Dat artiesten uit de hele wereld zo graag naar De Gevleugelde Stad komen heeft veel redenen, maar een daarvan is ongetwijfeld de met liefde bereide maaltijden die vrijwilliger Lut Vandevijver als souschef van het keukenteam op het bord tovert. Na dit jaar hangt Lut echter de koksmuts aan de haak. “Het wordt moeilijk om los te laten.”
Als medewerker van Cultuurcentrum Ieper maakte Lut Vandevijver in 2005 de eerste affiche van De Gevleugelde Stad. Anno 2025 prijkt de 20ste affiche die ze ontwierp volop in het Ieperse straatbeeld. Het straattheaterfestival ligt haar nauw aan het hart, getuige ook de dertien jaar dat ze zich al belangeloos inzet als vrijwilliger.
“Ik sta vooral in de keuken, samen met Katrien Victoor, de zus van organisator Jan Victoor”, vertelt Lut. “Zij is de chef en ik ben de souschef. We koken voor alle artiesten, vrijwilligers en promotoren. Iedere dag schommelt dat rond de 400 maaltijden, met pieken tot 500 eters tijdens de barbecue op zondag. Dan worden de gastgezinnen van de artiesten ook uitgenodigd. Dit jaar doen we de broodjes niet zelf, omdat we aan het afbouwen zijn.”
Hoe komt dat?
“Het is het laatste jaar dat Katrien en ik in de keuken werken. Ik wil wel nog vrijwilliger zijn voor De Gevleugelde Stad, maar niet meer als verantwoordelijke in de keuken. Het is wel veel en de leeftijd begint te spelen.”
“Er komt ook meer bij kijken dan alleen maar koken, omdat we ook rekening houden met alle intoleranties en allergieën, waardoor we soms een specifieke maaltijd voor één persoon bereiden. We vinden dit belangrijk en doen het graag, maar het verhoogt wel de werkdruk.”
Hoe zijn jullie in die rol terechtgekomen?
“Ik was er bij van de start, maar in het begin zat ik buiten op een plein. Katrien werkte in de keuken. Als de voorstellingen voorbij waren ging ik helpen. Dat groeide en groeide, en uiteindelijk zijn we zo samen in de keuken beland. Het is een beetje boven ons hoofd gegroeid.”
“Zonder de grootkeukenervaring van Katrien is het eigenlijk onbegonnen werk. Qua stress valt het mee. We zijn goed voorbereid, maar het zijn vermoeiende dagen en we worden er ook niet jonger op. Hoe het volgend jaar verder moet weet ik ook niet, we zien wel.”
(Lees verder onder het kader)
Privé
Lut werd geboren in Ieper op 21 december 1957. Ze woont in Sint-Jan en heeft twee kinderen: Tom en Lies Taffin.
Loopbaan
Ze studeerde publiciteit en fotografie aan Sint-Lucas in Gent. Ze werkte onder andere in een publiciteitsbureau, drukkerij Sansen in Poperinge, had negen jaar een fotozaak in Dikkebus, werkte van 2000 tot 2012 voor Cultuurcentrum Ieper en van 2012 tot haar pensioen op 1 mei 2022 voor de bibliotheek.
Vrije tijd
Vrijwilligerswerk voor De Gevleugelde Stad en de spelotheek, wandelen, fietsen, in haar grote tuin werken…
Hoe ziet een dag tijdens De Gevleugelde Stad eruit voor jou?
“Ik begin normaal al om 8 uur ’s morgens omdat de leverancier dan komt en ben constant in de weer tot ’s avonds, wanneer iedereen klaar is met eten. Van de voorstellingen kan ik dus niks zien, behalve misschien enkele minuutjes als er iets doorgaat in Het Perron. Dat vind ik jammer, maar door De Gevleugelde Stad kan ik wel een paar festivals in de zomer doen. Dat is wel leuk.”
Was de beslissing moeilijk?
“Het is dubbel. Aan de ene kant zijn we overtuigd van onze beslissing, maar anderzijds is het ook moeilijk om het los te laten. Dat de broodjes nu uitbesteed worden wringt al een beetje. Ik vond het ook wel leuk om te doen, maar de zeer lange dagen werden te zwaar. Toch is het voor mij een weekend waarin ik weer helemaal opleef. Die mensen zijn zo dankbaar, zo welgezind… Het is echt een leuke sfeer en je bent een deel van dit fantastische festival.”
Merk je dat de artiesten graag komen naar Ieper?
“Zeker. Omdat ze weten dat als ze een goeie show geven ze ergens kunnen geboekt worden. Er komen veel promotoren. Voor hen is dat een meerwaarde. Als je dan naar andere festivals gaat en je ziet gasten optreden die op De Gevleugelde Stad gestaan hebben, geeft dat ook wel een gevoel van voldoening. Het is mede dankzij ons dat ze dat optreden mogen doen. Dan weet je waarvoor je het doet.”
Je ontwerpt ook de affiche en de T-shirts.
“Ik vind dat de affiche de sfeer moet weergeven van het festival. Dit jaar zie je de geschminkte gezichten van drie mimespelers met verschillende uitdrukkingen: verwondering, humor, verbazing… Daarom sprak die foto me ook aan. Het is wel tof om mijn affiche overal in de stad te zien hangen. Twee jaar geleden hadden ze voor de tentoonstelling alle affiches en T-shirts samen opgehangen. . Ik dacht: amai, heb ik dat allemaal gedaan? Zo lang het kan en mag wil ik dat zeker blijven doen.”
Op het einde van je carrière werkte je voor de bibliotheek. Hoe was dat?
“Ik heb onder meer meegewerkt aan de opstart van de spelotheek. Dat was geestig, want je zag kindjes die gelukkig zijn. Sinds het vorig jaar in de bibliotheek werd geïntegreerd is het concept enorm gegroeid. Ik ben daar wel trots op. Ik doe ook nog altijd vrijwilligerswerk in de spelotheek: speelgoed tellen en afwassen. Nu zijn ze in Ieper bezig met de opstart van een babytheek, en daar ben ik ook bij betrokken als vrijwilliger.”
Ben je een trotse Ieperlinge?
“Alleen al voor De Gevleugelde Stad ben ik trots op Ieper, maar ook voor de andere activiteiten. Zo vind ik de programmatie van Het Perron heel goed. Er zijn Ieperlingen die in Kortrijk naar voorstellingen gaan kijken die hier ook doorgaan. Dat begrijp ik niet. Steun toch je stad. Ik ga altijd zo veel mogelijk in mijn eigen stad doen.”
(TG)
