Op 1 april is het veertig jaar geleden dat soullegende Marvin Gaye in Los Angeles door zijn vader werd doodgeschoten. Kort daarvoor verbleef hij een kleine twee jaar in Oostende en Moere om zijn leven weer op de sporen te krijgen. Stand-upcomedian en muziekfreak Piv Huvluv – pseudoniem van de 59-jarige Jan Cattrijsse – vraagt zich af of de impact van die periode op het leven en werk van Gaye niet wat overroepen is. “Vanuit toeristisch-commercieel oogpunt begrijp ik die claim to fame wel. Maar zonder Oostende geen Sexual Healing? Wie kan dat met zekerheid zeggen?”
Het verhaal gaat al een goeie tien jaar mee: de jonge Piv Huvluv die in d’Ostensche Ploate een toevallige tête-à-tête heeft met Marvin Gaye. Piv verzon het toen hij rondtoerde met de Amerikaanse muzikant Steve Wynn. “Steve is toen ook in Oostende geweest, en was best wel curieus naar heel die Marvin Gaye-historie. Dat sprak enorm tot zijn verbeelding. Anderzijds zag ik ooit een documentaire waarin de familie van Marvin Gaye het verhaal serieus minimaliseerde. Voor hen leek zijn Oostendse periode maar een voetnoot in zijn leven te zijn geweest.”
“Hier in Oostende moet je natuurlijk wel een beetje opletten met wat je daarover zegt”, lacht Piv, “maar misschien klopt het wel dat het hele verhaal nogal opgeblazen is. Ik heb Marvin Gaye nog aan de toog van de Sloopy (legendarisch café in de Langestraat, red.) zien zitten, maar ik viel daarvan toen niet steil achterover. Ik was nog een snotneus natuurlijk – 16, 17 jaar en meer into Bowie en Iggy Pop – maar toch…”
“Naar mijn gevoel is het Oostendse Marvin Gaye-verhaal in de loop der jaren, en zeker na zijn dood, enorm geromantiseerd. Vergeet niet dat hij, na zijn Motownsuccessen van de jaren ‘60, aan lager wal geraakt was, hé. Toen hij in Oostende aankwam, was hij allang niet meer zo hot en zeker niet iemand die door elke Oostendenaar herkend werd. Zijn ‘legendarisch’ concert in ’t Kursaal was ook verre van uitverkocht”, vertelt Piv, zonder het aandeel van wijlen Freddy Cousaert – de Oostendse concertpromotor die Gaye naar Oostende haalde – te willen minimaliseren. “’t Is dankzij Freddy Cousaert dat hij weer op zijn pootjes terecht is gekomen: Freddy haalde hem in Londen weg uit het naar verluidt foute milieu waarin hij vertoefde. Maar de mensen hebben daarvan later een soort mythe gemaakt.”
ABBA en Boney M.
Het soulicoon zat toen ook nog niet in Pivs platencollectie. “Mijn eerste singletjes waren van ABBA en Boney M.”, glimlacht hij. “Ik had I Heard It Through The Grapevine en andere 60’s hits al wel eens op de radio gehoord, maar was zelf dus nog niet echt aan de soul toe gekomen. Ironisch genoeg ben ik mij pas na zijn dood echt in het oeuvre van Marvin Gaye gaan verdiepen. That’s The Way Love Is is nu mijn favoriete nummer van hem. Het heeft die typische Motownsound van de jaren ‘60. Maar mijn eerste kennismaking met Marvin Gaye was Got To Give It Up, een single uit 1977. Heel veel gesampled, onder meer door The Jacksons en later ook door Robin Thicke en Pharrell Williams in ‘Blurred Lines’.”
Dat toont volgens Piv ook aan wat Marvin Gaye op muzikaal vlak betekend heeft. “Zijn album What’s Going On wordt beschouwd als een van de invloedrijkste platen uit de zwarte Amerikaanse muziek. Hij is dus zeker een inspiratiebron geweest, en zijn impact op de soulmuziek is onmiskenbaar. Maar zijn liedjes zijn ook niet allemáál onvergetelijk.”
Weergaloze zanger
Piv hoort ze weleens passeren in de wagen, op shuffle. “Hij was wel een weergaloze zanger. Er ging een zekere sensualiteit van uit – Sexual Healing is niet voor niets een van die nummers waarop mensen het meest de liefde bedrijven”, lacht hij. “Weet je, Marvin Gaye is ook een van die artiesten van wie ik graag had willen weten wat ze nog gedaan zouden hebben als ze in leven waren gebleven. In dat opzicht past hij voor mij in het rijtje van Jimi Hendrix, Jim Morrison en Bob Marley. Maar indertijd beroerde de soul mij niet. En ‘t is ook niet dat het hier de hele tijd gonsde van de geruchten over Marvin Gaye, hé.”
“Later heb ik ook die documentaire gezien waarin hij op den Opex een café binnenstapt en in zijn jogging door de duinen loopt. Gezien zijn latere status spreekt dat nu tot de verbeelding, en vanuit toeristisch-commercieel oogpunt begrijp ik die claim to fame: ‘Marvin Gaye was here’, dat staat goed in de brochures, hé. Maar zonder Oostende geen Sexual Healing? Ik weet het niet.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
