Vanaf vrijdag 2 juni ligt Vier in de winkel, de nieuwe plaat van Augustijn. Al vijf jaar doet Vermandere jr. zijn ding in het West-Vlaams, en bouwt hij traag maar zeker een schare fans op. Binnenkort mag hij zelfs zijn ding doen op de Nederlandse radio en straks viert hij zijn vijfde jubileum als zanger in het West-Vlaams. “Het blijft heel geestig om te doen.”
Op vrijdag 2 juni staat Augustijn in de Wissel in Wingene om zijn derde album voor te stellen, als je de affiche mag geloven. Grappig, want op diezelfde dag ligt zijn vierde plaat al in de rekken. “Dat optreden lag al meer dan een jaar vast. Ik heb ze wat in snelheid gepakt, vrees ik”, grijnst Augustijn, die zijn nieuwste volgende week voorstelt in De Grote Post in Oostende. Een thuismatch, dus. “Maar het is nog altijd even spannend, nieuwe muziek voorstellen. Al ligt het wel in de lijn van de vorige platen. Persoonlijke verhalen, meestal erg autobiografisch, dan weer met de nodige maatschappijkritiek… Maar met misschien net ietsje meer vuur erin. Er één nummer uit kiezen? Dat is een beetje als kiezen tussen je kinderen. (denkt na) Misschien Steenkerke, over de plek waar ik opgroeide en dat ik nog steeds een warm hart toedraag. Ik was in een nostalgische bui, maar dat nummer zat al een tijdje in mijn hoofd. Live misschien wat minder evident, maar het is wel eentje dat heel fijn is om te spelen. Ook op Schermtje krijg ik heel wat goeie reacties, omdat ik het heb over hoe de jeugd van tegenwoordig heus niet zoveel verschilt met die van vroeger.” De nummers had Augustijn naar eigen zeggen vrij snel klaar. “Ik denk dat ik ze afgelopen najaar bijna allemaal op twee weken tijd heb geschreven. Ik weet niet waarom, maar plots was het daar. Soms duurt het eventjes om tot iets te komen, maar nu ging het heel vlot. Het voordeel van al wat geroutineerd te zijn, waarschijnlijk.” Vijf jaar om precies te zijn. “Klopt. In september is het vijf jaar geleden dat ik de sprong maakte van Willemsson, met liedjes in het Engels, naar Augustijn, in het West-Vlaams. Ik ben nog steeds blij met die keuze.”
Zo vader, zo zoon
Opvallend: ook het vierde album van zijn vader Willem Vermandere heette Vier. “Ik wist dat echt niet”, bekent Augustijn. “Het was een van zijn fans die er mij op wees. Ik ken natuurlijk het repertoire van mijn vader, maar deze titel was mij totaal ontglipt. Bij mijn vader deed het wel een belletje rinkelen, maar ook hij had er niets van gezegd. Heel toevallig dus, ook omdat zijn plaat vandaag exact 50 jaar oud is.”
“In Nederland begrijpen ze ons dialect niet, maar ze verstáán het wel”
En net als zijn vader verzamelt Augustijn langzaam maar zeker een grote schare fans. “Afgelopen weekend stonden we op de Sinksenfeesten en daar merkte ik dat bepaalde nummers echt al bekend zijn en scoren. Ook de reacties op de nieuwe nummers zijn heel goed, wat me alleen maar blijer maakt.”
Over de grens
En misschien ontstaat er ook iets nieuws over de grens, want binnenkort is Augustijn een uur lang te gast bij NPO Radio 5, een bekende radiozender van de Nederlandse Publieke Omroep. “Heel fijn dat ze mij daarvoor gevraagd hebben. Ze volgen me daar al een tijdje en misschien vinden ze het West-Vlaams wel wat exotisch klinken. Die eigen streektaal is wel iets dat leeft ginder. Ook mijn vader trad er vaak op. Hij zei toen vaak: Ze begrijpen niet altijd wat ik zeg, maar ze verstaan het wel. Heel benieuwd dus!”
‘Vier’ van Augustijn is vanaf vandaag te verkrijgen bij de platenboer, via augu.be en te beluisteren via verschillende streamingdiensten.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
