beginnen. Daarom heb ik altijd een soort van deadline nodig. Dat moet niet streng zijn, maar een gezonde manier van druk mag wel.”
Cactusfestival
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
